Στο μέσο του καλοκαιριού ενώ ο περισσότερος κόσμος επισκέπτεται τα νησιά της χώρας μας για τις καλοκαιρινές του διακοπές για ξεγνοιασιά και χαλάρωση κάποιοι διάλεξαν έναν διαφορετικό προορισμό για να  «γεμίσουν τις πνευματικές μπαταρίες τους » . Στις 3 Ιουλίου και ημέρα Κυριακή αμέσως μετά την Θεία Λειτουργία είχε κανονιστεί η αναχώρησή της μικρής μας παρέας που αποτελείτο από τον Νίκο, τον Λάμπρο ,τον Γιώργο, και τον γράφοντα με την καθοδήγηση του Πνευματικού μας π.Ευαγγέλου για την χερσόνησο του Άθω η οποία είναι η ανατολικότερη και τραχύτερη των τριών επιμέρους παράλληλων χερσονήσων (Κασσάνδρας ή Παλλήνης, Λόγκου ή Σιθωνίας -κεντρική, και Άθω ή Αγίου Όρους) που απαρτίζουν την χερσόνησο της Χαλκιδικής .Ναι ,η Παναγία μας αξίωσε για μια ακόμα φορά να επισκεφθούμε το περιβόλι Της. Για τους δύο εκ των πέντε μελών της παρέας μας ήταν η πρώτη φορά που είχαν την ευλογία να επισκεφτούν το Άγιο Όρος.

     Νέοι που απαρνήθηκαν την κοσμική ζωή και φόρεσαν το βαρύ αλλά ευλογημένο ράσο του μοναχού ,Μοναστήρια που χρονολογούνται αιώνες ολόκληρους πριν, μοναστήρια που θυμίζουν τόσο έντονα την αίγλη της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας   ,διαδρομές και μονοπάτια που τα έχουν διασχίσει ασκητές αλλά και αυτοκράτορες ,κειμήλια ανυπολόγιστης πνευματικής αλλά και καλλιτεχνικής αξίας ,λείψανα αγίων  ιστορίες και διηγήσεις που σου φέρνουν ρίγη συγκίνησης  εθνικής και θρησκευτικής υπερηφάνειας και τέλος λόγοι πνευματικοί από ανθρώπους που τα απαρνήθηκαν όλα για την αγάπη του Χριστού  . Με όλες αυτές τις σκέψεις να κατακλύζουν καθέναν από εμάς για όλα αυτά που θα συναντούσαμε κάναμε τον σταυρό μας και αναχωρήσαμε για την Ιερισσό .Ύστερα από ταξίδι έξι περίπου ωρών φθάσαμε στον προορισμό μας όπου θα καταλύαμε το βράδυ της Κυριακής ,θα ξεκουραζόμασταν και την επομένη θα ξεκινούσε το οδοιπορικό μας. Στο σημείο αυτό οφείλω να μνημονεύσω την ζεστή φιλοξενία και εξυπηρέτηση του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου μας αλλά των κατοίκων της περιοχής.

     Την επομένη το ταξίδι μας ξεκίνησε στις 9.30 με το ταχύπλοο που μας μετέφερε να κλονίζεται από την έντονη θαλασσοταραχή. Μέσα σε αυτό ,προσκυνητές διαφόρων ηλικιών να μην αντέχουν τον καιρό και να ανακατεύονται και σε όλους μας να έχει τραβήξει την προσοχή η πραότητα των δυο μοναχών που συνταξίδευαν μαζί μας με  χαμηλωμένο το βλέμμα. Χωρίς να αλλάξουν ούτε μία κουβέντα έλεγαν αδιάλειπτα την ευχή με το κομποσκοίνι τους « Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με τον αμαρτωλό » . Ήδη χωρίς να μιλήσουμε με εκείνους πήραμε το πρώτο μας δίδαγμα περί πραότητας και απόλυτης εμπιστοσύνης σε Εκείνον που ορίζει τα πάντα…

      Πρώτη στάση η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου η οποία σύμφωνα με την Παράδοση ιδρύθηκε τον 4ο αιώνα από τον αυτοκράτορα Μέγα Θεοδόσιο και, μετά την καταστροφή και ερήμωσή της στις αρχές του 10ου αιώνα, ανακαινίσθηκε από τους τρεις νέους αριστοκράτες, Αδριανουπολίτες κτήτορες, Νικόλαο, Αθανάσιο και Αντώνιο . Στη Μονή διαφυλάσσονται 3.500 εικόνες, 2.200 χειρόγραφα, 350.000 έγγραφα, 40.000 παλαίτυπα, πλήθος έργων τέχνης της χρυσοκεντητικής και της αργυροχρυσοχοΐας, κειμήλια ανεκτίμητης πολιτιστικής και ιστορικής αξίας . Μέσα σε αυτά τα κειμήλια είχαμε την ευλογία να προσκυνήσουμε τις θαυματουργές εικόνες της Παναγίας μας ,επτά τον αριθμό ,η κάθε μία με ξεχωριστή και συγκινητική ιστορία από όπου πήρε και το προσωνύμιο της οι οποίες είναι οι εξής :Η Βηματάρισσα, Εσφαγμένη, Πυροβοληθείσα, Παραμυθία, Αντιφωνήτρια, Ελαιοβρύτισσα.Παντάνασσα .Η Ιερά Μονή Βατοπαιδίου αποτελεί το μεγαλύτερο οικοδομικό συγκρότημα του Αγίου Όρους .Μείναμε έκθαμβοι από την απαράμιλλη ομορφιά του τοπίου. Η Μονή περικλείεται από πλήθος κτημάτων οργανωμένων και περιποιημένων από την στοργή και την φροντίδα των μοναχών. Αφού μας υποδέχτηκαν με τον παραδοσιακό Αγιορείτικο τρόπο ,τσίπουρο και λουκούμι (όχι μόνο ένα!),ενημερωθήκαμε για το πρόγραμμα της Μονής (Μεσονυκτικό,Όρθρος και Θ.Λειτουργία στις 4.00 π.μ,τράπεζα αμέσως(δηλ.Γεύμα) ,στις 7.30 μ.μ εσπερινός στις 8.00 μ.μ Τράπεζα(δηλ.Δείπνο),απόδειπνο και προσκύνηση των Αγίων λειψάνων και κειμηλίων της Μονής ) , τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτιά μας .Στην πρώτη μας περιήγηση στο προαύλιο χώρο είχαμε την ευλογία να συναντήσουμε  τον Καθηγούμενο  π.Εφραίμ και να πάρουμε την ευχή του .Οι 110 μοναχοί, ως επί το πλείστον Κύπριοι στην καταγωγή, μετά την Ακολουθία διασκορπίζονταν στις διακονίες τους . Στο απόδειπνο είχαμε την μοναδική εμπειρία να ζήσουμε την κατάνυξη που προσέφερε η καταπληκτική χορωδία των Αγιορειτών Πατέρων της Ι.Μ. Βατοπαιδίου η οποία πραγματικά σε «ανέβαζε» στον Ουρανό.

   Το επόμενο πρωινό αναχωρήσαμε με προορισμό την Ι.Μ. Παντοκράτορος όπου θα φιλοξενούμασταν για δύο ημέρες υπό την σκέπη της Παναγίας της «Γερόντισσας» ,στην οποία υπάρχει μια ιδιαίτερη ευλάβεια καθώς αντίγραφό  της βρίσκεται στο Ιερό Βήμα του Ναού μας πίσω από την Αγία Τράπεζα . Ιδρύθηκε το 1357 από τους αδελφούς Αλέ­ξιο και Ιωάννη, στρατιωτικούς και πολιτικούς παράγοντες της αυτοκρατορίας.       Η αδελφότητα αποτελούμενη από 26 μοναχούς μας αγκάλιασε πραγματικά και μέσα σε ένα ζεστό κλίμα είχαμε την ευκαιρία να λάβουμε λόγους πνευματικούς από μοναχούς της Μονής ενώ τύχαμε την ιδιαίτερη ευλογία να μας υποδεχτεί στο γραφείο του ο Καθηγούμενος π.Γαβριήλ  .Του δωρίσαμε ένα πιστό αντίγραφο της κτιτορικής εικόνας του Αγίου μας γνωρίζοντας ότι ο Ηγούμενος ευλαβείται τον Άγιο Νικόλαο τον Νέο και εκείνος μας δώρισε κουβέντες πνευματικές και μας γέμισε με τις πολύτιμες και μοναδικές ευχές του .Μένοντας δύο μέρες στην Ι.Μ Παντοκράτορος είχαμε προγραμματίσει δυο προσκυνήματα .Την πρώτη μέρα της παραμονής μας ύστερα από οδοιπορία περίπου 45 λεπτών μέσα από ένα καταπράσινο, σκιερό και ανηφορικό μονοπάτι φτάσαμε στην Σκήτη του Προφήτη Ηλία .Πραγματικά μείναμε έκθαμβοι με το καθολικό (Κεντρικός Ναός)το οποίο είχε χωρητικότητα περίπου 2 χιλιάδων ανθρώπων δηλαδή σχεδόν όλους τους μοναχούς του Αγίου Όρους, ενώ το τέμπλο του ναού φτιαγμένο από τους Ρώσους από 2 τόνους χρυσού σε άφηνε κυριολεκτικά άφωνο. Ο Δικαίος της Σκήτης π.Ιωακείμ από τον οποίο πήραμε την ευλογία μας χάρισε στιγμές συγκίνησης και μας αγκάλιασε σαν πραγματικά του παιδιά .Εκεί συναντήσαμε και τον π.Χρήστο από την Κέρκυρα.

    Την επόμενη μέρα μετά την Θ.Λειτουργία που με συγκίνηση τέλεσε ο π.Ευάγγελος  στο Καθολικό της Μονής όπου φυλάσσεται η Θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας της «Γεροντίσσης», πήραμε το μονοπάτι για την Ι.Μ Σταυρονικήτα και έπειτα από μία ώρα πεζοπορίας προσκυνήσαμε τον άγιο Νικόλαο τον «Στρειδά» όπως είναι το προσωνύμιο της εικόνας του Αγίου. Μοναστήρι πραγματικά αξιοθαύμαστης ομορφιάς με μία μικρή αδελφότητα περίπου 20 μοναχών να υπηρετούν τον Άγιο και την Ορθοδοξία μας .

    Αφού πήραμε την ευχή των μοναχών στην Ι.Μ Παντοκράτορος και δώσαμε την υπόσχεση να τους ξαναεπισκεφθούμε ,την Πέμπτη το πρωί αναχωρήσαμε για την Ι.Μ Ιβήρων .Εκεί ευρίσκεται η  εικόνα της Παναγίας της« Πορταίτισσας» με την θαυμαστή και συνάμα συγκινητική ιστορία της .Μοναδικό επίσης είναι το πλήθος των λειψάνων που κατέχει η Μονή και είχαμε την ευλογία να προσκυνήσουμε. Έχοντας όμως χρόνο στην διάθεση μας με την άφιξη μας αφού τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας αναχωρήσαμε με λεωφορείο για τις καρυές, την πρωτεύουσα του Αγίου Όρους όπου προσκυνήσαμε και θαυμάσαμε την Εφέστιο εικόνα του «Άξιον Εστί» καθώς και την εικόνα της Παναγίας της «Φοβεράς Προστασίας» στην Μονή Κουτλουμουσίου η οποία βρίσκεται λίγα μόνο λεπτά με τα πόδια από τις Καρυές.

    Επιστρέψαμε στην Ι.Μ Ιβήρων όπου μετά τον εσπερινό και την τράπεζα συγκινηθήκαμε ψάλλοντας των Παρακλητικό κανόνα μπροστά στην Εικόνα της Παναγίας της «Πορταϊτισσας» .

    Ξημέρωσε Παρασκευή και ήρθε η στιγμή της αναχώρησης από το Άγιον Όρος . Καθίσαμε αμίλητοι στην προβλήτα περιμένοντας το πλοίο, βυθισμένοι στις σκέψεις μας και ήδη νοσταλγούσαμε τον Άγιο αυτό Τόπο, τους ευγενικούς και ταπεινούς μοναχούς γεμάτοι όμως από παραστάσεις και εμπειρίες πνευματικές ,από στιγμές μοναδικές . Φύγαμε με την ευχή και την ελπίδα η Παναγία να μας αξιώνει κάθε χρόνο να επισκεπτόμαστε το Περιβόλι της, να μας φυλάει κάτω από την σκέπη της και να πρεσβεύει για εμάς σαν μάνα στον Κύριο μας.

    Κλείνοντας δεν θα μπορούσα να μην αναφερθώ στον πνευματικό μας π.Ευάγγελο και να τον ευχαριστήσω θερμά εκ μέρους όλων για όλα τα πνευματικά εφόδια που μας προσέφερε και συνεχίζει να προσφέρει, την πνευματική στήριξη και καθοδήγησή του!

Ηλίας Κουτσούρης

«Έστω ο τόπος ούτος κλήρος σος και περιβόλεον σον και παράδεισος έτι δε και λιμήν σωτήριος των θελόντων σωθήναι  » .