Να είσαι όσο μπορείς ο εαυτός σου.Το πιο δύσκολο. Αυτό δεν σημαίνει να μένεις στάσιμος. Είναι ωραίο να αλλάζεις όσο μπορείς,  να προοδεύεις, να εξελίσσεσαι.

Μα όλο αυτό να το κάνεις χωρίς άγχος, πίεση και αγωνία.  Μα μόνο για την ομορφιά που σου αξίζει.  Όχι για τους άλλους. Είναι τόσοι πολλοί άλλωστε αυτοί οι άλλοι,  που δεν ξέρεις σε ποιον να πρωτοαρέσεις! 
Γι' αυτό,  κοίτα να αρέσεις κυρίως σε σένα και στο Χριστό, που ζητά το αυθεντικό είναι σου,  αυτό που φύτεψε ο Ίδιος μέσα σου.

Αν είσαι θυμώδης κι είναι ιδίωμά σου,  κράτα το, και ζήσε το όπως το ζει ένα λιοντάρι  που βρυχάται στη ζούγκλα,  μα σε αρμονία με όλη τη φύση.
Αν λες πολλά,  κάνε το με αγάπη.  Μη γίνεις λιγομίλητος  αν δεν σου βγαίνει. Μα βάλε μέσα στην πολυλογία σου  και την αγάπη,  που θα σε φωτίζει να λες λόγια  που ξεκουράζουν.Έτσι πάει και με τα άλλα. Καταλαβαίνεις περίπου τι θέλω να πω και πού το πάω γενικώς.