ΤΡΙΑ ὅπλα ἔχουμε ἐμεῖς ἐναντίον τοῦ διαβόλου: Τό ὄνομα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ καί τῆς Κυρίας Θεοτόκου, γιά τό ὁποῖο λέγει ὁ Ἅγιος Ἰωάννης τῆς Κλίμακος ὅτι «δέν ὑπάρχει στόν οὐρανό καί στήν γῆ ἄλλο ἰσχυρότερο ὅπλο, παρά μόνο τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ». Τό δεύτερο ὅπλο κατά τοῦ νοητοῦ ἐχθροῦ εἶναι ὁ Τίμιος Σταυρός (Α’ Κορ.1,18) (Καί θά ἐρωτήσω αὐτούς πού δέν ἔχουν τόν σταυρό: Μέ ποιό σημεῖο θά προστατευθῆτε ἀπό τόν διάβολο;).

Δέν ἔχουν τό σημεῖο τοῦ σταυροῦ, αὐτοί τούς ὁποίους δέν ἀφήνει ὁ διάβολος νά τό κάνουν. Δέν τό ἔχει ματαίως τό σημεῖο αὐτό ἡἘκκλησία μας, ἡ ὁποία ψάλλει: «Κύριε, ὅπλον κατά τοῦ διαβόλου, τόν σταυρόν σου ἡμῖν δέδωκας». Τό τρίτο ὅπλο προστασίας κατά τοῦ διαβόλου εἶναι ἡ ταπείνωσις τῆς ψυχῆς. Ὁπότε, καί τήν ὥρα τῆς ταραχῆς νά λέγης ἀπό τό βάθος τῆς καρδιᾶς σου: «Γιά τίς ἁμαρτίες μου ὑποφέρω αὐτά, Κύριε. Λύτρωσέ με ἀπό τό κακό!». Καί νά ἐπιστρέψης μέ ταπεινή καρδιά πρός τόν Κύριο, ὁποιουσδήποτε κακούς λογισμούς καί νά ἔχης δεχθῆ στόν νοῦ σου, διότι βλέπει ὁ Πατήρ τόν κόπο τοῦ υἱοῦ Του καί δέν τόν ἐγκαταλείπει ποτέ.

Ἐπιτρέπει ὁ Θεός τόν πειρασμό νά πλησιάζη, σάν ἕνα τελώνιο τοῦ αἰθέρος στούς δούλους Του γιά νά τούς ἐξετάση, μήπως εὑρίσκεται ἀκόμη μέσα τους φιλαυτία, ὀλίγη ὑπερηφάνεια, ἤ ἰσχυρό θέλημα γιά νά τούς ἐπαναφέρη πάλι στήν πρώτη τους κατάστασι, ἤ νά βυθισθοῦν περισσότερο στά πάθη τους...

π.Ἀ.Μ