Η αγάπη είναι κάτι που αναγνωρίζεται από τους άλλους για μας, και όχι κάτι που διαλαλούμε εμείς για τους άλλους.Τι εννοώ: Συνήθως λέμε "σ' αγαπώ", δηλαδή δηλώνουμε την αγάπη μας στον άλλον άνθρωπο. Η αγάπη όμως είναι κάτι που ο άλλος θα το πει για μας. Αισθανόμενος την αγάπη μας προς το πρόσωπό του θα δηλώσει "σ'ευχαριστώ που μ'αγαπάς".

Όπως είπαμε όμως, συνήθως εμείς βιαζόμαστε να δηλώσουμε από μόνοι μας ότι αγαπούμε τον άλλον, ενώ η αγάπη τελικά αποδεικνύεται από τις πράξεις μας και την συμπεριφορά μας, και τελικά διακυρρήτεται από τον άλλον για εμάς.Άλλο είναι να πω εγώ σε κάποιον άνθρωπο "σ'αγαπώ", και άλλο είναι ν΄ αναγνωρίσει την αγάπη μου ο άλλος και να μου πει "σ'ευχαριστώ που μ'αγαπάς".

Νομίζω ότι το δεύτερο είναι καλύτερο και γνησιότερο από το πρώτο. Το πρώτο το λέμε για να πείσουμε τον άλλον για αυτό που αισθανόμαστε, ενώ το δεύτερο μας το αναγνωρίζει ο άλλος χωρίς να πούμε εμείς τίποτα. Το "σ'αγαπώ" μας, σχεδόν πάντα, περιέχει κτητικότητα και ιδιοτέλεια, ακόμα και το "σ'αγαπώ" μιας μάνας προς το παιδί της.  Σε αντίθεση το "σ'ευχαριστώ που μ'αγαπάς" που μας λέγει ο άλλος ως έκφραση του βιώματος που νιώθει από εμάς για το πρόσωπό του είναι νομίζω τα ομορφότερα λόγια που μπορούνε μας πούνε. Γιατί τελικά είναι πιο όμορφο να σου λένε "σ'ευχαριστώ που μ'αγαπάς", παρά "σ'αγαπώ".