Kυριακή τής Τυρινής σήμερα, αγαπητοί, καί ή ’Εκ­κλησία μας θυμίζει τήν εξορία των Πρωτοπλά­στων από τόν Παράδεισο. Εκείνοι παρέβησαν τή θεϊκή εντολή τής νηστείας, έφαγαν άπό τό δένδρο της γνώσε- ως του καλού καί του κακού, μέ τήν εισήγηση καί τή συμβουλή και τό βιασμό του Σατανά. Κι από τότε έχα­σαν τή σχέση αγάπης μέ τόν Κύριο, γέμισαν σκοτάδι καί κακό, καί μπήκαν στήν πορεία του θανάτου καί τής φθοράς καί τής απάτης. Κι ό Κύριος γιά νά αισθανθούν τό μεγάλο κακό, τό όποιο έκαμαν, τούς εξόρισε άπό τόν Παράδεισο. Κι έτσι, ερχόμενοι επάνω στή γή, κατάλα­βαν μέ τήν πικρή πιά εμπειρία τό πόσο κακό έκαναν στόν εαυτό τους, στό ανθρώπινο γένος καί στήν πλάση.

Καί η Εκκλησία μας, επειδή αύριο αρχίζει ή αγία καί Μεγάλη Τεσσαρακοστή, μέ τό άγιο Ευαγγέλιο πού ακούσαμε, μάς μπάζει στήν ουσία τής νηστείας. Η νη­στεία είναι ή πρώτη εντολή, πού εδωσε ό Θεός στόν Πα­ράδεισο. Καί τώρα ό ίδιος ο Θεάνθρωπος, επάνω στό ό­ρος των Μακαρισμών μάς όμιλεί γι’ αυτήν.Η νηστεία ελευθερώνει τόν άνθρωπο. Καί ή νηστεία είναι κυρίως πνευματική καί λιγότερο υλική, πού χρειά­ζεται σίγουρα κι αυτή γιά τούς δυναμένους. Μάς λέει τό Ευαγγέλιο, ό Ίδιος δηλαδή ό Χριστός, ότι «εάν συγχω­ρήσετε τούς ανθρώπους θά σάς συγχωρήσει κι ο Θεός. Εάν δεν τους συγχωρήσετε, ούτε ο Θεός θά σάς συγ­χωρήσει».

Η μνησικακία, καί κάθε κακία, είναι βάρος καί αρρώστια καί χειμώνας γιά τήν ψυχή. Όταν προσπα­θήσουμε μέ τήν Χάρη του Θεού νά συγχωρήσουμε τούς άδελφούς μας άνθρώπους, —άλλωστε καί μείς αμαρωτωλοί είμαστε καί φταίμε καί στόν Θεό καί σ’ αυτούς καί στήν πλάση— τότε φεύγει από πάνω μας αυτό τό βάσανο, αυτός ό χειμώνας πού προείπαμε, κι έρχεται άνοιξη. Νά γιατί φέρνει ή νηστεία άνοιξη στήν ψυχή. Κι ένας πού είναι άκακος καί μή εκδικητικός καί συγ- χωρών, κοιμάται σάν παιδί, καί νοιώθει ανάλαφρα σάν άγγελος.

Καί στή συνέχεια ό Κύριος μας λέει καί γιά ένα άλλο είδος νηστείας: τή φιλοδοξία καί τήν ανθρωπαρέσκεια. Ό άνθρωπος φτιάχτηκε γιά τή δόξα του Θεού, άλλά σάν έπεσε, όπως προαναφέραμε, τά έχασε ολα. Καί γι’ αύτό ή ’Εκκλησία ορίζει νά απέχομε από τή φι­λοδοξία καί από τήν ανθρωπαρέσκεια, πού είναι μεγά­λοι τύραννοι. Τό βλέπουμε ήδη. 'Όταν τά ’χουμε στήν ψυχή μας, όπως καί τήν κακία πού προείπαμε, υποφέρομε, χειμαζόμεθα, ταλαιπωρούμεθα. Ενώ αν είμαστε απλοί καί ταπεινοί, όπως ορίζει τό Ευαγγέλιο καί έκα­ναν οί άγιοι, έχομε μέσα μας τήν ελευθερία του Αγίου Πνεύματος, έχουμε μέσα μας τήν άνοιξη της ’Εκκλη­σίας.

Καί τέλος, ό Κύριος μας λέγει καί γιά τή νηστεία των υλικών άγαθών, τά όποία είναι πρόσκαιρα καί φθαρτά, καί τά όποια φτιάχτηκαν γιά νά μάς υπηρετή­σουν, κι οχι νά τά υπηρετούμε καί νά τά κάνομε άπό μέσα πρός σωτηρίαν αφεντικά καί τυράννους.Καί τελειώνοντας τό άγιο Ευαγγέλιο μας λέει: «Ό­που είναι ό θησαυρός σας, έχει είναι καί ή καρδιά σας». Μακάρι ό θησαυρός μας νά ’ναι ό Χριστός, η καλοσύνη, η αγάπη, η Χάρις Του, ή Εκκλησιά Του, καί τότε έχο­με πολλά νά κερδίσομε.

Καλή Σαρακοστή καί Καλή Ανάσταση!

Αρχιμ.Ανανίας Κουστένης