«…Σε αυτό το σπίτι που δεν ακούγονται προσευχές, που δεν υπάρχει η νηστεία, οι βίοι των Αγίων, ένα πνευματικό πρόγραμμα, μένει το φρόνημα του ''κόσμου'', δεν κατοικούμε εμείς. Να κάνουμε το σπίτι μας ένα μικρό μοναστηράκι…

Άσκηση δεν είναι μόνο το να πάμε στην έρημο, είναι μια προσευχή που θα πεις από αγάπη για τον Χριστό, η υπομονή στο σύζυγό σου, η φροντίδα μέχρι αργά στα παιδιά σου, όλα να γίνονται μέσα στην εν Χριστώ αγάπη… H αγιότητα είναι για όλους. Που είμαστε σήμερα; Από εκεί να ξεκινήσουμε, δεν θα γίνουμε ''ασκητές στο Άγιον Όρος'' ξαφνικά αύριο, δεν διαβάζουμε σήμερα βίους Αγίων;

Αύριο, βάλε στόχο… Βλέπουμε τηλεόραση; Να βλέπουμε λιγότερο, και αν μπορούμε να την πετάξουμε κιόλας…»

π. Πέτρος Χιρς:

Η Εκκοσμίκευση στην Εκκλησία