Είναι αρκετή η κακία της κάθε μέρας, ώστε δεν χρειάζεται να φέρνομε κακία κι απ' τις άλλες μέρες, λέει ο Απόστολος Παύλος.  Οι παλιοί θυμάστε στο χωριό που ζεσταινόμασταν με το τζάκι. Πάντα έμεναν μερικά κούτσουρα μέσα στη στάχτη, για την άλλη μέρα. Τα κούτσουρα, δηλαδή τα ξύλα που δεν κάηκαν εντελώς, δεν βλάφτουν. Την επομένη ημέρα θα καούν με τα ξύλα της ημέρας αυτής.

Δεν είναι το ίδιο όμως με την κακία της κάθε μέρας, η οποία μένει και την επόμενη μέρα. Αυτή πρέπει να καίγεται εντελώς. Το Ευαγγέλιο λέει να μην ξαπλώνουμε στο κρεβάτι με την κακία μας, αλλά να την καίμε εντελώς και μετά ανάλαφροι να πέσουμε να κοιμηθούμε, με τις γλυκές μας σκέψεις συντροφιά. Γλυκές είναι οι σκέψεις μας για τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Αυτές κάνουν καλό όχι μόνο σε μας, αλλά και στα πρόσωπα που έχουμε διαρκώς στο νου μας.

Μόσχος Λαγκουβάρδος