Βοήθα με, Χριστέ μου, μη μου γίνει  η θλίψη συνήθεια. Μη μου γίνει η στεναχώρια  εθισμός. Η γκρίνια, ανάγκη, κι η δυσαρέσκεια, τρόπος ζωής. Διότι μετά, θα τα ζητάω συνέχεια. Κι ενώ το στόμα μου θα λέει ¨θέλω χαρά¨,η ψυχή μου  θα ζητάει τη ¨δόση¨ της. Ξανά και ξανά.

Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στην ψυχή μας. Γι’ αυτό, έλα Εσύ, Χριστέ μου και Γιατρέ μου, και σπάσε αυτό το φαύλο κύκλο της ζωής μου, με τον Σταυρό της δυνατής Αγάπης Σου.