"Ο,τιδήποτε πάθουμε άδικα από κάποιον,ο Θεός υπολογίζει την αδικία αυτή είτε προς διάλυση των αμαρτημάτων μας, είτε προς απόδοση αμοιβής…'' Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος



Ιερές Ακολουθίες του μήνα
Αρχική » Ο Ναός μας » Διδακτικά και Ωφέλιμα

Ήταν μήνας του Οκτώβρη

που είχαν έρθει οι Γερμανοί,

το ‘43 τότε στη μεγάλη κατοχή

κι ήταν αποφασισμένοι

να σκοτώσουνε ανθρώπους!

Ψάχνανε να βρουν αιτίες

και εκτελέσεως τους τόπους.


Κι εκεί όπου σήμερα είναι

τ’ όμορφο καμπαναριό,

τότε ήταν αποθήκη

που κρυφά είχανε κρύψει

όπλα να χουν για την μάχη

και πολεμοφόδια,

μα οι ελπίδες πρώτα πρώτα

που είχανε στον Άγιο τους

ήταν τα εφόδια!


Εκεί οι Γερμανοί σαν φτάσαν

δώσανε διαταγή,

έξω από την εκκλησία

να συγκεντρωθούνε όλοι

οι κάτοικοι της συνοικίας

και παράλληλα ζητήσαν

και κατάλογο ανδρών.

Να κρυφτεί, όποιου του περνούσε

δήλωσαν από το μυαλό του,

αφού τον αναζητούσαν

θα σκοτώναν επί τόπου!


Και τους στήσανε στον τοίχο·

άνδρα μην αφήσουν έναν.

Σημαδέψαν με τα όπλα

τους ανθρώπους έναν έναν,

περιμένοντας το νεύμα

από τον αξιωματικό τους,

να βουτήξουνε στο πένθος

κάθε σπιτικό δικό τους.


Τα παιδάκια τρομαγμένα

μες στην αγκαλιά της μάνας,

που τα λούζανε με κλάμα

και προσμέναν την καμπάνα

να χτυπήσει, σαν τους δούνε

να σωριάζονται στο χώμα

τους γονείς η τους συζύγους·

κάποιοι γέροι τα θυμούνται

και τα διηγούνται ακόμα.


Πώς δεν σπάγαν οι καρδιές τους

κάτω απ’ τα πουκάμισα τους;

στέλναν προσευχές στον Άγιο

μη τους δούνε τα μωρά τους

να σωριάζονται απ’ το βόλι

του κακού κατακτητή,

μα κι Γερμανοί μη δούνε

που ήτανε τα όπλα εκεί.


Ψάξανε παντού τα σπίτια

για να βρούνε τα κρυμμένα

τα πολεμοφόδια

και η ξύλινη η πόρτα

που εκεί μέσα τα ’χαν κρύψει,

από το μανιασμένο αέρα

τώρα ανοιγόκλεινε!

Την αγωνία μην τα βρούνε

τώρα τους παράτεινε.


Τον μικρό Αναστάση στέλνουν

το παιδάκι του Πλατή,

να την κλείσει μην ανοίξει·

μα μόλις φτάνει εκεί,

ο Ναζί αγριεμένος, ο αξιωματικός,

πλησιάζει θολωμένος

και ραπίζει το μικρό

μ’ ένα δυνατό χαστούκι !!

Μα δεν έκλαψε το δόλιο…

με κομμένη την ανάσα

παρακολουθούσαν όλοι…

θα ‘χαναν τον κόσμο όλο

αν επήγαινε να δει

τι ήταν πίσω από την πόρτα

κει που πήγε το παιδί.


Η ψυχή του η αθώα;

τα ματάκια του που αντέξαν

να μην κλάψουν και ξεσπάσουν,

τόνε σταματήσανε;

ποιο θαύμα άραγε γινόταν

μες την τόση αγωνία;

τι πόνο θα ζήσανε!


Μπρος τους ήταν μα δεν ψάξαν·

κι ήταν και ξεκλείδωτη!

απ’ το φύσημα του αγέρα

άνοιγε ασύδοτη,

μα εκείνοι δεν την είδαν

σημασία δεν της δώσαν·

τους την έκρυψε ο Άγιος

κι απ’ το θάνατο γλυτώσαν.

Κι έφτασε ο αξιωματικός τους

τρεις φορές σ’ αυτή την πόρτα

μα μέσα δεν έμπαινε!

Νέκρωσε η διαίσθηση του

και της περιέργειας του

βλέμμα εκεί δεν έφτανε.


Φύγανε οι Ναζί σε λίγο

άπρακτοι και σκυλιασμένοι

κι οι ανθρώποι δακρυσμένοι

κλαίγαν και γελούσανε!

Αγκαλιάζαν τις εικόνες,

τις γυναίκες, τα παιδιά τους,

οι ευλογίες του Αγίου

τις ψυχές τους λούζανε.


Με λαμπάδες, με μετάνοιες,

ψάλλανε στον Άγιο,

που απ’ το θάνατο σωθήκαν

και στο πένθος δεν βρεθήκαν

σε αίματος ναυάγιο.


Αν δεν γιόρταζαν το θαύμα

του Οκτώβρη την ημέρα,

θα θυμόνταν την σφαγή

και το Τάχι θα ήταν όλο

μνήματα παντού γεμάτο

σ’ όλη την περιοχή.

 

Πρεσβυτέρα Καλυψώ Δημητριάδη


(Απόσπασμα απο ποίημα της για τον Άγιο)





Επίκαιρα κείμενα

DVD Πατήστε εδώ για να το δείτε

Επικοινωνία | Ο Ναός μας | Εκδόσεις
Copyright Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου του Νέου, με την υποστήριξη της e-RDA