Ζούμε στην καινή περίοδο, στις ημέρες της χάριτος, που ανέτειλε από το άδειο και ζωοδόχο Μνημείο του Ιησού. Η λυτρωτική Του πορεία επισφραγίζεται με τη θριαμβευτική Του Ανάσταση. Για το λόγο αυτό η χαρά μας είναι απερίγραπτη και ο νικηφόρος παιάνας αντηχεί σ’ όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη μας : «ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ».

Μετά απ’ αυτό το γεγονός η ζωή μας αλλάζει, η ελπίδα για το αύριο είναι το εφόδιό μας, εκείνο που θα μας βοηθήσει να αντιμετωπίσουμε τις δυσκολίες που βρίσκουμε στον βίο μας. Η ελπίδα αυτή σαν πηγή έχει τον Τάφο του.

Ο Χριστός είναι Εκείνος που «την ταφή παρεδόθη», γιατί όλη Του τη δράση την χαρακτηρίζει η πατρικοαγαπητική σχέση Θεού και ανθρώπων. Απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι είναι «μακρόθυμος, ελεήμων, πολυέλεος και αληθινός».

Η παρουσία του Κυρίου, έστω και για τρεις μόνο ημέρες στον Άδη, φωτίζει τον σκοτεινό αυτό θάλαμο και «νυν πάντα πεπλήρωτε φωτός». Από τότε για τους χριστιανούς δεν υπάρχει «λύπη, πόνος ή στεναγμός». Για όλους μας ο θάνατος έγινε η διάβαση σε νέο τόπο, που τον χαρακτηρίζει η παρουσία του Θεού.

Αν μείνουμε αιχμάλωτοι της επιφύλαξης ή της άρνησης, τότε σίγουρα δεν θα οδηγηθούμε στην αλήθεια, που μόνο αυτή σώζει. Δεν θα αντικρύσουμε ελεύθερα το κορύφωμα της θεϊκής αγάπης. Το εκούσιο Πάθος του Ιησού και η ένδοξη Ανάστασή Του θα παραμείνουν απλά γεγονότα, που έρχονται από το παρελθόν.

Αντίθετα η του Χριστού Ανάσταση είναι φως ζωηρό, αν το θελήσουμε και το λάβουμε χωρίς σκεπτικισμούς και ενδοιασμούς, τότε θα είναι όλη μας η βιωτή χαρούμενη και λουσμένη από το Φως Του. Η Εκκλησία μας, πάντα θα μας καλεί «Δεύτε λάβετε φως….». Οι επιλογές είναι προσωπικές μας.

Tου Αρχιμ.Χρυσόστομου Χρυσόπουλου