Ο κάθε άνθρωπος σε αυτή τη γη έχει τη δική του θλιβερή ιστορία .  Δεν υπάρχει κανένας που να μη πέρασε θλίψη. Οι θλίψεις μορφώνουν , εκπαιδεύουν και ταπεινώνουν τον άνθρωπο .  Με τις θλίψεις ο Θεός μας παιδαγωγεί , τονώνει κι ενισχύει και τις ψυχές των ενάρετων ανθρώπων , για να κάνει την αρετή τους πιο μεγάλη, πιο δυνατή και πιο μόνιμη.

Η θλίψη στο χέρι του Θεού μπορεί να γίνει νυστέρι, σμίλη, υνί, που θα φέρει πόνο στον πόνο , αναταραχή στην ανεμελιά, σύντριψη της πέτρινης καρδίας από την καλοπέραση , τον πλούτο, τον ατομισμό και τη σκλαβιά της φιλοχρηματίας. Ο πόνος οδήγησε αρκετούς στον Γολγοθά , η θέα του Εσταυρωμένου , ο ασπασμός του σταυρού του σταυρού του, τους έκανε να υπομείνουν την προσωπική τους σταύρωση και να ευχαριστήσουν δοξολογικά τον Σταυροαναστηθεντα Χριστό, τον οποίο μέχρι χθες είχαν λησμονήσει.

Μοναχός Μωυσής Αγιορείτης