"Ο,τιδήποτε πάθουμε άδικα από κάποιον,ο Θεός υπολογίζει την αδικία αυτή είτε προς διάλυση των αμαρτημάτων μας, είτε προς απόδοση αμοιβής…'' Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος



Ιερές Ακολουθίες του μήνα
Αρχική » Ο Ναός μας » Διδακτικά και Ωφέλιμα

Οκτώβριος καί πάλι. Κάθε χρόνο, ὅταν πλησιάζει ἡ ἐπέτειος τοῦ ἡρωικοῦ ΟΧΙ, ὅπως καί κατά τή διάρκεια τῶν σχετικῶν ἑορτασμῶν, ἡ φωνή τῆς ἀξέχαστης Σοφίας Βέμπο δονεῖ τόν ἀέρα καί συγκλονίζει τίς καρδιές. Ἕνα ἀπό τά πολλά καί ἀξέχαστα τραγούδια τῆς ἐποχῆς ἐκείνης εἶναι κι αὐτό μέ τό ὁποῖο – μέσα ἀπό τούς μελοποιημένους στίχους τοῦ Μίμη Τραϊφόρου - οἱ Ἑλληνίδες μανάδες, οἱ « Ἑλληνίδες τοῦ Ζαλόγγου, καί τῆς πόλης καί τοῦ λόγγου...» ἀπευθύνονται στά παιδιά τους: «Παιδιά, τῆς Ἑλλάδος παιδιά, πού σκληρά πολεμᾶτε, πάνω στά βουνά. Παιδιά, στή γλυκιά Παναγιά, προσευχόμαστε ὅλες νά ’ρθετε ξανά....».

Κάθε φορά πού ἀκούω αὐτά τά λόγια, ἐκτός ἀπό τά μύχια συναισθήματα πού, ἀπρόσκλητα, ἔρχονται νά τά συμπληρώσουν καί νά τά συνοδεύσουν, συνειδητοποιῶ συγχρόνως – καί ἀναλόγως μέ τίς συγκυρίες πού ἑκάστοτε ἐπικρατοῦν – ὅτι συγκεκριμενοποιοῦνται στόν νοῦ μου καί διάφορες συνειρμικές σκέψεις, σχετικές μέ τά ἐμβληματικά καί διαχρονικά μηνύματα πού ἀναδύονται, θαρρεῖς, μέσα ἀπό αὐτούς τούς τόσο ἁπλούς καί τόσο ἀνθρώπινους στίχους. Καί προσπαθῶ νά τά ὁριοθετήσω καί νά τά βάλω σέ τάξη καί σέ σειρά. Τό π ρ ῶ τ ο, τό ἀκατάλυτο καί διαχρονικό μήνυμα εἶναι ἡ Προσευχή τῆς Ἑλληνίδας μάνας στή Μεγάλη Μητέρα ὅλων μας, τήν Παναγία. Αὐτήν παρακαλοῦν ὅλες καί πιστεύουν ὅτι Αὐτή, «ἡ τῶν πολεμουμένων βοήθεια», θά προστατέψει τά παιδιά μας πού πολεμοῦν σκληρά γιά ἕναν ἱερό σκοπό, τήν ἐλευθερία τῆς πατρίδας τους. Αὐτή θά βοηθήσει τά παιδιά νά γυρίσουν πίσω, ὄχι μόνο γερά, ἀλλά καί νικητές. Ἄς τό θυμόμαστε, λοιπόν, αὐτό τό μήνυμα, ἀφοῦ πάντα στή ζωή θά ὑπάρχει κάποιας μορφῆς ἀγώνας γιά τά παιδιά μας.

Τό δ ε ύ τ ε ρ ο μήνυμα πού διαγράφεται στό μυαλό μου, εἶναι σχετικό μέ τίς ἀξίες μέ τίς ὁποῖες ἐκεῖνες οἱ μανάδες γαλούχησαν καί ἀνέθρεψαν τά παιδιά τους. Τό «χαμόγελο στά χείλη» καί ἡ ὁμοψυχία πού φώτιζε τά πρόσωπα τῶν φαντάρων μας, ὅταν ξεκινοῦσαν γιά τό μετωπο τοῦ πολέμου, ὅπως καί ἡ προθυμία τῆς πολλαπλῆς καί ἀξιοθαύμαστης προσφορᾶς, σέ δύσκολους καί ὀδυνηρούς τομεῖς, (ὅπως Παιδιά, τῆς Ἑλλάδος παιδιά... Στοχασμοί & Ἀπόηχοι Αὐτή ἡ ψυχική δύναμη τῶν Ἑλλήνων, πού ἑ ν ώ θ η κ α ν ὅ λ ο ι ἀπό τήν ἴδια Πίστη, τίς ἴδιες ἀξίες καί τό ἴδιο φρόνημα, ὥστε νά πᾶνε νά πολεμήσουν τόν ἐχθρό, ἕτοιμοι καί νά θυσιαστοῦν γιά τόν ἴδιο κοινό σκοπό, στήριξε ἐκεῖνα τά κατορθώματα πού χαρακτηρίστηκαν καί ὡς «θαῦμα». 230 τῶν ἐθελοντριῶν νεαρῶν γυναικῶν μας) ἀπό αὐτές τίς ἀξίες γεννήθηκαν καί στέριωσαν στίς ψυχές τους. Ἀξίες πού στοιχειοθετοῦσαν καί συγκροτοῦσαν τήν ἀπόλυτη ἰδιότητα τοῦ Ἕλληνα καί πραγμάτωναν τήν ἔννοια τῆς πατρίδας καί τῆς τιμῆς. Ἀξίες πού δομοῦσαν αὐτό πού, μέ μιά λέξη, χαρακτηρίζουμε ὥς φρόνημα.

Ἔχω τή γνώμη ὅτι μέσα στά παραπάνω μηνύματα ἐνυπάρχει καί ἡ ἑρμηνεία τῶν ἡρωικῶν κατορθωμάτων τῶν Ἑλλήνων, πού στοιχειοθετοῦν τό ἔπος πού ἄρχισε νά γράφεται μέ τήν πρώτη ἐπίθεση τῶν Ἰταλῶν στά σύνορά μας, στίς 28 Ὀκτωβρίου τοῦ 1940. Κατορθώματα ἀνερμήνευτα μέ τήν κοινή λογική καί μέ τήν ἀμείλικτη ἀλήθεια καί πραγματικότητα τῶν ἀριθμῶν, καί τά ὁποῖα ἀποτέλεσαν ἔκπληξη, ἀλλά καί ἀντικείμενο θαυμασμοῦ γιά τούς τότε «μεγάλους καί ἰσχυρούς» τοῦ κόσμου. Αὐτή ἡ ἔκπληξη ἦταν πού προκάλεσε καί τό ἐπίμονο ἐρώτημα: «Πῶς ἦταν δυνατόν, ἐνῶ τά περισσότερα κράτη τῆς Εὐρώπης διακατέχονταν ἀπό βαρύ κλίμα φοβίας καί ἡττοπάθειας, κι ἐνῶ ἡ μεγάλη ὑπεροχή σέ στρατιῶτες καί μηχανικό ἐξοπλισμό τῶν Ἰταλῶν - τῶν ἐπιτιθέμενων στή μικρή Ἑλλάδα - ἦταν ἀδιαμφισβήτητη καί συντριπτική, οἱ Ἕλληνες μποροῦσαν νά τούς νικοῦν καί νά τούς κατατροπώνουν;» Καί ἡ ἀπάντηση, πού στηρίζεται σέ ὅσα προανέφερα, εἶναι καί σαφής καί διαχρονική: « Ἡ δύναμη τῆς ψυχῆς εἶναι αὐτή πού νικάει τή μηχανή». Αὐτή ἡ ψυχική δύναμη τῶν Ἑλλήνων, πού ἑ ν ώ θ η κ α ν  ὅ λ ο ι ἀπό τήν ἴδια Πίστη, τίς ἴδιες ἀξίες καί τό ἴδιο φρόνημα, ὥστε νά πᾶνε νά πολεμήσουν τόν ἐχθρό, ἕτοιμοι καί νά θυσιαστοῦν γιά τόν ἴδιο κοινό σκοπό, στήριξε ἐκεῖνα τά κατορθώματα πού χαρακτηρίστηκαν καί ὡς «θαῦμα».

Κλείνοντας τό μικρό αὐτό ἐπετειακό σημείωμα, θά ἤθελα νά ἀπευθυνθῶ σέ ὅλες τίς Ἑλληνίδες καί ὅλους τούς Ἕλληνες καί νά τούς προτρέψω νά θελήσουν νά μεταγγίσουν στά παιδιά μας, ὅσο καί ὅπως μπορεῖ ἡ κάθε μία καί ὁ καθένας μας, μέσα ἀπό τίς ἡρωικές σελίδες τῆς ἐποποιίας τοῦ 1940, μιά οὐσιαστική ἐθνική ὑπερηφάνεια. Τήν ὑπερηφάνεια πού ἀπορρέει ἀπό τήν ἀντίδραση τοῦ λαοῦ μας, πού κράτησε τήν ψυχή του ἐ λ ε ύ θ ε ρ η καί, γι’ αὐτό, ἀντιστάθηκε ἡρωικά στήν εἰσβολή τοῦ κατακτητῆ, ὅταν ἄλλοι Εὐρωπαϊκοί λαοί ἔδιναν «γῆν καί ὕδωρ» στή Γερμανική ὑπερδύναμη. Καί αὐτή ἡ ἀδάμαστη ψυχή τῶν Ἑλλήνων παρέμεινε ἐλεύθερη καί κατά τήν περίοδο τῆς Γερμανικῆς κατοχῆς. Ἄν τά παιδιά μας, τά Παιδιά τῆς Ἑλλάδος, συνειδητοποιήσουν τή σημασία ὅλων αὐτῶν τῶν γεγονότων, θά ἀντιληφθοῦν ὅτι τό ἔπος τοῦ 1940 ἀποτέλεσε τήν τελευταία μεγάλη ἑλληνική πρόταση πολιτισμοῦ πρός τήν ἀνθρωπότητα. Θά ἀντιληφθοῦν, ἐπίσης, καί τήν ἀλήθεια τῆς διαπιστώσεως πού λέει ὅτι: -Τό 1821 οἱ Ἕλληνες ἔδειξαν στούς λαούς πῶς οἱ σκλάβοι γίνονται ἐλεύθεροι. Καί, -Τό 1940 οἱ Ἕλληνες ἔδειξαν στούς λαούς πῶς οἱ ἐλεύθεροι δέν γίνονται σκλάβοι.

 

Μερόπη Ν. Σπυροπούλου,

Ὁμότιμη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν





Επίκαιρα κείμενα

DVD Πατήστε εδώ για να το δείτε

Επικοινωνία | Ο Ναός μας | Εκδόσεις
Copyright Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου του Νέου, με την υποστήριξη της e-RDA