<<Χριστός γεννάται δοξάσατε
Χριστός εξ ουρανών απαντήσατε
Χριστός επί γης υψώθητε
άσατε τω Κυρίω πάσα η γη
και εν ευφροσύνη ανυμνήσατε λαοί
ότι δεδόξασται>>

    Ο παρών ύμνος από την ακολουθία του Όρθρου της εορτής των Χριστουγέννων,  μας προτρέπει να προϋπαντήσουμε με όλη μας την ύπαρξη τον ερχομό του Χριστού στην γη. Όπως μαρτυρεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο 1^ο κεφάλαιο του Ευαγγελίου του<< Εν αρχή υπήρχε ο Λόγος και ο Λόγος ήτο προς τον Θεόν και Θεός ήτο ο Λόγος. Αυτός υπήρχε εν αρχή προς τον Θεόν. Όλα έγιναν  δι αυτού και χωρίς Αυτόν τίποτα δεν έγινε από όσα έχουν γίνει. Μέσα εις Αυτόν υπήρχε ζωή και η ζωή ήτο το φώς τον ανθρώπων. Και το φώς φωτίζει εις το σκοτάδι αλλά το σκοτάδι δεν τον κατανίκησε…. Και ο Λόγος εσαρκώθηκε και έμεινε μεταξύ μας και είδαμε την δόξαν του , μια δόξαν που έχει ένας μονογενής Υιός από τον Πατέρα , γεμάτος χάριν και αλήθειαν…….>>.  Η ανθρώπινη ιστορία τέμνεται στην προ- Χριστού  και  μετά-Χριστόν εποχή και με το γεγονός  του  μυστηρίου της Εκκλησίας  ενεργείται η αποκάλυψη του Θεού και η σωτηρία των ανθρώπων όπως ο Ίδιος ο Χριστός πρόσταξε τους μαθητές του να ενεργούν στους αιώνες των αιώνων.

      Για την προσωπική μας ζωή αυτό σημαίνει  μια πορεία με σημείο αναφοράς την Εκκλησία σε κάθε βηματισμό του βίου μας. Κοινό σημείο στην διδασκαλία των Αγίων Πατέρων είναι ότι <<Εκείνος (Ο Χριστός) κατέβηκε στην γη για να ανέβουμε εμείς στους ουρανούς. Εκείνος έγινε άνθρωπος για να γίνουμε εμείς οι άνθρωποι θεοί κατά χάριν.>> Η αναγγελία λοιπόν της ενανθρωπήσεως του Λόγου του Θεού σηματοδοτεί για όλους μας ότι πλέον είναι εφικτή η σωτηρία από την αμαρτία και η λύτρωση από τον θάνατο για κάθε άνθρωπο που θέλει να συμμετέχει στην καινούργια πραγματικότητα της Βασιλείας του Θεού, διότι  το ανθρώπινο σώμα του Ιησού μετείχε στον θάνατο δια του Σταυρού αλλά και στην Ανάσταση και έτσι έγινε η αρχή για την καθολική ανάσταση και την αιώνια ζωή όλων μας εφ όσον  μετέχουμε του Μυστηρίου της Εκκλησίας όπως όρισε ο Ιησούς Χριστός και δίδαξαν οι Απόστολοι Του σε όλη την οικουμένη.

    Η καθημερινότητα για όλους μας είναι δυσβάστακτη με τις μέριμνες της επιβίωσης. Μπορεί ορισμένοι από εμάς να προκόψουν οικονομικά και κάποια στιγμή να θέλουμε να απολαύσουμε του κόπους μας λησμονώντας όμως ότι η παρούσα ζωή είναι παροδική και ότι ως χριστιανοί πρέπει να έχουμε στον νου μας την σωτηρία από την αμαρτία και την αιώνια ζωή. Άλλοι πάλι μπορεί να μην πετύχουμε άμεσα οικονομικά αποτελέσματα και η φτώχεια να χαρακτηρίζει την ζωή μας όμως ίσως διολισθήσουμε σε ένα αδιάκοπο αγώνα για να πετύχουμε κάποια στιγμή τον πλουτισμό με οποιοδήποτε τρόπο  αθετώντας ακόμα και  τις εντολές του Ευαγγελίου να πετύχουμε τον στόχο μας που όμως θα έχει αντίκρισμα μόνο στη γη και όχι στον ουρανό. Σε αυτό το πλαίσιο η Εκκλησία με τον ετήσιο εορταστικό της κύκλο μας βοηθά να μην μονοδρομήσουμε την σύντομη επίγεια παρουσία μας στα υλικά αλλά να ασχοληθούμε πρωτίστως με την εν Χριστώ Σωτηρία και θέσουμε σκοπό στην ζωή μας την αγιότητα για την  αιώνια ζωή.

    Οι Δεσποτικές εορτές (όσες αναφέρονται στα γεγονότα της επί γης παρουσίας του Ιησού Χριστού) εν προκειμένω τα Χριστούγεννα αποτελούν σημείο αναφοράς για όσους επιθυμούν την Σωτηρία τους και παλεύουν με την καθημερινότητα για τον επιούσιο άρτο να μην αποπροσανατολιστούν και όπως οι μάγοι ακολουθώντας τον αστέρα βρήκαν το Θείο βρέφος έτσι και εμείς έχουμε ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ που ακολουθώντας την ως τρόπο ζωής θα συναντήσουμε και θα κοινωνήσουμε με τον Χριστό παρέχοντας σε μας τους αμαρτωλούς την σωτηρία από την αμαρτία και την αιώνια ζωή.

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΔΟΞΑΣΑΤΕ!

Δημήτριος Τζαφέρης Θεολόγος

Αναγνώστης του Ιερού Ναού μας.