«Υπεραγία Θεοτόκε, δόξα των αγγέλων, μάνα του κόσμου, των θλιβομένων η χαρά, έλα στην καρδιά μας και παρηγόρησε μας, στήριξε και καθοδήγησέ μας.Εσύ ξέρεις από τον πόνο, τη μοναξιά, την αδικία, την προσφυγιά και τη δίωξη από τους ανθρώπους. Όπως ξέρεις κι από τη χαρά, την ανάπαυση, τη χάρη και τις ευλογίες του Μεγάλου Θεού μας.

Ευρισκόμενη «μεταξύ ουρανού και γης» μπορείς να μας συμπαρασταθείς στο δικό μας πόνο που προκαλούν οι δοκιμασίες της ζωής, αλλά και να μας μεταγγίσεις την απόλαυση του ουρανού.

Τότε θα μπορούμε να προχωρούμε την «τεθλιμμένην του βίου οδόν» με προοπτική την αιώνια μέρα όπου δεν υπάρχει πόνος, λύπη ή στεναγμός, αλλά «συν πάσι τοις αγίοις» και μαζί σου θα χαιρόμαστε την χαρά του Κυρίου μας. Αμήν!»