Μία ἔκπληξη! Μία ἔκπληξη περίμενε τούς μαθητές τοῦ Κυρίου ὀκτώ ἡμέρες (κατά τό Λουκᾶν) ἤ ἕξι ἡμέρες (κατά τό Ματθαῖον) μετά τήν ὑπόσχεσή Του ὅτι ὑπάρχουν κάποιοι παρόντες πού δέν θά γευτοῦν θάνατο, πρίν δοῦν τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ νά ἔρχεται ἐν δυνάμει. Σαράντα ἡμέρες πρίν ἀπό τό ἐλεύθερο καί ἑκούσιο πάθος Του ὁ Κύριος ἀνοίγει τά πνευματικά μάτια τῶν μαθητῶν Του, γιά νά δοῦν τήν Τριαδική ἀποκάλυψη, τό ἀποτέλεσμα τῆς ἐνανθρωπήσεως καί νά ἐννοήσουν τόν σκοπό τῆς περαιτέρω πορείας τους. Αὐτό τό γεγονός, αὐτό τό ὑπερφυές θαῦμα μᾶς δίνει τρία μηνύματα, τά ὁποῖα ἀξίζει νά τά προσλάβουμε μέ προσοχή.

Τό πρῶτο μήνυμα εἶναι ὅτι ἡ Ἁγία Τριάδα διαμορφώνει. Ἡ ἄφατη ἀγάπη τῆς Ἁγίας Τριάδας σέ μία ἔκρηξη δημιουργικότητας  δημιουργεῖ τό κτιστό σύμπαν. Ὡς κορυφαῖο δημιούργημα τοῦ σύμπαντος πλάθει τόν ἄνθρωπο καί διαμορφώνει τό περιβάλλον ὡς κατοικία του. Διαμορφώνει τόν ἄνθρωπο κατά τρόπο σοφό, ὥστε νά ἔχει τή δυνατότητα νά μετέχει τοῦ κτιστοῦ κόσμου καί τῶν ἄκτιστων ἐνεργειῶν τῆς Θεότητας. Ἔτσι τό δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδας, ὁ Υἱός καί Λόγος τοῦ Πατρός, ἀπό ἀσυγκράτητη ἀγάπη γιά τό δημιούργημά Του, εἰσβάλλει στήν κτιστή πραγματικότητα καί ντύνεται τήν ἀνθρώπινη φύση. Πρῶτο ἀποτέλεσμα αὐτῆς τῆς εἰσβολῆς εἶναι ὅτι διασφαλίζει τή δυνατότητα τοῦ ἀνθρώπου νά μετέχει στή δόξα τοῦ Θεοῦ. Σήμερα ,λοιπόν, ἀποκαλύπτεται μπροστά στούς ἔκπληκτους μαθητές ἡ Ἁγία Τριάδα, ὁ Υἱός μέ τή μορφή Του, ὁ Πατήρ μέ τή φωνή Του καί τό Ἅγιον Πνεῦμα μέ τή δόξα Του, γιά νά δείξουν πώς ἡ Βασιλεία, πού ὑποσχέθηκε ὁ Χριστός πρίν ἀπό λίγες ἡμέρες, δέν εἶναι τόπος ὀνειρικός ἤ κατάσταση ἰδεατῆς εὐτυχίας, ἀλλά σχέση καί ἐπαφή, ἕνωση, θέα τοῦ Θεοῦ καί μετοχή τοῦ ἀνθρώπου στή θεία ἀμεθεξία.

Τό δεύτερο μήνυμα τῆς ἡμέρας εἶναι πώς ὁ ἄνθρωπος παραμορφώνει. Ἡ Τριαδική θεότητα διαμόρφωσε τόν ἄνθρωπο σύμφωνα μέ τή δική Της εἰκόνα. Ἔβαλε δηλαδή στήν ὕπαρξή του τά δικά Της χαρακτηριστικά καί τόν κάλεσε νά τά καλλιεργήσει κατά τέτοιο τρόπο, ὥστε νά ἀξιωθεῖ νά μείνει προσκολλημένος στόν Δημιουργό του, γιά νά ὁμοιωθεῖ ὅσο γίνεται περισσότερο μ’ Ἐκεῖνον. Τό ἐργαλεῖο πού θά χρησιμοποιοῦσε τό ὑπέροχο πλάσμα, γιά νά ὁμοιωθεῖ μέ τόν ἄφατο Πλάστη, ἦταν ἡ ἐλευθερία. Ὁ ἄνθρωπος, ὅμως, ἔκανε κακή χρήση τῆς ἐλευθερίας καί, ἀντί νά μείνει ἑνωμένος μέ τόν Θεό καί νά ὁμοιωθεῖ μαζί Του, χωρίστηκε ἀπό τόν Δημιουργό μέ τήν ἀνυπακοή καί τή λησμοσύνη τῆς Θεϊκῆς παρουσίας. Ἔβγαλε ἀπό τή ζωή του τόν Κύριο καί ὑποτάχθηκε στή νομοτέλεια αὐτῆς τῆς ἀποξένωσης, πού εἶναι ἡ ἀγνωσία καί ἡ ἀπόγνωση. Ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ, ὅμως, ντύνεται μέ τήν ἀνθρώπινη φύση καί τήν καθαρίζει ἀπό τήν ἀστοχία τῆς ἀνυπακοῆς. Στήν παραμόρφωση τοῦ ἀνθρώπου ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ φέρνει τή μεταμόρφωση τοῦ θεωμένου ἀνθρώπου. Στήν πτώση φέρνει τήν ἀνύψωση καί στήν ἀσχήμια καί ἀμορφία τῆς ἁμαρτίας φέρνει τή δική Του μορφή.

Τό τρίτο μήνυμα τῆς σημερινῆς ἑορτῆς εἶναι πώς ὁ Χριστός μεταμορφώνει. Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτήρα δέν εἶναι γεγονός, εἶναι κατάσταση, εἶναι τρόπος ζωῆς. Εἶναι ἡ ζωή τοῦ ἑνωμένου μέ τόν Θεό ἀνθρώπου. Ἡ δόξα τοῦ προσώπου Του καί ἡ λευκότητα τῶν ἐνδυμάτων Του εἶναι τό ἀποτέλεσμα τῆς ἐνσάρκωσης. Λάμπει τό πρόσωπο τοῦ Σωτήρα, γιά νά δείξει πώς κατάφερε νά κάνει τήν ἀνθρωπότητα νά λάμψει. Λάμπουν καί τά ροῦχα Του, γιά νά δείξει πώς κατάφερε μέ τήν ἐπέλασή Του στήν κτιστή πραγματικότητα νά ἁγιάσει ὁλόκληρη τή φύση, ἀκόμη καί τά δημιουργήματα τοῦ δημιουργήματός Του. Ἀποκαλύπτει στούς ἔκπληκτους μαθητές Του αὐτή τήν ἐπιτυχία, γιά νά τούς δείξει ποιός εἶναι πλέον ὁ στόχος καί ὁ σκοπός τῆς ζωῆς τους. Ἐκεῖνος μεταμόρφωσε τήν ἀνθρώπινη φύση, ἀλλά δέν κατάργησε τήν ἐλευθερία τοῦ κάθε προσώπου. Ἡ δική Του Μεταμόρφωση λειτουργεῖ πλέον ὡς παράδειγμα καί πρόσκληση στόν κάθε πιστό προσωπικά. Ὁ Σωτήρας, μέσ’ ἀπό τούς τρεῖς ἀγαπημένους μαθητές, καλεῖ ὅλους μας σέ μία ἀνάβαση, μέ τή μετάνοια, τόν ἀγώνα καί τήν κάθαρση. Μέ τήν παρουσία τοῦ Μωϋσῆ καί τοῦ Ἠλία μᾶς καλεῖ στόν θεῖο φωτισμό, μέσ’ ἀπό τόν ἀδιάλειπτο διάλογο μαζί Του. Μέ τήν ἀποκάλυψη τοῦ ἀκτίστου φωτός καί τῆς Τριαδικῆς ἀποκάλυψης μᾶς καλεῖ στή θέωση καί τόν αἰώνιο δοξασμό, δηλαδή στή Βασιλεία Του.

Βιώνουμε τήν ἔσχατη παραμόρφωση καί τά ὀλέθρια ἀποτελέσματά της. Πελαγοδρομοῦμε στήν ἀγνωσία τοῦ Θεοῦ καί στή δυστυχία τῆς ἀπομόνωσης ἀπό τήν ἀγάπη Του. Κουβαλᾶμε, ὅμως, μέσα μας τή διαμόρφωση τῆς φύσης μας σύμφωνα μέ τό θέλημά Του. Ἄν χρησιμοποιήσουμε σωστά τά χαρακτηριστικά πού φύτεψε στήν ὕπαρξή μας, μποροῦμε νά βιώσουμε τήν προσωπική μας μεταμόρφωση καί νά ὁδηγηθοῦμε στή δόξα καί τόν ἀναφαίρετο θρίαμβο τῆς λύτρωσής μας.

Ι.Μ Δ