Αρχική » Ο Ναός μας » Διδακτικά και Ωφέλιμα
Ανοίγει το Τριώδιο και βρισκόμαστε μπροστά σε δύο δρόμους από τους οποίους καλούμαστε να διαλέξουμε, την πορεία μας προς το Πάσχα. Η μία πόρτα έχει απ’ έξω την εικόνα του Τελώνη κι η άλλη του Φαρισαίου. Ποια πόρτα θ’ ανοίξεις αδερφέ;Τον Φαρισαίο άνετα θα τον δίναμε γαμπρό στην κόρη μας. Όχι μόνο δεν θα μας πείραζε καθόλου, αλλά θα καμαρώναμε κιόλας που δώσαμε την κόρη μας σε έναν άνθρωπο γεμάτο αυτοπεποίθηση, αρετές, αξιοπρέπεια, υπερηφάνεια και φυσικά είναι για την κορούλα μας ό,τι καλύτερο διότι είναι και άνθρωπος της Εκκλησίας.
Το «λάθος» του Φαρισαίου, δεν ήταν η προσευχή ή οι αρετές του, αλλά η εξής φράση: «οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων». Με αυτή τη σφαίρα «σκότωσε» τον Τελώνη. Ο συγκρητισμός! Ό,τι χειρότερο! Τον σκότωσε, τον έκανε σκαλοπάτι και πάτησε επάνω στο πτώμα του για να πει στον Θεό ότι είναι ο καλύτερος!
Υπάρχει όμως και ένα άλλο, τρίτο πρόσωπο εκτός από τον Τελώνη και τον Φαρισαίο, ένας συνδυασμός και των δύο χαρακτήρων. Είναι ο (ΤελωνοΦαρισαίος). Ο ψευτοευσεβής. Ο άνθρωπος που είναι πνευματικά απ’ έξω κούκλα κι από μέσα πανούκλα. Το παίζει πνευματικός άνθρωπος με μετάνοιες και πνευματική ζωή, ενώ μέσα του έχει φίδια και κρίνει τους πάντες και τα πάντα.
Μπορεί ίσως, κάποιες φορές, να μην εξωτερικεύει αυτό που νιώθει και πιστεύει. Φαίνεται εξωτερικά ταπεινός , ευσεβής, λιγομίλητος, ίσως να κρατάει και ένα 1000 κομποσχοίνι ενώ πάει στο supermarket, αλλά σε περνάει γενεές δεκατέσσερις.Προσοχή! Δεν μπορούμε να το παίξουμε Τελώνες. Την πνευματική αυτή κατάσταση που λέει το Ευαγγέλιο δεν την φοράμε με εξωτερικά χαρακτηριστικά, αλλά είναι ένα αποτέλεσμα. Το βίωμα του Τελώνη είναι μια ερωτική υπαρξιακή κατάσταση η οποία εκφράζεται με το χτύπημα της καρδιάς. Μια υπαρξιακή κένωση μέσα από μια συγκλονιστική σχέση με τον Χριστό. «οὐκ ἤθελεν οὐδὲ τοὺς ὀφθαλμοὺς εἰς τὸν οὐρανὸν ἐπᾶραι, ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ».
Να ευχηθούμε να χτυπάμε την καρδιά μας με την ίδια αγωνία, σθένος, πάθος, έρωτα όπως τη χτύπαγε ο Τελώνης. Και τη χτύπαγε για να σπάσει, ώστε να «μπει» ο Θεός μέσα του. Δηλαδή; Διαλύομαι Θεέ μου και φτιάξε με πάλι Εσύ! Και με αυτή την προσευχή γίνεται δοχείο της Χάριτος «ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ». Mε την προσευχή βάζεις κομπρεσέρ στα πετρώματα της καρδιάς σου ώστε να κατέβεις στα υπόγεια της ύπαρξής σου και να σε φωτίσει ο Θεός. Με την προσευχή ανοίγεις χαραμάδα για να περάσουν οι ακτίνες του ήλιου της δικαιοσύνης.
Καλό αγώνα ! Καλό Τριώδιο σε όλους….
π.Σπυρίδων Σκουτής -
|
Πατήστε εδώ για να το δείτε