Η κατ’ εξοχήν εορτή των ορθοδόξων μοναχών είναι η εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, Δεν είναι τυχαίο ότι πάρα πολλά μοναστηριακά Καθολικά και στο Άγιο Όρος και σε όλη την ορθοδοξία είναι αφιερωμένα στη Μεταμόρφωση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού.

Δεν είναι τυχαίο ότι στην κορυφή του Άθωνα βρίσκεται ο Ναός της Μεταμορφώσεως, αλλά και σε πολλά σημεία υψηλά σε διάφορα μοναστικά κέντρα δεσπόζουν Ναοί της Μεταμορφώσεως. Δεν είναι τυχαίο ότι οι νηπτικοί Πατέρες με προεξάρχοντα μορφή τον Άγιο Γρηγόριο τον Παλαμά κι όχι μόνο, τον Όσιο Συμεών το Νέο Θεολόγο, και άλλους Πατέρες της Εκκλησίας, κατ’ εξοχήν μας μίλησαν για την εμπειρία του Θείου Φωτός, για το πώς μπορεί ο άνθρωπος να γίνει μέτοχος του Θείου Φωτός, του Ακτίστου Φωτός και οι μοναχοί αγωνίζονται όλη τους τη ζωή ακριβώς, για να λάβουν τη Χάρη του Αγίου Πνεύματος, να λάβουν το Φως του Χριστού, αυτό δηλαδή, που όλοι μας ουσιαστικά είναι ο σκοπός της ζωής μας.

Σκοπός της ζωής μας είναι να φωτιστούμε, να λάβουμε το Φως του Χριστού και όχι μόνο να το λάβουμε σε προσωπικό επίπεδο αλλά να γίνουμε και οι ίδιοι Φως Χριστού μέσα στον κόσμο: «Οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς». Καλούμεθα να γίνουμε ο καθένας ένα φως να φωτίζει το διπλανό του, να φωτίζει τους γύρω του, να φωτίζει τα σκοτάδια του κόσμου. Μεταμορφωμένος άνθρωπος δεν είναι αυτός που ξαφνικά ντύνεται όμορφα ή στολίζεται όμορφα για να δείχνει όμορφος και ωραίος και διαφορετικός. Μεταμορφωμένος άνθρωπος δεν είναι αυτός, ο οποίος επιτυγχάνει μία σούπερ λαμπερή εμφάνιση μέσα στον κόσμο αλλά μεταμορφωμένος είναι αυτός που η μορφή του αλλοιώνεται με το Φως το αναλλοίωτο: «Φῶς ἀναλλοίωτον Λόγε, φωτὸς Πατρὸς ἀγεννήτου…»  ψάλλουμε στην εορτή της Μεταμόρφωσης στον Όρθρο.Μεταμορφωμένος άνθρωπος είναι αυτός, ο οποίος ουσιαστικά αποκαθιστά τη λερωμένη εικόνα του Χριστού την οποία φέρει στο πρόσωπο του. Αυτό σημαίνει Μεταμόρφωση. Ξαναποκτώ την αρχική μου εικόνα. Επιστρέφω στο πρώτο κάλλος, στη πρώτη ομορφιά, στην πρώτη αγάπη, στην πρώτη αθωότητα. Επιστρέφω σε αυτό που είμαι, ξαναγυρίζω στην πατρίδα μου, ξαναγυρίζω στην αφετηρία μου, διορθώνω όλες αυτές τις αποτυχίες, οι οποίες έχουν συμβεί στο διάβα της ζωής μου. Ξαναγίνομαι παιδί. Ξαναγίνομαι νέος, αρχίζω πάλι από την αρχή.

Μεταμόρφωση είναι μία νέα αφετηρία. Είναι ακριβώς ο καρπός της ζωής της Μετανοίας. Μεταμόρφωση και Μετάνοια ταυτίζονται γιατί ακριβώς η Μετάνοια είναι η Μεταμόρφωση.Ο ιδιοτελής νους, ο φίλαυτος νους, ο άρρωστος νους, η άρρωστη νοοτροπία και άρρωστη ζωή μεταμορφώνεται και επιστρέφει στην υγεία. Ξαναγίνεται φωτεινή, αγαπητική, δοτική, ξαναγίνεται ένα φως, το οποίο θερμαίνει, ζεσταίνει, γλυκαίνει, αγαπά και δεν καταστρέφει, δεν καίει, δεν ρημάζει, δεν οδηγεί στην απόλυτη καταστροφή».

Ο Φθιώτιδος Συμεών