Η Παναγία είναι η ελπίδα των απελπισμένων,η χαρά των πικραμένων,το ραβδί των τυφλών,η άγκυρα των θαλασσοδαρμένων,η μάνα των ορφανεμένων.Η θρησκεία του Χριστού είναι πονεμένη θρησκεία,ο ίδιος ο Χριστός καρφώθηκε απάνω στο ξύλο κ΄η μητέρα του η Παναγία πέρασε κάθε λύπη σε τούτον τον κόσμο.

Γι' αυτό καταφεύγουμε σε Κείνη που την είπανε οι πατεράδες μας: "Καταφυγή", "Σκέπη του κόσμου", "Γοργοεπήκοο", "Γρηγορούσα", "Οξεία αντίληψη", "Ελεούσα", "Οδηγήτρια", "Παρηγορίτισσα" και χίλια άλλα ονόματα,που δεν βγήκανε έτσι απλά από τα στόματα,αλλά από τις καρδιές,που πιστεύανε και που πονούσανε.

Φώτης Κόντογλου