Ἀγαπητοί μου άδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ

Τά τελευταῖα χρόνια τό χαρμόσυνο ἄγγελμα τῶν Χριστουγέννων ἀκούγεται μέσα σέ ζοφερό περιβάλλον σοβαρῶν προβλημάτων καί δοκιμασιῶν. Πρίν ἀπό μία δεκαετία καί πλέον βρεθήκαμε στή δίνη τῆς οἰκονομικῆς κρίσης, ἀκόμη εἴμαστε στόν ἀπόηχο τῆς πανδημίας μέ τίς φοβερές συνέπειές της καί τώρα τό μήνυμα τοῦ ἀγγελικοῦ ὕμνου “ἐπί γῆς εἰρήνη” ἀντηχεῖ σάν εἰρωνική παραφωνία μέσα στόν ὀρυμαγδό θερμῶν πολέμων. πρῶτα στήν Οὐκρανία καί ὕστερα στήν Παλαιστίνη. Ἡ φρίκη τοῦ πολέμου μεταφέρεται μέσα στά ἴδια τά σπίτια μας μέ τίς σκληρές εἰκόνες πού τά τηλεοπτικά δελτία εἰδήσεων ζωντανεύουν καθημερινά μπροστά στά μάτια μας. Ἀποτελεῖ γιά μᾶς ὡς ὀρθοδόξους χριστιανούς ἀληθινή τραγωδία ὅτι αὐτή τήν ὥρα διεξάγεται ἀδελφοκτόνος πόλεμος μεταξύ ὁμοπίστων μας λαῶν, τῶν Ρώσων καί τῶν Οὐκρανῶν. Ἀλλά ἐξ ἴσου τραγικό, ἴσως καί χειρότερο μᾶς φαίνεται τό γεγονός ὅτι ἕνας φονικός πόλεμος μέ πολλά ἀθῶα θύματα διεξάγεται στούς γεωγραφικούς χώρους, ὅπου ὁ Θεάνθρωπος ἐτέχθη, δίδαξε, θαυματούργησε, ἔπαθε καί ἀνέστη. Σιωπή, ἐρημιά καί ἀπειλή βίαιου θανάτου. Αὐτή εἶναι σήμερα ἡ κατάσταση στά ἱερά προσκυνήματα. Ἐκεῖ πού γεννήθηκε ὁ “Ἄρχων Εἰρήνης” ὁ τόπος πού θά ἀνέμενε κανείς νά καταυγάζεται ἀπό τήν “εἰρήνην τήν πάντα νοῦν ὑπερέχουσα” πού ἡ ἐνανθρώπηση τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ἐκόμισε στόν κόσμο, φλέγεται από τίς ἐκρήξεις φονικῶν βομβῶν. Ἡ εἰρήνη εἶναι τό μέγα ζητούμενο καί συγχρόνως παραπεταμένη στόν κάλαθο τῶν ἀχρήστων καί ἀζήτητων. Ἡ βαρβαρότητα τῆς σφαγῆς μολύνει τόν ἱερό τόπο τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου. Ἡ αἰματοχυσία βεβηλώνει τά ἱερά καί τά ὅσια τῆς ἀνθρωπότητας. Σά νά ἐπιδιώκει ὁ ἄνθρωπος νά αὐτοκτονήσει σωματικά καί πνευματικά.

Τέτοιες ὧρες ἡ σκέψη μας, ἡ προσευχή μας καί ἡ καρδιά μας εἶναι κοντά στούς ἀδελφούς μας ἐν Χριστῷ πού δοκιμάζονται. Ἕνας κόσμος πού ἀρνεῖται πεισματικά τήν εἰρήνη ἐν Χριστῷ τεχθέντι, εἶναι καταδικασμένος νά ὑφίσταται μέσα στούς κύκλους τῆς ἱστορίας τή βαρβαρότητα τῶν πολέμων. Γιατί γιά τήν Ἐκκλησία ἡ εἰρήνη δέν εἶναι μία ἀφηρημένη ἰδέα, οὔτε μία πρόσκαιρη κατάσταση, εἶναι ὁ ἴδιος ἐνανθρωπήσας Σωτήρας τοῦ κόσμου, ἀφοῦ κατά τόν Ἀπόστολο τῶν Ἐθνῶν Παῦλο: “… ὁ Χριστός ἐστίν ἡ εἰρήνη ἡμῶν...”(Ἐφεσ. 2,14) . Ἡ εἰρήνη τοῦ ὕμνου τῶν ἀγγέλων πού ἀκούσθηκε ἐκείνη τήν εὐλογημένη νύχτα στή Βηθλεέμ εἶναι κάτι περισσότερο καί βαθύτερο ἀπό τήν εἰρήνη ὅπως τήν ἐννοοῦν συμβατικά οἱ ἄνθρωποι σέ πολιτικό ἐπίπεδο. εἶναι ἡ εἰρήνη ὡς πληρότητα ζωῆς, μία δωρεά τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἕνα θεῖο ὑπερφυσικό χάρισμα. Ἡ εἰρήνη ἀπετέλεσε μαζί μέ τή δικαιοσύνη κεντρική ἐπαγγελία τῶν προφητῶν καί καθοριστικό σημεῖο τῆς ἔλευσης στόν κόσμο τοῦ Μεσσία, δηλαδή τοῦ Χριστοῦ. Στήν Παλαιά Διαθήκη συναντᾶμε πολλές προαναγγελίες μιᾶς ἀτελεύτητης εἰρήνης πού θά κομίσει στόν κόσμο ὁ ἀναμενόμενος “ἄρχων τῆς εἰρήνης”, ὁπότε οἱ πόλεμοι θά πάψουν, τά ἔθνη θά συνυπάρξουν εἰρηνικά καί τά πολεμικά ὄπλα θά μετασκευασθοῦν σέ ἀγροτικά ἐργαλεῖα. Ἡ προφητική προσδοκία ἔγινε ὡς δυνατότητα πραγματικότητα στό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. “Ὁ λόγος σάρξ έγένετο”. Ὁ τέλειος Θεός γεννᾶται καί ὡς τέλειος ἄνθρωπος, πλήρης χάριτος καί ἀληθείας, ὅπως λέγει ὁ ἅγιος Εὐαγγελιστῆς Ἰωάννης.

Ἄς τολμήσουμε, λοιπόν, νά διώξουμε ἀπό τό νοῦ καί τήν καρδιά μας τήν φρίκη τοῦ πολέμου. Ἄς μείνουμε στήν ἐρημιά τῆς ἀπανθρωπίας διατηρώντας σέ πεῖσμα τῶν γεγονότων τό παράδοξο τῆς ἐλπίδας. Γιά μᾶς τούς πιστούς ἡ εἰρήνη ὡς ὀντολογική δυνατότητα ἤδη μᾶς ἔχει δοθεῖ. Ὑπῆρξαν καί ὑπάρχουν ἄνθρωποι, οἱ ἅγιοι, πού βίωσαν καί πραγμάτωσαν τήν εἰρήνη τοῦ Χριστοῦ. Ἡ εἰρήνη ἐξακολουθεῖ νά ἀπουσιάζει γιατί ὁ Χριστός δέν ἐπιβάλλει τά ἀγαθά πού προσφέρει καταναγκαστικά στούς ἀνθρώπους. σέβεται τήν ἐλευθερία μας καί μᾶς ἐξασφαλίζει πάντοτε τό δικαίωμα τῆς ἐπιλογῆς. Ἄς ἀκούσουμε, λοιπόν, τόν εὐαγγελιστή προφήτη, τόν μεγάλο Ἠσαΐα, νά μᾶς φωνάζει “Δικαιοσύνην μάθετε οἱ ἐνοικοῦντες ἐπί τῆς γῆς” . Γιατί ἡ δικαιοσύνη μαλακώνει τήν καρδιά τοῦ ἀνθρώπου καί μᾶς φέρνει πιό κοντά στή θεία εὐσπλαχνία, καί ἄς ἐνωτισθοῦμε τό μήνυμα καί χαροποιό κήρυγμα τῶν ἀγγέλων τῆς Βηθλεέμ ὅτι: “...’ἐτέχθη ἡμῖν σήμερον Σωτήρ...”(Λκ. Β΄ 1- 20). Αὐτόν, λοιπόν, τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή, πού ἦλθε κοντά μας, ἄς τόν τοποθετήσουμε μπροστάρη στη ζωή μας, διδάσκαλο καί ἐμπνευστή μας.

Ἔτη πολλά, εὐφρόσυνα καί εὐλογημένα! Ὑγεία, δύναμη καί πλούσια τήν εὐλογία τοῦ ἐνανθρωπήσαντος Κυρίου μας στήν δύσκολη καθημερινότητά μας. Καλή χρονιά!

Μετά πατρικῶν εὐχῶν καί ἀγάπης

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

† Ο ΘΗΒΩΝ, ΛΕΒΑΔΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΥΛΙΔΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ