Συναχθήκαμε απόψε,στον ιερό αυτό χώρο για να τιμήσουμε ένα Πρόσωπο.Την γέφυρα της σωτηρίας μας,της σωτηρίας μας το Κεφάλαιο,την Μεσίτρια όλου του ανθρωπίνου γένους,την πρέσβειρα των πενόμενων (φτωχών) και πονεμένων.Την κατέχουσα τα δευτερεία της Αγίας Τριάδος,κατά τον εξαιρετικό Δογματικό Θεολόγο της Εκκλησίας μας,τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό. Παναγία,δηλ.πάνω απ όλες τις Αγίες. Μεγάλη, ιδιαίτερη,σημαντική η Τιμή Της από την Αγία Μητέρα μας Ορθόδοξη Εκκλησία μας γιατί έγινε η κυρία συνεργός της σωτηρίας μας. Δέχθηκε στην Άχραντη κοιλία της τον Σωτήρα Χριστό,και την κατέστησε Πλατυτέρα των Ουρανών,η ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των Σεραφείμ και Τιμιωτέρα των Χερουβείμ.Χώρεσε τον αχώριτον παντί,αυτόν που δεν χωρούν οι ουρανοί  των Ουρανών, τον δορυφορούμενο από μυριάδες μυριάδων Αγγέλων.

Τι είναι όμως αλήθεια αυτό που έκανε την Παναγία τόσο τιμημένη και αγαπημένη από τον Θεό και τους ανθρώπους;Ταπεινά πιστεύουμε πως τρία είναι τα πολύτιμα πετράδια του ακριβού περιδεραίου Της.Η Ταπείνωση Της,η Καθαρότητα Της και η σιωπή Της.Η Ταπείνωση κοσμεί όλον τον βίο της Παναγίας.Τριών ετών εισέρχεται αθόρυβα στον Ναό του Θεού,παραμένει εκεί ήσυχα ως την ηλικία των δεκαέξι ετών,που δέχεται τον Ευαγγελισμό από τον Αρχάγγελο Γαβριήλ. Επί τριάντα τρία χρόνια ακολουθεί  σεμνά τον Υιό Της. Δέκα χρόνια μετά την ανάληψη του Κυρίου παραμένει στην γή, έως την μακαρία Κοίμηση Της και την θαυμαστή Μετάσταση Της.Στις περίπου εξι δεκαετίες αυτές,έχει ένα πολύ ταπεινό πέρασμα από τον κόσμο η Θεοτόκος.Το χαρακτηρίζει η σεμνότητα.Το χρωματίζει κι ευωδιάζει η γνήσια ταπεινότητα που είναι και το κύριο γνώρισμα της Υπεραγίας Θεοτόκου. Μιά καθαρή και γνήσια ταπείνωση όχι ταπεινοσχημία η ταπεινολογία ,που καταντούν χειρότερες από την υπερηφάνια όπως λέει ο Ι.Χρυσόστομος.Δηλ.να παριστάνεις τον ταπεινό εξωτερικά,να προσποιείσαι ταπείνωση,να υποκρίνεσαι ταπεινοφροσύνη.

Αυτή η ευσεβής ηθοποιία είναι μια μεγάλη πληγή του χριστιανικού σώματος.Κρύβει τριγμούς,ρωγμές επικύνδινες,νόθα στοιχεία,ακαθάρτους λογισμούς,εγωπάθεια και αλαζονεία.Δηλώνει φοβερή ασέβεια,σοβαρή της ψυχής ασθένεια.Καταντάμε να ζούμε επιπόλαια,ρηχά, μέτρια.Να εκκλησιαζόμαστε τακτικά και να μην εκκλησιαζόμαστε ουσιαστικά.Να προσευχόμαστε καθημερινά και να μην προσευχόμαστε θερμά.Να μελετάμε συχνά και να μην μελετάμε προσεκτικά.

Να μη έχει δυστυχώς γνησιότητα,καθαρότητα,ποιότητα,έμπνευση και χάρη η ζωή των χριστιανών.Έτσι  και οι χριστιανικές συνειδήσεις να αρέσκονται σε φλυαρίες για το χρήμα και την σάρκα,την ύλη και το κέρδος.Να είναι και οι χριστιανοί αταπείνωτοι,αγχώδεις,νευρικοί.Όλα αυτά φανερώνουν ότι η ταπείνωση δεν κυριαρχεί στην καρδιά μας.Αυτή η ταπείνωση που κοσμούσε την Πανάχραντο Θεοτόκο.Ο ταπεινός δεν φοβάται.Με το ίδιο αυτί  λέει ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος να ακούς και τον έπαινο και την κατηγορία!Ο ταπεινός είναι πλούσια από τον Θεό ευλογημένος άνθρωπος.Έλεγε ένας Αγιορείτης :Ο Θεός κάθε πρωί ευλογεί τον κόσμο με το δεξί του χέρι.Όταν δεί ταπεινό άνθρωπο τον ευλογεί και με τα δυό Του χέρια.Ο ίδιος ο Χριστός είπε πως θα επιβλέψει επί τον πράο και ταπεινό στην καρδιά.Ιδιαίτερα η εποχή μας είναι δύσκολη και ταραγμένη και διακατέχεται δυστυχώς από αυτό το αταπείνοτο φρόνημα,γιαυτό υπάρχει τόση δυστυχία,τόσα σοβαρά ψυχικά προβλήματα,μειονεξίες,ανισορροπίες και ακαταστασίες.Η ζωή των Χριστιανών δεν είναι ακέραια,ειλικρινής,ατόφια.Πρέπει τίμια να καταθέσουμε ότι δεν έχουμε ταπεινό φρόνημα γιαυτό ταλαιπορούμαστε και ταλαιπορούμε και τους άλλους.Η υγιείς κατάσταση της ταπεινώσεως θα δώσει χάρη και χαρά,ειρήνη και αφοβία,ευλογία και αγιασμό.Επικαλούμαστε τις δυνατές και σωστικές πρεσβείες τις ταπεινής Παναγίας μας για να εμνευσθούμε,να συνετισθούμε και να βοηθηθούμε στην απόκτιση της αρετής αυτής η οποία θα ωραιοποιήσει την ζωή μας,θα της δώσει νέα διάσταση,η όδευση της πνευματικής ζωής θα εξομαλυνθεί,η προσευχή θα γίνει πιο άνετη,η μελέτη ευχάριστη,ο εκκλησιασμός πρόθυμος.Θ αναπτυχθεί η αναγκαία προς τους άλλους επιείκεια,η ανεκτικότητα,η συμπάθεια και η συγκατάβαση,ο αλληλοσεβασμός και η αλληλοκατανόηση.

Ένα άλλο χαρακτηριστικό στοιχείο του ωραίου βίου της Θεοτόκου είναι η καθαρότητα Της.Η Παναγία όπως λένε οι  Άγιοι Πατέρες,ούτε έπραξε,ούτε σκέφθηκε,ούτε υποψιάσθηκε το κακό.Η καθαρότητα της δεν έγκειται μόνο στην Παρθενία Της,αλλά και ότι δεν λογίσθηκε ποτέ το κακό.Ο νούς ήταν καθαρός,όπως και όλη η ζωή της και όλοι οι λόγοι της.Αυτήν την ταπείνωση και καθαρότητα της αγάπησε και επισκέφθηκε ο Χριστός.Υπήρξε Αειπάρθενος.Παρθένος προ της Γεννήσεως,κατά την Γέννηση και μετά την Γέννηση κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό!

Θα πρέπει να ομολογήσουμε πως η εποχή μας έχει καταντήσει φιλόσαρκη,φιλοχρήματη,φιλόδοξη και φίλαρχη!Όλα αυτά κάνουν τον άνθρωπο να μη έχει την καθαρότητα και να έχει ταραχή και ανησυχία.Δέν έχουμε φτιάξει εργοστάσιο καλών λογισμών,όπως έλεγε ο μακαριστός γέροντας Παίσιος  και παιδευόμαστε από λογισμούς που αγαπούν την ύλη και δεν αγαπούν τον Θεό.Δεν υπάρχει η  εσωτερική νηφαλιότητα και ησυχία η λευκότητα καρδιάς και όλα μας φταίνε!Και συνήθως ρίχνουμε τις ευθύνες μόνο στους άλλους! Να παρακαλέσουμε υπομονετικά κι επίμονα την Κυρία των Αγγέλων να μας εμπνεύσει και να μας διδάξει την καθαρή ζωή,το καθαρό πνεύμα,τον καθαρό βίο,την καθαρή στάση,την καθαρή οδό.

Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο που κοσμεί τον βίο της Θεοτόκου είναι η σιωπή της.Μια απέραντη σιωπή διέπει όλο τον βίο της. Ελάχιστοι λόγοι της Θεοτόκου διασώθηκαν, ελαχιστότατοι. Δεν γνώριζε να μιλήσει? Δεν μπορούσε να μιλήσει?Δεν ήθελε να μιλήσει? Ασφαλώς και βεβαίως και γνώριζε και μπορούσε να μιλήσει αλλά δεν ήθελε .Έκρινε τη σιωπή προτιμότερη.Δεν  έκανε την ταπεινή ,ήταν ταπεινή. Θεωρούσε ειλικρινά ότι δεν είχε κάτι σημαντικό να πει. Άφηνε να μιλά ο Υιος Της. Έμενε στη σκιά του. Πάντα ακολοθούσε  σεμνά και σιωπηλά. Ελάχιστοι λοιπόν οι λόγοι της Παναγίας. Ποσό εύγλωττα μιλά αυτή η σιωπή στην πονηρά φλύαρη εποχή μας.Μια εποχή που έχει ιδιαίτερα κουρασθεί από τα πολλά και παχειά λόγια ,τα στομφώδη,τα δυνατά,τα ανούσια.Έχει δεινοπαθήσει ο κόσμος από την συνεχή πληροφόρηση,την καταιγιστική ενημέρωση,την ύποπτη διαφήμιση,μέσω των λεγομένων μέσων μαζικής ενημέρωσης.Δέν είναι οι λόγοι ταπεινοί,καθαροί, δεν ανυψώνουν το πνεύμα.Χειάζεται να γίνουν καθαρότεροι οι λόγοι μας,ειλικρινέστεροι,βαθύτεροι,γνησιότεροι.Μερικές φορές δεν χρειάζεται να μιλάμε.Χρειάζεται να ακούμε.Βοηθάμε ξέρετε τον άλλο και μόνο που προσεκτικά τον ακούμε!Έλεγε ένας σοφός: Ο Θεός μας έδωσε δύο αυτιά και ένα στόμα!Πιο πολύ να ακούμε και λιγότερο να μιλάμε!Μερικές φορές δεν ακούμε διόλου τον λόγο του άλλου,αλλά την ώρα που μιλά εκείνος,σκεφτόμαστε τι θα του πούμε εμείς!Πόση μεγάλη αξία έχει αυτή η εν επιγνώσει  σιωπή!Δεν σιωπώ γιατί δεν γνωρίζω,γιατί αδιαφορώ,γιατί απαξιώ να απαντήσω,γιατί  θεωρώ ότι είναι κάτι σπουδαίο,αλλά σιωπώ όταν χρειάζεται. Για να μην οξυνθούν τα πράγματα σε μια διαφορά που ανακύπτει!Υποχωρώ για να μην χειροτερεύσει η κατάσταση!Ανέχομαι χάρη της αγάπης!Η συμπάθεια ,επιείκεια και η φιλοτιμία με κάνουν να σιωπώ ένεκεν αληθείας,πραότητος,δικαιοσύνης,ειρήνης και ενότητος.Τότε η ζωή μας θα λάβει μια άλλη διάσταση! Θα έχουμε τις ισχυρές πρεσβείες της Θεοτόκου. Θα έχουμε τον γλυκασμό και την λύτρωση που χαρίζει στους πιστούς ο Υιός Της.Η Παναγία μας εικονίζεται στις κόγχες των Ιερών Βημάτων,με συνεχώς υψωμένα τα χέρια δεομένη!Αυτή είναι η μόνιμη στάση Της.Συντρέχει όλους, κυρίως όσους το ζητούν,τους πονεμένους,που τους συμπαθεί ιδιαίτερα,γιατί πόνεσε κι εκείνη πολύ. Γίνεται Προστάτισσα,Γιάτρισσα,Πορταίτισσα,Παντάνασσα,Γερόντισσα,Παντοβασίλισσα.

Ενισχύει τους αγώνες, σφουγγίζει δάκρυα  και ιδρώτες, ενδυναμώνει υπομονές, φτερώνει ελπίδες, παρηγορεί αυτούς που βρίσκονται σε ανάγκη, καλύπτει ανάγκες, παρηγορεί φτωχούς, ανακουφίζει αρρώστους, γίνεται μητέρα, φίλη, βοηθός συμπαραστάτης,μεσίτρια,πρέσβειρα! Προστατεύει  όλη την Ελλάδα, ηπειρωτική και νησιώτικη, που είναι γεμάτη μοναστήρια, προσκυνήματα και Εκκλησίες στην Χάρη Της. Μύριες οι αρχυρόχρυσες Θαυματουργές Εικόνες Της,με τα πολλά αφιερώματα,τους αδιάκοπους ασπασμούς,τις συνεχείς μετάνοιες παρακλήσεως,ευχαριστίας και ευγνωμοσύνης!Ας της  ξεκουράσουμε τα συνεχώς υψωμένα χέρια τηρώντας τους λόγους του Υιού της! Είναι για Εκείνη η μεγαλύτερη προσφορά χαράς,είναι για εμάς πηγή ανακλάλητης χαράς .Ας έχουμε πλούσια την ευλογία Της στις ψυχές και στα σπίτια μας!

Μοναχού Μωυσέως Αγιορείτου από το βιβλίο του

«Η Αθωνίτισσα Θεοτόκος».