Αριθμ. Πρωτ. 839

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2010

Πρός

Τούς Εὐσεβεῖς Χριστιανούς

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀδελφοί μου,

Σέ ἕνα κόσμο καί μιά ἐποχή πού οἱ ἄνθρωποι ἐπιμένουν νά ἀκολουθοῦν τόν ὀλέθριο κατήφορο τῆς ἀποστασίας ἀπό τό Θεῖο Νόμο καί μέ κάθε τρόπο προσπαθοῦν νά ἐξορίσουν τό Θεό μακριά ἀπό τή ζωή τους καί νά ἀφανίσουν κάθε αἴσθηση τοῦ ἱεροῦ, ὁ Θεός μέ ἄπειρη ἀγάπη καί συγκατάβαση ἐπιμένει νά ἔρχεται πρός τόν ἄνθρωπο καί νά τόν ἀγκαλιάζει λυτρωτικά μέ σκοπό νά τοῦ προσφέρει λύση σέ ὅλα τά προβλήματα πού τόν ταλανίζουν. Δεν παραμένει ξένος, ψυχρός καί ἀδιάφορος γιά τόν ἄνθρωπο πού τόν ἀρνεῖται, ἀλλά κινεῖται συνεχῶς νά συναντήσει τόν ἄνθρωπο γιά νά τόν σώσει καί ζωοποιήσει μέ τίς ἄκτιστες ἐνέργειές του.

Καταδέχεται, Αὐτός ὁ ἀπειρος Θεός, μέ μιά κίνηση κενωτικῆς ἀγάπης, νά εἰσέλθει στόν πεπερασμένο κόσμο τοῦ μικροῦ ἀνθρώπου καί νά γίνει ὁ «Ἐμμανουήλ», δηλαδή ὁ Θεός πού ἐνεργεῖ σωστικά μέσα στήν ἱστορία καί προσλαμβάνει ἀγαπητικά τόν κόσμο τῆς φθορᾶς καί ἀποτυχίας γιά νά τόν ἀνορθώσει καί ἀποκαταστήσει.

Αὐτή τήν παράδοξη πραγματικότητα τοῦ «ἐρχομένου» Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος «σάρξ ἐγένετο καί ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καί ἐθεασάμεθα τήν δόξαν Αὐτοῦ», μᾶς ὑπενθυμίζει καί πάλι ἡ μεγάλη δεσποτική ἑορτή τῶν Χριστουγέννων. Ἄν θελήσουμε νά ἐμβαθύνουμε στό πραγματικό νόημα τῆς Ἐκκλησιαστικῆς ἑορτῆς ξεπερνώντας τίς ἐξωτερικές ἐντυπώσεις πού ὑποβάλλει ἡ ἐπιπόλαιη ἐκκοσμίκευση, θά διαπιστώσουμε ὅτι ἡ σάρκωση τοῦ Λόγου, ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Θεοῦ, συνιστά τήν τέλεια καί ὁριστική ἀπάντηση τοῦ οὐρανοῦ στά προβλήματα καί τίς ἀγωνίες τῆς γῆς.

Ὁ ἐφετινός ἑορτασμός βρίσκει τήν κοινωνία μας σέ μεγάλη ἀναστάτωση καί ἀνησυχία πού συνοψίζεται σέ δύο λέξεις: οἰκονομική κρίση.

Οἱ νεοέλληνες παγιδευμένοι στή δύνη ἐπιτακτικῶν ἀναγκῶν καί σοβαρῶν προβλημάτων στρέφονται ἐναγώνια πρός τήν Ἐκκλησία ἀναζητώντας στήριξη, παραμυθία ἀλλά καί καθοδήγηση στίς νέες πρωτόγνωρες συνθῆκες. Ἡ Ἐκκλησία, μέ προφητική ὑπευθυνότητα καί ψύχραιμη νηφαλιότητα μπροστά στή ρευστότητα τῶν ἐνδοκοσμίων πραγμάτων, ἔχει χρέος να ὑποδείξει καί νά διακηρύξει ὅτι ἡ κρίση, ἡ ὁποία γίνεται κύρια ἀντιληπτή στόν τομέα τῆς οἰκονομίας, εἶναι πρώτιστα κρίση ἠθική καί πνευματική, πού ὀφείλεται στήν ἀπομάκρυνση ἀπό τό Θεό καί τήν ἀθέτηση τοῦ Νόμου του. Οἱ δυσμενεῖς οἰκονομικές ἐξελίξεις ἀποτελοῦν τό σύμπτωμα μιᾶς ὑπαρξιακῆς ἀσθένειας καί ἀστοχίας. Υἱοθετήσαμε ἕνα ἀντιπνευματικό καί ἀντιχριστιανικό τρόπο ζωῆς, ὅπου ἡ ἐπιτυχία καί εὐτυχία κρίνεται ἀποκλειστικά στό ἐπίπεδο τῆς ἀπόκτησης ὑλικῶν ἀγαθῶν καί τήν ἀπόλαυση ἐφήμερων ἡδονῶν ἀπό τούς ἀνθρώπους, σέ βάση ἀτομική καί ἐγωιστική, καί μάλιστα σέ βάρος τῶν πασχόντων καί ἀδυνάτων τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου.

Τό μήνυμα τῶν Χριστουγέννων, τό μήνυμα τοῦ «ἐρχομένου» Θεοῦ, ἡ ἐλπίδα ὅτι «ἐτέχθη σήμερον σωτῆρ», μπορεῖ καί πρέπει νά συντελέσει στόν ἑπαναπροσανατολισμό τῆς προσωπικῆς καί κοινωνικῆς μας ζωῆς. Ἡ οἰκονομική κρίση πρέπει νά ἀποτελέσει εὐκαιρία εἰλικρινοῦς μετανοίας καί ἀλλαγῆς τῆς πορείας μας.

Ὅσο ὑπάρχει αὐτό τό Θεῖο ἕλεος, ὅσο ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ δε μᾶς ἐγκαταλείπει, ὅσο ὁ Θεός εἶναι ὁ «Ἐμμανουήλ», ὁ Θεός πού ἔγινε ἄνθρωπός καί παραμένει κοντά μας, ὑπάρχει ἐλπίδα γιά ἕνα καλύτερο μέλλον ὑπό τό πρίσμα τῆς αἰωνιότητος.

          Eὔχομαι ὁ ἐνανθρωπήσας Βασιλέας τῆς εἰρήνης καί τῆς δικαιοσύνης νά εὐλογεῖ τίς οἰκογενειές σας, νά γεμίζει τήν ὑπαρξή σας μέ εὐφροσύνη, χαρίζοντας   σας ὅλα τά ἐγκόσμια καί ὑπερκόσμια ἀγαθά Του.

Διάπυρος πρός Κύριον  εὐχέτης

† Ο ΘΗΒΩΝ ΚΑΙ ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ