Την ώρα του πάθους, γιατί σκοτίζεται ο νους μου;

Την ώρα του πειρασμού, γιατί παραλύει η θέλησή μου;

Την ώρα του πόνου, γιατί καίγονται τα σωθικά μου;

Την ώρα του ενθουσιασμού, γιατί δεν ελέγχω τις απόψεις μου;

Την ώρα της απελπισίας, γιατί νομίζω πως χάνεται το παν;

Την ώρα του θυμού,  γιατί δεν ξέρω τι κάνω;

Την ώρα της αδυναμίας, γιατί μπορώ να πουληθώ και στο διάβολο;

Την ώρα του φόβου, γιατί τα έχω χαμένα;

Την ώρα της χαράς, γιατί μπορεί να μην αντέξω στο βάρος της;

Γίνε, Κύριε, φωτισμός μου και αντιλήπτωρ μου στις μεγάλες,
τις μοναδικές ώρες της ζωής μου!!!

Μαρία Μουρζα

Πηγή:Ηλιαχτίδα