Όταν κακομελετάμε, κάποια κακή δύναμη βγαίνει άπό μέσα μας καί μεταδίδεται στον άλλο, όπως μεταφέρεται ή φωνή μέ τά ηχητικά κύματα, καί όντως ο άλλος παθαίνει κακό. Γίνεται κάτι σάν βασκανία, όταν ό άνθρωπος έχει γιά τους άλλους κακούς λογισμούς. Αυτό γίνεται άπ’ τή δική μας αγανάκτηση. Εμείς μεταδίδομε μυστικώ τω τρόπω τήν κακία μας. Δέν προκαλεί ο Θεός τό κακό αλλά ή κακία των ανθρώπων. Δέν τιμωρεί ό Θεός, αλλά ή δική μας κακή διάθεση μεταδίδεται στην ψυχή του άλλου μυστηριωδώς καί κάνει τό κακό. Ό Χριστός ποτέ δέν θέλει τό κακό. Αντίθετα παραγγέλλει: «Ευλογείτε τους καταρωμένους υμάς…»

Ή βασκανία είναι πολύ άσχημο πράγμα. Είναι ή κακή επίδραση πού γίνεται, όταν κανείς ζηλέψει κι όρεχθεί κάτι ή κάποιον. Θέλει μεγάλη προσοχή. Ή ζήλεια κάνει πολύ κακό στον άλλο. Αυτός πού βασκαίνει δέν τό βάζει κάν στό νου του ότι κάνει κακό. Είδατε τί λέει καί ή Παλαιά Διαθήκη: «Βασκανία γαρ φαυλότητος άμαυροί τά καλά».

Βίος και Λόγοι γέροντος Πορφυρίου

Ι. Μ. Χρυσοπηγής, σ. 447-449