Γιατί ήλθε ό Χριστός στόν κόσμο αυτό; Γιατί πρίν από τόσα χρόνια ήλθε στόν πλανήτη μας ό Ιησούς Χριστός; Εύλογο καί δικαιολογημένο τό ερώ­τημα. Ή κρισιμότης τών καιρών κα­θιστά περισσότερο καυτό καί επιτακτικό τό ερώτημα αύτό, πού θέλει οπωσδήποτε μιά απάντησι. Καί ή απάντησις πού μάς δί­δεται είναι απλή καί αληθινή.Ηλθε, μάς λέγουν, νά λυτρώση τό ανθρώπινο γένος.

Ήλθε νά κόψη τά βαρειά δεσμά τής αμαρτίας καί νά ανοίξη τίς κατάκλειστες πύλες του παραδείσου, πού ή παρακοή του ανθρώπου έκλεισε. Ήλθε νά συμφιλιώση τόν επαναστατήσαντα άνθρωπο με τον Θεό. Ήλθε νά διδάξη τήν καινούργια εντολή τής αγάπης καί νά αφανίση τό μίσος καί τήν κακία από τό πρόσωπο τής γής. Ήλθε νά φέρη τό μήνυ­μα τής ειρήνης, γιά νά λείψουν οι πόλεμοι καί στε­ρέψουν τά ποτάμια αίματος.  Ήλθε νά κηρύξη τήν ισότητα τών ανθρώπων καί νά διαλαλήση στά πέρατα του κόσμου, πώς δέν υπάρχει διαφορά ανά­μεσα στούς πλουσίους καί τούς πτωχούς, τούς λευκούς καί τούς εγχρώμους. Ήλθε νά διακηρύξη γιά μιά ακόμη φορά, πώς όλοι οί άνθρωποι είμα­στε παιδιά του Θεού καί μεταξύ μας αδέλφια. Ήλθε νά μεταβάλη τήν ανθρωπότητα σέ μιά απέ­ραντη αδελφότητα. Ήλθε νά διδάξη στόν είδωλολατρικό κόσμο τήν ύπαρξι ενός καί μόνον Θεού. Ήλθε νά καταργήση τό κράτος του διαβόλου καί νά φτειάξη τό κράτος τού Θεού.  Ηλθε γιά νά έπα- ναφέρη τόν άνθρωπο σέ μιά παραδεισένια ζωή.

Καί από τότε πού ήλθε πέρασαν 20 αιώνες. Καί όμως ό κόσμος δέν άλλαξε ακόμη. Ένα νέο κύμα ειδωλολατρίας απλώνεται σέ ολόκληρη τήν οικουμένη. Ή οικουμένη ολόκληρος ζή όπως καί πρό Χριστού, στήν ίδια ταραχή. Τό μίσος μέ τά ισχυρά πλοκάμια του περισφίγγει τίς καρδιές τών ανθρώπων. Η αγάπη ολιγοστεύει. Η κακία επι­κυρώνει, τίς περισσότερες φορές, τίς πράξεις τών ανθρώπων. Οι πόλεμοι συνεχίζονται καί τό ανθρώπινο αίμα ρέει άφθονο, ποτίζοντας τήν πο­λυβασανισμένη γη μας. Οι λαοί τής γης, γελα­σμένοι καί προδομένοι απ’ αυτούς πού τούς κυβερ­νούν, ζούν κάτω από τυρρανικά καθεστώτα, στε­ρούμενοι καί τών στοιχειωδών ατομικών ελευθε­ριών. Ό νόμος τού Θεού τίθεται σέ αμφιβολία. Ό νόμος τής ζούγκλας ρυθμίζει τίς σχέσεις τών ανθρώπων. Οί άνθρωποι χάνουν καθημερινώς τόν προσανατολισμό τους. Ένα πυκνό σκοτάδι απλώνεται σέ όλο τόν κόσμο. Ό κόσμος δέν αλλαξε, δέν εγινε καλύτερος· ό κόσμος ζεί καί πά­λι μακρυά από τόν Θεό σέ μιά νέα κόλασι. Καί γιατί όλα αυτά; Μήπως απέτυχε ο Χριστιανι­σμός; Μήπως τό Ευαγγέλιο δέν εχει τήν δύναμι νά άλλάξη τόν κόσμο; Όχι, χίλιες φορές όχι, καί μύριες φορές όχι. Αύτοί πού απέτυχαν είναι μόνον οί χριστιανοί. Ναί ό Χριστιανισμός έπέτυχε, αλλά οί χριστιανοί αστόχησαν. Σάς φαίνεται πα­ράξενο; Ναί, εμείς οί χριστιανοί αποτύχαμε. Έμείς δέν μπορέσαμε νά αντλήσουμε τό φώς από τό άδυτο αστέρι τής Βηθλεέμ. Έμείς δέν μπορέ­σαμε νά οδηγήσουμε τά βήματά μας στό Σπήλαιο τής Βηθλεέμ, γιά νά προσκυνήσουμε ευλαβικά τό Θείον Βρέφος καί νά διδαχθούμε από τήν Θεότητά του, τήν απλότητα καί τήν βαθειά ταπείνωσι του Ίησού. Έμείς δέν μπορέσαμε στίς παγωμέ­νες μας καρδιές νά δεχθοΰμε τόν Λυτρωτή του κό­σμου. Έμείς δέν μπορέσαμε νά εγκολπωθούμε τά θεία μηνύματα τής ειρήνης, γι’ αυτό καί οι καρδιές μας συνεχίζουν νά ζούν μέσα σέ μιά αδιάκοπη τα­ραχή, μέσα σ’ ενα φορτωμένο από ενοχή κόσμο. Έμείς δέν μπορέσαμε νά γευθούμε τήν λύτρωσι καί μέ τήν ζωή μας νά δώσουμε τήν μαρτυρία του Ίησού. Η δική μας ασυνέπεια στήν ζωή γίνεται αφορμή νά βλασφημήται, νά έμπαίζεται καί νά περιφρονήταιτό όνομα του Ίησού στά έθνη.

Ό Χριστός ήλθε μιά φορά. Τό γεγονός όμως επαναλαμβάνεται κάθε ημέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή. Έρχεται καί τά έφετεινά Χριστούγεννα. Έρχεται καί στήν δική σου καρδιά. Έχει δικαιώ­ματα καί στήν δική σου ζωή. Ό κόσμος δέν θά άλλάξη, αν δέν άλλάξη ή καρδιά του καθενός μας. Ό κόσμος δέν θά γίνη καλύτερος αν δέν καλυτερεύση καί ή δική μας ζωή. Τό κράτος του Θεού δέν θά μεγαλώση τά όριά του, αν οί δικές μας καρδιές δέν κατακτηθούν πρώτα από ΕΚΕΙΝΟΝ πού τίς Έπλασε. Μιά ακόμη ευκαιρία στήν ζωή μας, τά έφετεινά Χριστούγεννα νά είναι άλλοιώτικα από τ’ άλλα. Νά είναι Χριστούγεννα Λυτρωτικά, Χριστούγεννα αληθινής ειρήνης, Χριστούγεννα αποφασιστικά γιά τό υπόλοιπον τής ζωής μας.

''Αγία Λυδία''