ΈΤΟΣ ΣΤ΄ MAΪOΣ 2008 ΤΕΥΧΟΣ 65

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Μιὰ σύντομη ἱστορία ἀπὸ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς ἀθεϊστικὴς προπαγάνδας στη Ῥωσία, δείχνει ἐκφραστικὰ πόσο ἰσχυρὴ παραμένει στους πιστοὺς ἡ βεβαιότητα τῆς Ἀνάστασης τοῦ Χριστοῦ, παρὰ τοὺς ἀνέμους που σηκώθηκαν να τὴν κλονίσουν.

Σὲ μία μεγάλη λοιπὸν Ῥωσικὴ πόλη κάποιος ἄθεος κάνει διάλεξη κατὰ τῆς Ἀναστάσεως. Ἡ αἴθουσα εἶναι ἀσφυκτικὰ γεμάτη καὶ ὁ«διαφωτιστής»!! ῥητορεύει μὲ στόμφο για πολλὴ ὥρα. Κάποτε στο τέλος καὶ μὲ ὕφος θριαμβευτικὸ καταλήγει: «Μήπως ἔχει να πεὶ κανεὶς τίποτε;».«Ἐπιτρέπεται να πὼ ἐγὼ δύο λέξεις;» Ἡ ἐρώτησῃ ὑψώνεται ἀπὸ κάποιο μικροκαμωμένο σεβάσμιο γέροντα, κάπου στα μεσαία καθίσματα. Ὁ ἄθεος κοιτάζει συγκαταβατικὰ τὸ γεροντάκι καὶ τὸ βλέμμα τοῦ λες καὶ ψιθυρίζει: «Τὶ θὰ πει τώρα ὕστερα ἀπὸ τὸν δικό μου χείμαρρο». Ὅμως τάχα ἀδιάφορα ἀπαντᾷ :« Ὄχι μόνο δύο λέξεις ἀλλὰ ὄσες θέλετε». «Ὄχι,ὄχι. Φτάνουν δύο λέξεις» ἀποκρίνεται τὸ γεροντάκι, καθὼς κατευθύνεται στο βῆμα.

Ἀνεβαίνει πάνω, ἤρεμα, σταθερὰ καὶ τονίζει τις Πανίσχυρες λέξεις τοῦ, «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ».Τότε ἔγινε κάτι που κανεὶς δεν περίμενε. Ἀπὸ κάτω, ἀπὸ τὸ πλῆθος ὅλα τὰ στόματα ἀπάντησαν «ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ».Ὁ διαφωτιστὴς ταραγμένος, γεμάτος ἀνησυχία, παρακολουθεῖ τὴν ἀπροσδόκητη αὐτὴ κατάληξη τῆς διάλεξῃς τοῦ. Σὲ μία στιγμὴ σκέπτεται να ξαναρχίσει τὴν ἀγόρευσῃ. Ὅμως τὶ να πει δύο ὦρες εἶχε τὸν λόγο. Στο μεταξὺ οἱ ἄνθρωποι σηκώθηκαν ἀπὸ τὶς θέσεις τοὺς καὶ ἄρχισαν να ἀποσύρονται,ἐνῶ ἡ αἴθουσα ἀντιβούιζε ἀπὸ τὸ «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ,ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ».

Αὐτὸν τὸν Νικητήριο Παιᾶνα ψάλλουμε καὶ τραγουδάμε οἱ Χριστιανοὶ ἀνὰ τοὺς αἰῶνες, χωρὶς καμία δύναμη να μπορέσει να τὸν ἀνακόψει,  πρὸς καταισχύνῃ τῶν ἐχθρῶν τοῦ Παθόντος, Ταφέντος καὶ Ἀναστάντος Κυρίου μας.

Σ᾿αὐτὴ τὴν βεβαιότητα τῆς Ἀναστάσεως οἰκοδομήθηκε ἡ Ἐκκλησία μας. Γι᾿ αὐτὸ ἄντεξε καὶ ἀντέχει καὶ δεν θὰ παύσει να ἀντέχει, στις ποιο μεγάλες πιέσεις. Μὲ τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» στο στόμα κρατήθηκε τὸ Ἔθνος μας στις φοβερὲς δοκιμασίες τῆς μακροχρόνιας σκλαβιὰς τοῦ. Μὲ αὐτὸ τὸ Θούριο ἀναστήθηκε καὶ πάλι στα νεότερα χρόνια. Μὲ τὸ Χριστὸς Ἀνέστη στην καρδία ἀντιμετώπισαν καὶ ἀντιμετ ωπίζουμε  καὶ σήμερα οἱ πιστοὶ καὶ θὰ ἀντιμετωπίζουμε πάντοτε, κάθε εἴδους δυσκολίες ἀτομικές, οἰκογενειακές, κοινωνικές, ἐπαγγελματικές, ἐθνικές.

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μας εἶναι τὸ θεμέλιο τῆς Ἐκκλησίας. Ὁ Χριστιανισμὸς ὑπάρχει ἐπειδὴ ὁ Χριστὸς ἀναστήθηκε. Τὴν ἀλήθεια αὐτὴ τονίζει ὁ Ἀπόστ.Παῦλος ὅταν γράφει στους Κορινθίους «Εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται,κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν,κενὴ καὶ ἡ πίστις ἡμῶν(Ὰ Κορινθ.15,14)».Δηλ. ἐὰν ὁ Χριστὸς δεν εἶχε ἀναστηθεὶ τότε θὰ ἤταν χωρὶς νόημα τὸ κήρυγμα μας, χωρὶς νόημα δὲ καὶ ἡ πιστὴ μας.

Ἀνάμεσα στα Θαύματα τοῦ Χριστοῦ ἡ Ἀνάσταση εἶναι τὸ μεγαλύτερο. Ὅλα τὰ Θαύματα πηγάζουν ἀπὸ αὐτὸ καὶ στηρίζονται σ᾿ αὐτό. Οἱ Μαθητὲς ἐγκατέλειψαν τὸν Χριστό, ὅταν πέθανε πάνω στον Σταυρὸ καὶ ἐπέστρεψαν σ᾿Αὐτόν, ὅταν ἀναστήθηκε.

Ἀπὸ τότε Χριστιανοὶ γίνονται ὅσοι πιστεύουν στον Ἀναστημένο Ἰησοῦ. Τὸ Θαῦμα τῆς ἐξαπλώσεως τοῦ Χριστιανισμοῦ σ᾿ ὅλο τὸν κόσμο χωρὶς ἐξωτερικὴ βία ἡ πίεση ψυχολογική, μὲ μόνο τὸ κήρυγμα ἐξηγεῖται ἀπὸ τὴν Ἀνάσταση.

Ἡ πίστη, ποὺ νίκησε καὶ νικᾷ ἐπὶ εἴκοσι αἰῶνες τώρα τὸν κόσμο τῆς ἀπιστίας, τῆς εἰδωλολατρίας, τῆς πλάνης καὶ τῆς ἁμαρτίας, εἶναι ἡ πίστη στον Ἀναστημένο Χριστό. Ὅλη ἡ Ἱστορία τοῦ Χριστιανισμοῦ εἶναι ἡ Ἱστορία Ἑνὸς Θαύματος, τοῦ Θαύματος τῆς Ἀναστάσεως.

Ἀλλὰ ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ εἶναι καὶ τῆς προσωπικῆς μας ζωῆς θεμέλιο. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ σημαίνει για μας  τὴν πιὸ βαθιὰ καὶ οὐσιαστικὴ μεταμόρφωση. Πρόκειται για τὴν πνευματικὴ καὶ ἠθικὴ ἀνάσταση μας ἀπὸ τὰ νεκρὰ ἔργα τῆς ἁμαρτίας ἀπὸ τὴν κατάσταση τῆς ἁμαρτίας καὶ τῆς φθορᾶς.

Ἂς εἶναι λοιπὸν ἡ ἀλήθεια τῆς του Κυρίου μας Ἀναστάσεως ῥιζωμένη βαθιὰ στην καρδία μας. Ἂς  την θέσουμε δὲ Θεμέλιο, καθὼς προαναφέρθηκε, τοῦ προσωπικοῦ μας βίου, ἔτσι ὥστε «ἓν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν» (Ρωμ.6,4).Να ζήσουμε δηλ. χριστιανικά, έτσι ώστε τις μικρές θυσίες και την υπομονή της καθημερινής μας ζωής να τις ακολουθεί μία Ανάσταση.

Ελάτε να τιμήσουμε  όλοι  μαζί το Ενοριακό μας Πανηγύρι.

ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΟΣΙΟΜΑΡΤΥΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΤΟΥ ΕΝ ΒΟΥΝΕΝΟΙΣ

ΠΕΜΠΤΗ 8 ΜΑЇΟΥ 2008

7.00 μ.μ: Μέγας Πανηγυρικὸς Ἑσπερινὸς
10.00 μ.μ: Το Ἁπόδειπνο, οι Χαιρετισμοί
και ἡ Παράκληση του Ἁγίου.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΜΑЇΟΥ 2008

7.00 π.μ:Ἐόρτιος Ὄρθρος- Πανηγυρικὴ Θεία Λειτουργία
7.00 μ.μ Τα Εγκώμια.
8.15 μ.μ: Λιτάνευσις τοῦ Σεπτοῦ Λειψάνου καὶ τῆς Εἰκόνος  τοῦ Ἁγίου.

Την Λατρεία της Πανηγύρεως θα στολίσουν με πανεύοσμα Μουσικά άνθη
ο Άρχοντας Υμνωδός της ΜτΧΕ
κ.Γεώργιος Χατζηχρονόγλου

πλαισιωμένος από τους Ιεροψάλτες του Ναού μας

κ.Δημ.Αναδιώτη και κ. Βασ.Κραβαρίτη.

 ΤΟ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΜΝΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ

Δεῦτε λάβετε φῶς ἐκ τοῦ ἀνεσπέρου φωτός, καὶ δοξάσατε Χριστόν, τὸν ἀναστᾶντα ἐκ νεκρών.

Ἀναστάσεως ἡμέρα λαμπρυνθῶμεν Λαοί, Πάσχα Κυρίου, Πάσχα, ἐκ γὰρ θανάτου πρὸς ζωήν, καὶ ἐκ γῆς πρὸς οὐρανόν, Χριστὸς ὁ Θεός, ἡμᾶς διεβίβασεν, ἐπινίκιον ᾄδοντας.

Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σοῦ Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν, Σῦ γὰρ εἲ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτός σου ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν, Δεῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν, ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ, Διὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ, Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι' ἡμάς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν.

Φωτίζου, φωτίζου, ἡ νέα Ἱερουσαλήμ, ἡ γὰρ δόξα Κυρίου ἐπὶ σὲ ἀνέτειλε, Χόρευε νῦν, καὶ ἀγάλλου Σιών, σῦ δὲ ἁγνή, τέρπου Θεοτόκε, ἐν τῇ ἐγέρσει τοῦ τόκου σου.

Ἀναστάσεως ἡμέρα, καὶ λαμπρυνθῶμεν τῇ πανηγύρει, καὶ ἀλλήλους περιπτυξώμεθα, Εἴπωμεν ἀδελφοί, καὶ τοῖς μισοῦσιν ἡμάς, Συγχωρήσωμεν πάντα τῇ Ἀναστάσει, καὶ οὕτω βοήσωμεν, Χριστὸς ἀνέστη ἐκ νεκρών, θανάτῳ θάνατον πατήσας, καὶ τοῖς ἐν τοῖς μνήμασι, ζωὴν χαρισάμενος.

Τις Προσευχές αυτές μπορούμε να τις λέμε καθημερινά και όσες φορές την ημέρα θέλουμε καθ᾿ όλη την Πασχάλιο Περίοδο δηλ. μέχρι την παραμονή της Αναλήψεως.

Το επόμενο τεύχος θα διανεμηθεί στις 18 Μαΐου.