Μιαν ωραιότατη διήγησι αναφέρει  για κάποιον Αγαθόνικον, έναν αφοσιωμένον εις τον Θεόν άνθρω­πον, ό όποιος άπό την παιδική του ηλικίαν είχε διδαχθή άπό τούς ευσεβείς γονείς του νά λέγη κάθε μέρα μπροστά εις την εικόνα τής Μητέρας του Θεού την προσευχή πού άρχίζει μέ τα λόγια: «Θεοτόκε Παρθένε, χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία...» Καμμιάν ημέρα δεν παρέλειψε νά ειπή την προσευχήν αυτή. ’Αργότε­ρα, όμως, όταν ένηλικιώθη καί έφτιαξε την ίδική του ζωή, άπορροφήθηκε άπό τις φροντίδες καί τις φασα­ρίες τής ζωής ώστε νά άραιώση σιγά - σιγά την προσ­ευχήν αυτή, μέχρις ότου, τέλος, την εσταμάτησεν εντελώς.

Μίαν ημέραν, όμως, συνέβη νά φιλοξενήση γιά μιά νύκτα ένα προσκυνητή, ό όποιος του είπεν οτι ήτο μοναχός άπό την Θηβαΐδα καί ότι είχεν ιδή ένα όραμα εις τό οποίο διετάχθηκε νά πάη νά βρή τον Άγαθόνικο καί νά τον επιπλήξη γιά τό γεγονός ότι είχε στα­ματήσει την συνηθισμένη προσευχή του προς τη Μη­τέρα του Θεού. Ό Άγαθόνικος απήντησε ότι επί τό­σα χρόνια πού έλεγε την προσευχήν αυτή δεν είδε κα­νένα όφελος ούτε αποτέλεσμα. Εις αυτά ο ερημίτης άπήντησε, λέγοντας: «Θυμήσου, τυφλέ καί άγνωμων άνθρωπε, πόσες φορές αυτή ή απλή προσευχή σέ εβοήθησε καί σέ έσωσεν άπό καταστροφές. Θυμήσου, πώς μιά φορά, όταν ήσουν πολύ νέος, εσώθηκες κατά τρόπο θαυμαστόν άπό βέβαιο πνιγμό. Δέν θυμάσαι, άκόμη, ότι μιά επιδημία κάποτε, πού έστειλεν εις τον τάφο ένα σωρό φίλους σου, εσένα δέν σέ έθιξε καθόλου ; Εξέχασες, όταν κάποτε πού (οδηγούσατε ένα αμάξι μ.’ ενα φίλο σου, έπέσατε κ’ οί δυό, ένώ δέ αύτός έσπα­σε το πόδι του εσύ έμεινες σώος καί αβλαβής; Λησμο­νείς, ότι ένας συνηλικιώτης φίλος σου, πού ήταν υγι­ής σαν σίδερο, τώρα κάμποσον καιρόν, είναι κατάκοι­τος άρρωστος καί δυστυχισμένος, ένώ εσύ είσαι υγιής καί δέν ήξεύρεις τι  θα πή αρρώστια;

Γενικά, υπενθύμισε εις τον Άγαθόνικον, ένα σω­ρό ευεργεσίες του Θεού καί τέλος συνεπλήρωσε λέγον­τας: «Γνώριζε ότι όλα αυτά τα κακά άπεσοβήθησαν άπό σένα, χάρις εις τήν προστασία τής Παναγίας Μητέρας του Θεού, έξ αιτίας αυτής τής μικρής προσ­ευχής διά μέσου τής οποίας ύψωνες κάθε μέρα τήν ψυχή σου σε ένωσι μέ τον Θεό. Άπό έδώ καί εις τό εξής πρόσεχε, μη παραλείπης τήν προσευχή καί τήν ανάμνησι τής Βασίλισσας τών Ουρανών κι αύτή ποτέ δέν θά σέ εγκατάλειψη».

Απο το βιβλίο απο ''Οι  περιπέτειες ενός Προσκυνητού''.