Στις δύσκολες μέρες που ζούμε, αδελφοί μου, επικρατεί η κατήφεια - όλοι το γνωρίζουμε αυτό. Αν θέλουμε όμως να είμαστε ειλικρινείς με τους εαυτούς μας,οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι και στις λεγόμενες «καλές μέρες» οι περισσότεροι από εμάς συνηθίζαμε να δυσφορούμε και να «γκρινιάζουμε» για πάρα πολλά πράγματα- τα περισσότερα από τα οποία μας φαίνονται τώρα δευτερεύοντα ή και ασήμαντα.

Πολλές φορές μάλιστα, μέσα στην «κακομοιριά» μας,όπως χαρακτηριστικά λέει ο λαός, μας έφταιγε ακόμη και η χαρά του γείτονα. «Είμαστε άνθρωποι που προτιμούμε να χάσει ο γείτονας τη δική του κατσίκα από το να αποκτήσουμε εμείς ακόμη μία» (κατά τη γνωστή διήγηση), συνήθιζε να λέει ο μακαριστός γέροντάς μου.

Κάτι ανάλογο βλέπουμε στη σημερινή ευαγγελική περικοπή να συμβαίνει και στα χρόνια του Ιησού. Ο Σωτήρας και Κύριος της ζωής χαρίζει την υγεία σε μια συγκύπτουσα γυναίκα, που ταλαιπωρούνταν επί 18 χρόνια από την πάθησή της. Θαυμαστό γεγονός!Πώς να μην εκπλαγεί και να μη χαρεί κανείς που ένας συνάνθρωπος απαλλάσσεται από μια τόσο οδυνηρή δοκιμασία;

Και όμως, να που υπάρχει κάποιος ο οποίος δυσφορεί και αγανακτεί με την πράξη αυτή του Ιησού. Είναι κάποιος που κατέχει μια υπεύθυνη, μια θεσμική θέση, θα λέγαμε.Είναι ο επικεφαλής της Συναγωγής, ο οποίος επιστρατεύει τη γνώση του και επικαλείται τον Νόμο για να υπονομεύσει τη φιλάνθρωπη αυτή πράξη του Ιησού και να αμαυρώσει τη χαρά που γεννιέται από την ίαση της ανήμπορης γυναίκας.Στέκεται στην τυπική πλευρά της νομικής διάταξης και εγκαλεί τον Κύριο που ευεργέτησε το πλάσμα του την ημέρα του Σαββάτου!

Πόσοι από μας στ’ αλήθεια, αδελφοί μου, δεν ακολουθούμε αυτή τη ζηλόφθονη και μνησίκακη στάση. Πόσοι από μας δεν θλιβόμαστε με τη χαρά του διπλανού μας, δεν υποβλέπουμε την προκοπή του, δεν αναζητούμε εδώ κι εκεί ερείσματα για να αμαυρώσουμε τη λάμψη που διαπιστώνουμε ότι αποκτά. Λες και έτσι θα καταφέρουμε να ανεβάσουμε έστω και λίγο τη δική μας αξία.

Ο γέροντας Παΐσιος ο Αγιορείτης συνήθιζε να συμβουλεύει: «Μη γίνεστε σαν τις μύγες, που τριγυρνούν στις ακαθαρσίες. Εσείς να είστε σαν τις μέλισσες,που κυκλοφορούν μέσα στα λουλούδια». Οι χριστιανοί, αγαπητοί μου, οφείλουμε να είμαστε άνθρωποι της χαράς και της αισιοδοξίας. Οφείλουμε να μαρτυρούμε στον κόσμο το χαρμόσυνο μήνυμα της Ανάστασης. Οφείλουμε να ζούμε αυτή τη χαρά και να μην καταγινόμαστε με μικροπρέπειες και μεμψιμοιρίες. Γιατί αλλιώς, ψάχνοντας να προσβάλλουμε τη ζωή των άλλων, δηλητηριάζουμε πρώτα πρώτα τη δική μας ζωή.Εξάλλου, η προσφορά αγάπης είναι μίμηση της θείας ενέργειας, άρα είναι ζωή -ενώ η έλλειψη συμπόνιας σηματοδοτεί την απομάκρυνση από τη θεία ζωή, άρα οδηγεί στον θάνατο.

Στο περιστατικό του σημερινού Ευαγγελίου ο Χριστός επιτιμά τον αρχισυνάγωγο και μαζί του όλους όσοι αγανακτούν με τις παρεκκλίσεις από την τυπική ακριβή τήρηση του νόμου. Τον αποκαλεί υποκριτή και του επισημαίνει ότι υπάρχουν πολλές άλλες πράξεις που πραγματοποιούνται κατά την ιερή ημέρα του Σαββάτου, απαραίτητες και όμως δευτερεύουσες μπροστά στην ίαση ενός ανθρώπινου πλάσματος.

Ας μη μιμηθούμε, αδελφοί μου, αυτή την υποκρισία. Ας χαιρόμαστε ειλικρινά με τη χαρά του πλησίον και ας συμπάσχουμε με τη λύπη του. Μόνον έτσι μπορούμε να ελπίζουμε στο θείο έλεος και σε μια πιο ανθρώπινη κοινωνία.

Tου Μητροπολίτη Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ. Βαρνάβα,

από το ένθετο για την Ορθοδοξία της εφημερίδας "Δημοκρατία"