"Ο,τιδήποτε πάθουμε άδικα από κάποιον,ο Θεός υπολογίζει την αδικία αυτή είτε προς διάλυση των αμαρτημάτων μας, είτε προς απόδοση αμοιβής…'' Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος



Ιερές Ακολουθίες του μήνα
Αρχική » Κατήχηση » Κηρύγματα

Ὀξύμωρη μοιάζει σήμερα ἡ Κυριακή. Ἀπό τή μία βιώνουμε τό θρίαμβο τῆς Ἀνάστασης. Ἀπό τήν ἄλλη ἀκοῦμε τήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ λίγο πρίν τό φρικτό πάθος Του. Ἡ ἀγωνία τοῦ Ἰησοῦ ἀντιτίθεται στή δική μας βεβαιότητα. Ἡ θλίψη Του συναντάει τή δική μας χαρά. Τά αἰτήματά Του γίνονται οἱ δικές μας ἀπαντήσεις. Στόν κῆπο τῆς Γεθσημανῆ ἡ Ἁγία Τριάδα συνομιλεῖ μεταξύ Της καί ἡ ἀνθρωπότητα εἰσπράττει τή σωτηρία ὡς ἀγαθό καρπό αὐτῆς τῆς συνομιλίας. Μέσα σ’ ἕναν ἄλλο κῆπο, ἐκεῖνον τῆς Ἐδέμ, ὁ ἄνθρωπος ἔδιωξε τό Θεό ἀπό τήν ὕπαρξή του. Ἔχασε τή γνωριμία του μέ τό Θεό. Ἤξερε γιά τό Θεό. Θυμόταν τό Θεό. Νοσταλγοῦσε τό Θεό, ἀλλά ἔχασε τόν ἴδιο τό Θεό. Ὁ Πατέρας Θεός ἔγινε ἄγνωστος, ἔγινε ξένος καί ἀντίπαλος. Αὐτή ἡ ἀποξένωση ἔφερε τήν πιό φρικτή ἄγνοια γιά τόν ἄνθρωπο, τήν ἄγνοια τοῦ Θεοῦ. Μέσα στήν πολυκύμαντη ἱστορία ἡ ἀνθρωπότητα προσπάθησε νά κατακτήσει τή γνώση κομμάτι κομμάτι, σάν ἕνα μωρό πού μαθαίνει καί συλλαβίζει λέξη λέξη τή μητρική του γλώσσα.

Ἀνέπτυξε τήν ἐπιστήμη ἀπό τά πιό ἁπλοϊκά στάδια μέχρι τά πιό προηγμένα. Μέ δίψα ψηλαφεῖ τήν κτιστή πραγματικότητα. Προσπαθεῖ νά μάθει. Νά μάθει ὅσα μπορεῖ περισσότερα. Θέλει νά μαθαίνει περισσότερα, γιά νά γίνεται καλύτερος, γιά νά περνάει πιό εὐχάριστα, γιά νά γίνεται ἡ ζωή του λιγότερο ἀνυπόφορη. Συμβαίνει, ὅμως, τό ἑξῆς δραματικό καί ὀξύμωρο, ὅσο πιό πολλά μαθαίνει, τόσο νά διαπιστώνει τήν ἄγνοιά του, ὅσο πιό πολλά κατορθώνει, τόσο πιό πολύ νά δυσκολεύεται καί νά δυστυχεῖ. Οἱ γνώσεις καί οἱ ἐπιστῆμες τῆς γῆς ἐκφράζουν μία μυστική δίψα γιά τή μία καί μοναδική γνώση τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀγωνία τοῦ ἀνθρώπου νά μαθαίνει ἐκφράζει τήν ἀγωνία καί τόν πόθο του νά ξαναβρεῖ τό χαμένο Θεό του. Κάθε ἐπιστήμη, κάθε κτιστό δεδομένο, κάθε πληροφορία εἶναι μία ὑπενθύμιση τῆς θεϊκῆς παρουσίας. Ἄν ἡ γνώση τοῦ κτιστοῦ δέν ὁδηγεῖ στό ψάξιμο τοῦ ἀκτίστου, ἄν ἡ ἐπιστήμη δέν ὁδηγεῖ στήν ἀναζήτηση τοῦ Δημιουργοῦ, τότε κάθε ἀνθρώπινη σελίδα καί σκέψη καί πείραμα καί συμπέρασμα εἶναι ἕνα σκαλοπάτι πρός τό ἔρεβος τοῦ κακοῦ καί πρός τόν ἄφατο πόνο τῆς μοναξιᾶς. Στό ἀπόσπασμα τῆς Ἀρχιερατικῆς προσευχῆς σήμερα ἀκοῦμε τή λύση ὅλου αὐτοῦ τοῦ προβλήματος: «αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν». Ἡ γνώση  καί ἡ ἐπιστήμη δέν ἐλευθέρωσαν τόν ἄνθρωπο ἀπό τό θάνατο. Περισσότερο τόν δέσμευσαν σ’ αὐτόν καί τοῦ δηλητηρίασαν τή ζωή. Ὁ Κύριος λέγει πώς ἡ ἀληθινή καί αἰώνια ζωή εἶναι ἡ γνώση τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί ἡ γνωριμία, δηλαδή ἡ ἀγαπητική σχέση μέ τόν Ἴδιο. Ὁ ἄνθρωπος μαθαίνει τά πάντα, ὅταν προσπαθήσει νά καλλιεργήσει συστηματικά αὐτή τή γνωριμία μέ τά πρόσωπα τῆς Ἁγίας Τριάδας.

Μέσα ἀπό τή γνωριμία μέ τό Θεό μορφώνεται ἀληθινά καί σοφίζεται ἀλάνθαστα. Ἡ θεογνωσία εἶναι ἡ μοναδική μέθοδος καί ἡ μοναδική ἐπιστήμη πού ἀπεγκλωβίζει ἀπό τό θάνατο. Ἡ ἴδια ἡ γνωριμία μέ τό Θεό, ἡ ἀκύμαντη καί ἀδιάλειπτη σχέση μαζί Του γίνεται ἡ ἀληθινή ζωή τοῦ ἀνθρώπου. Ἡ ζωή πού δέν ἔχει τέλος, πού δέν ἔχει θάνατο οὔτε φόβο οὔτε φθορά καί ἀσθένεια. Ὁ γνώριμος τοῦ Θεοῦ ἀσθενεῖ καί πεθαίνει μόνο σωματικά καί ὑλικά. Στήν πραγματικότητα ἀνθεῖ καί θάλλει αἰώνια. Κάθε περιπέτεια, κάθε ἀρρώστια, ἀκόμη καί ὁ σωματικός θάνατος, εἶναι σκαλοπάτια πού τόν ὁδηγοῦν βαθύτερα στή γνωριμία του μέ τό Θεό καί κάνουν τήν ἀγάπη του γιά τό Θεό πιό ἔντονη, πιό δυνατή, πιό βέβαιη, πιό ποθητή. Ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ εἶναι ὁ ἀσίγαστος ἔρωτας τοῦ Θεοῦ, πού ἀνοίγει τά κελάρια τῶν ἀμέτρητων ἀγαθῶν καί τῶν ἀληθινῶν γνώσεων. Σήμερα ἀκούσαμε αὐτό τό ἀπόσπασμα ἀπό τήν προσευχή τοῦ Ἰησοῦ, διότι τιμοῦμε τούς ἁγίους 318 θεοφόρους Πατέρες τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Οἱ Πατέρες αὐτοί καλλιέργησαν τή γνώση τοῦ Θεοῦ. Δοξάζονται ἀπό τό σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, διότι ἡ γνωριμία τους καί ἡ σχέση τους μέ τό Θεό ἔγιναν πρότυπο γιά τή δική μας σχέση μαζί Του.

Ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ καλλιεργεῖται σέ δύο ἐπίπεδα, στό ἐπίπεδο τῆς θεωρίας καί στό ἐπίπεδο τῆς πράξης. Ἡ σχέση μέ τό Θεό χτίζεται μέσα ἀπό τό διάβασμα, τήν προσευχή, τή σκέψη καί τήν ἀναζήτηση. Χτίζεται, ὅμως, καί μέσ’ ἀπό τήν ἀγάπη, τήν προσφορά, τήν ἄσκηση, τή μετοχή στά μυστήρια, τόν πόνο καί τήν ὑπομονή τῆς ἀρετῆς. Ὅλες οἱ ἀνθρώπινες γνώσεις εἶναι θεμιτές καί χρήσιμες. Ἡ ἀληθινή γνώση, ὅμως, εἶναι ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ. Μόνον ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ ἀξιοποιεῖ ὅλες τίς ὑπόλοιπες γνώσεις καί τίς κάνει ὠφέλιμες καί χρηστικές. Ἡ γνωριμία μέ τό Θεό εἶναι ἡ γνώση πού ὁδηγεῖ στήν ἀληθινή χαρά καί στήν ἀδιάπτωτη καί αἰώνια ζωή, πού περιμένουμε καί ἐλπίζουμε νά βιώσουμε ὅλοι. Μακάρι μέ τίς πρεσβεῖες τῶν σήμερα τιμωμένων ἁγίων 318 θεοφόρων Πατέρων νά τό καταφέρουμε.

Ι.Μ Δ





Επίκαιρα κείμενα

DVD Πατήστε εδώ για να το δείτε

Επικοινωνία | Ο Ναός μας | Εκδόσεις
Copyright Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου του Νέου, με την υποστήριξη της e-RDA