Αρχική » Επίκαιρα κείμενα
Όταν ήταν Μ. Σαρακοστή νηστεύαμε αυστηρά και παρά την κοπιαστική δουλειά περιμέναμε πότε θα έρθει του Ευαγγελισμού και των Βαΐων να φάμε λίγο τηγανιτό μπακαλιάρο παστό πού μας φαινότανε νόστιμος σαν παστέλι ή λίγες φρέσκες σαρδέλες, το μόνο ψάρι πού σπάνια έφτανε στο χωριό από τη θάλασσα!
Η μητέρα για να με δοκιμάσει αν νηστεύω με την καρδιά μου, έλεγε καμιά φορά κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής: - Παιδί μου Ιάκωβε, είσαι τόσο αδύνατος! Φάε ένα αυγουλάκι να δυναμώσεις! - Αν φάω μητέρα αυγό της απαντούσα, δεν θα καταλάβω Ανάσταση!
Εγώ θέλω να φάω το πασχαλινό αυγό για να καταλάβω Πάσχα! Και όταν τελείωνε η Σαρακοστή κι ερχόταν το Πάσχα μετά την Ανάσταση δεν έτρωγα αμέσως το αυγό, το έπαιρνα κι έβγαινα από το χωριό στην ύπαιθρο και μέσα στις ερημικές λαγκαδιές έψαλλα το Χριστός Ανέστη και τ΄Αναστάσιμα τροπάρια μ´όλη τη δύναμη της ψυχής μου, πόθο και κατάνυξη, ώσπου έφθανε μεσημέρι! Τότε καθόμουν και έτρωγα το πασχαλινό αυγό και μου φαινόταν ότι μοσχοβολούσε!
Άγιος Ιάκωβος ο Τσαλίκης
|
Πατήστε εδώ για να το δείτε