«Μεσούσης της εορτής, διψώσάν μου την ψυχήν, ευσεβείας πότισον νάματα,ότι πάσι Σωτήρ εβόησας· ο διψών, ερχέσθω προς με και πινέτω·Η πηγή της ζωής, Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι.»

Η Εκκλησία μας, στο μέσον της πεντηκονθήμερης περιόδου μεταξύ Πάσχα και Πεντηκοστής, εορτάζει την Μεσοπεντηκοστή – ένα σταθμό πνευματικής ανάτασης που ενώνει την Ανάσταση του Χριστού με την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος. Το απολυτίκιο της εορτής είναι ένας ύμνος βαθιά θεολογικός και εμπνευσμένος από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη (7,37): «Εάν τις διψά, ερχέσθω προς με και πινέτω». Σε αυτόν τον ιερό λόγο και ύμνο, ξεδιπλώνεται η μυσταγωγική συνάντηση της ανθρώπινης ψυχής με την πηγή της ζωής, τον Χριστό.

Δίψα ψυχής και πρόσκληση Χριστού

Η δίψα της ψυχής δεν είναι μια συγκυριακή συναισθηματική ανάγκη. Είναι ο πνευματικός πόθος του ανθρώπου για αλήθεια, νόημα και αιώνια ζωή. Η ψυχή, πλάσμα του Θεού, διψά να ενωθεί με τον Δημιουργό της. Ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος εύστοχα σημειώνει: «Το θείον έρως ουδέποτε κόρον έχει· όσον πλέον πίης, μάλλον διψάς». δηλαδή: «Ο θείος έρωτας δεν χορταίνει ποτέ· όσο περισσότερο πίνεις, τόσο περισσότερο διψάς». Ο Χριστός, κατά το μέσον της εορτής των Σκηνοπηγιών, στάθηκε στον Ναό και κάλεσε όλους σε μια καθολική σωτηρία: «Ο διψών, ερχέσθω προς με και πινέτω». Ο Κύριος δεν θέτει όρια· προσκαλεί «πάσι», όλους τους ανθρώπους, να λάβουν το ύδωρ το ζων, δηλαδή το Άγιο Πνεύμα και τη χάρη της σωτηρίας.

Τα νάματα της ευσεβείας

Ο ύμνος παρακαλεί τον Χριστό να ποτίσει την ψυχή με νάματα ευσεβείας. Η ευσέβεια δεν είναι απλώς ευλάβεια ή εξωτερική τυπικότητα, αλλά ολόκληρη η ζώσα σχέση του ανθρώπου με τον Θεό. Ο Μέγας Βασίλειος εξηγεί πως η ευσέβεια «δι’ έργων δείκνυται», δηλαδή αποδεικνύεται με τρόπο ζωής. Τα νάματα της ευσεβείας είναι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος που μεταμορφώνουν τον πιστό σε μέλος του αναστημένου σώματος του Χριστού.

Ο Χριστός – Πηγή της Ζωής

Ο ύμνος καταλήγει σε δοξολογία: «Η πηγή της ζωής, Χριστέ ο Θεός, δόξα σοι».Ο Χριστός δεν είναι απλώς αυτός που χαρίζει ζωή· είναι η ίδια η Ζωή. Από Αυτόν πηγάζει κάθε ύπαρξη, κάθε αναγέννηση, κάθε ελπίδα. Όπως διδάσκει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας, ο Χριστός είναι η «πηγή των αγαθών» και η εν Χάριτι ένωση με Αυτόν είναι η μόνη οδός προς την αθανασία και αφθαρσία.

Η Μεσοπεντηκοστή ως κλήση ζωής

Η εορτή της Μεσοπεντηκοστής μάς θυμίζει πως η ζωή εν Χριστώ είναι πορεία προς την πληρότητα, όπου η δίψα μας για Θεό δεν καταργείται, αλλά βαθαίνει και μεταμορφώνεται σε δόξα, φως και πληρότητα. Ο Χριστός μάς καλεί και σήμερα, όπως τότε, με την ίδια πατρική φωνή: «Ο διψών, ερχέσθω προς με και πινέτω». Ας Τον πλησιάσουμε, με ταπείνωση και λαχτάρα, για να πιούμε από την αστείρευτη πηγή της αγάπης Του.

Δημήτριος Τζαφερής Θεολόγος

Λαμπαδάριος Ι.Ναού