Φτάσαμε μέ τή δύναμη καί τή χάρη τοῦ Θεοῦ στή μέση τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. Σήμερα, στήν ἀκριβέστατη μεσότητα αὐτῆς τῆς πνευματικῆς προσπάθειας, στεκόμαστε ταπεινοί προσκυνητές τοῦ Τιμίου καί Ζωοποιοῦ Σταυροῦ τοῦ Σωτῆρος. Στεκόμαστε στήν κορυφή ἑνός πνευματικοῦ Γολγοθᾶ. Στεκόμαστε κάτω ἀπό τό ἱερό ἰκρίωμα, ὅπου κρεμάστηκε ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ ἀπό ἀπέραντη ἀγάπη γιά τούς υἱούς τῶν ἀνθρώπων. Προσεγγίζουμε τόν Τίμιο Σταυρό γιά νά τόν ἀσπαστοῦμε. Νά φιλήσουμε τό Ξύλο τῆς ζωῆς, πού ποτίστηκε ἀπό τά νάματα τοῦ ζεστοῦ αἵματος, τό ὁποῖο ἔτρεξε ἀπό τό καθημαγμένο σῶμα τοῦ Λυτρωτῆ. Ἀσπαζόμαστε τό ξύλο τοῦ Σταυροῦ, γιατί αὐτό γίνεται ἡ πόρτα τοῦ Παραδείσου. Ὁ Σταυρός τοῦ Σωτήρα ἔσβησε τήν πύρινη ρομφαία πού φύλαγε τόν Παράδεισο. Μετά τό Γολγοθᾶ ἡ Ἐδέμ ἄνοιξε καί πάλι γιά τόν ἄνθρωπο. Ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἔρχεται δυνατά καί ἀνεμπόδιστα νά ἐγκατασταθεῖ στίς καρδιές τῶν «θελόντων σωθῆναι». Ἔρχεται μέ δύναμη νά προσκαλέσει ὅποιον ἐπιθυμεῖ, μέσα ἀπό τό Σταυρό, νά τρέξει καί νά γίνει πρίγκιπας σ’  αὐτή τή Βασιλεία, ἡ ὁποία πλέον μπορεῖ νά ἀνήκει σέ ὅλους.

Κάτω ἀπό τόν Τίμιο Σταυρό ἀνεβαίνουν στή σκέψη τρεῖς λέξεις: μυστήριο, θαῦμα καί ἐλπίδα. Αὐτά τά τρία εἶναι ὁ Ζωοποιός καί Παντοδύναμος Σταυρός τοῦ Χριστοῦ. Μυστήριο τεράστιο καί πολύ δύσκολο τυλίγει τό ξύλο τοῦ Σταυροῦ. Εἶναι ἀνερμήνευτο πῶς αὐτό τό ἐργαλεῖο τῆς τιμωρίας καί τῆς κακίας γίνεται ὄργανο τῆς σωτηρίας. Πῶς αὐτό τό μέσον τοῦ θανάτου γίνεται ἡ γέφυρα τῆς ζωῆς. Πῶς πάνω σ’ αὐτό, ὅπου θανατώθηκαν ἀμέτρητοι ἐγκληματίες, ἁπλώνεται γιά νά πεθάνει ὁ μόνος ἀθῶος καί ἀναμάρτητος. Πῶς ἕνας Θεός χρησιμοποιεῖ ἕναν τόσο ἐξευτελιστικό γιά Ἐκεῖνον τρόπο, προκειμένου νά δείξει στό πλάσμα Του πόσο τό ἀγαπάει. Πῶς ἡ γῆ ἀντέχει τό βάρος τοῦ Ἐσταυρωμένου, πού μ’ ἕνα Του νεῦμα μποροῦσε νά τή συντρίψει. Πῶς αἱμόφυρτος, προδομένος καί πονεμένος εἰσπράττει ἀδιαμαρτύρητα τίς κοροϊδίες καί τά πειράγματα τῶν ποταπῶν ἀνθρώπων Αὐτός πού ξεπλένει μέ τό αἷμα Του τήν ἄγνοιά τους. Πῶς εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχει ὁ Γολγοθᾶς ὡς ἀπαραίτητο προπαρασκευαστικό στάδιο γιά τό Κενό Μνημεῖο. Πῶς τό αἷμα καί τό νερό ἀπό τήν πλευρά τοῦ Ἰησοῦ ἐγκαθιδρύουν τήν Ἐκκλησία καί ἄρα τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέσα στόν κόσμο. Πῶς εἶναι δυνατόν ἡ Ἁγία Τριάδα νά ἀναπαύεται στό ξύλο τοῦ Σταυροῦ καί νά γίνεται ὁ Σταυρός θρόνος γιά τό Βασιλέα τῆς Δόξης. Ἀμέτρητα ἐρωτήματα ξετρέχουν σάν ποτάμι ἀπό τίς πλευρές τοῦ Τιμίου Σταυροῦ, ἐρωτήματα πού δέν ἔχουν πρόχειρες καί εὔκολες ἀπαντήσεις. Ἔτσι, μπροστά στήν ἀνθρώπινη ἀνοησία ὁ Σταυρός τοῦ Χριστοῦ θά παραμένει πάντοτε γιά ἄλλους σκάνδαλο καί γιά ἄλλους μωρία. Θαῦμα τεράστιο καί σωτήριο εἶναι ἡ Σταύρωση. Τό ἐργαλεῖο μέ τό ὁποῖο θυσιάζεται ὁ Λυτρωτής εἶναι τό ζωντανό θαῦμα τῆς ἀπροσπέλαστης ἀγάπης Του.

Ἕνα θαῦμα πού δέν τό ἀξίζει ὁ ἀποστάτης ἄνθρωπος. Ἕνα θαῦμα πού δέν τό περίμενε κανείς οὔτε ἀκόμη καί ὁ διάβολος. Ὅλα τά θαύματα γίνονται γιά νά νικηθοῦν τά ὅρια τῆς φύσεως καί νά ἔλθει κάτι σημαντικό. Κατά τή συντέλεση, ὅμως, τοῦ ὑπέρτατου θαύματος τοῦ Σταυροῦ γίνεται τό ἑξῆς: Πάνω στό Σταυρό ὁ Κύριος ὑποτάσσεται φαινομενικά στούς ὅρους τῆς φύσεως καί στή δύναμη τοῦ θανάτου, γιά νά φέρει τή νίκη καί τό θρίαμβο μέσα ἀπό τούτη τήν ὑποταγή. Θαῦμα δυνατό καί ἀξεπέραστο εἶναι ὁ Τίμιος Σταυρός, γι’ αὐτό καί ἡ δύναμή του εἶναι καταλυτική. Ὅπου ὑπάρχει φωτίζει. Ὅπου χαράζεται θριαμβεύει. Ὅποιος τόν ἀγγίζει παίρνει ζωή ἀληθινή καί αἰώνια. Ὅποιος τόν φυλάει μέ πίστη ἀσπάζεται τά πόδια τοῦ Σταυρωμένου Λυτρωτῆ. Ὅποιος τόν κρεμάει στό στῆθος του κουβαλάει τό Χριστό πάνω του. Ὅποιος ἔχει δυσκολίες, ἀπορίες, πειρασμούς, ἐπιθέσεις, θλίψεις καί 98 πτώσεις καταφεύγει στόν Τίμιο Σταυρό, γιά νά βιώσει τό θαῦμα τῆς δύναμης τοῦ Ἰησοῦ. Ὅλα τά θαύματα γίνονται γιά νά τακτοποιήσουν θέματα πρόσκαιρα. Τό θαῦμα τοῦ Τιμίου Σταυροῦ γίνεται εἰς τό διηνεκές καί τακτοποιεῖ τήν ἴδια τήν αἰωνιότητα. Ἐλπίδα βέβαιη καί ἀκατάλυτη εἶναι ὁ Ζωηφόρος Σταυρός. Ὅλα τά σύμβολα τῶν ἀνθρώπων πέρασαν καί ξεχάστηκαν. Ὅσα δέν ξεχάστηκαν ἔγιναν ἐκθέματα στά μουσεῖα τοῦ κόσμου.

Ὁ Σταυρός τοῦ Σωτήρα παραμένει ζωντανός ὡς ἡ μόνη ἐλπίδα. Ἡ ἐνατένιση καί μόνον τοῦ Τιμίου Σταυροῦ γλυκαίνει τήν καρδιά, φωτίζει τό μυαλό, στηρίζει, παρηγορεῖ, δυναμώνει καί ἐλευθερώνει τόν ἄνθρωπο. Στά σκοτάδια τῆς καθημερινότητας ὁ Σταυρός ἀνατέλλει ὡς ἥλιος δικαιοσύνης. Ὁ Σταυρός διατρέχει τόν πλανήτη ἀπό τό ἕνα ἄκρο μέχρι τό ἄλλο, γιά νά γκρεμίσει τήν ἀπελπισία, νά ἀκυρώσει τήν ἁμαρτία, νά καταργήσει τό θάνατο, νά δώσει τήν ἐλπίδα τῆς 99 ἐπιστροφῆς, τῆς χαρᾶς καί τῆς ἀγάπης. Κάθε πόνος καί δάκρυ ἀπορροφῶνται ἀπό τό ξύλο τοῦ Σταυροῦ, γιατί πάνω σ’ αὐτό συντρίφθηκε ἡ κακία καί ὁ διάβολος. Τό δηλητήριο τῆς ἀνυπακοῆς πάνω στό Σταυρό βρῆκε τό ἀντίδοτό του. Τώρα πιά ὁ ἄνθρωπος ἔχει λόγο νά ἐλπίζει καί νά χαίρεται. Ὁ Σταυρός εἶναι ἡ χαρά καί ἡ ἐλπίδα τῶν ἀνθρώπων. Σήμερα, ὡς ταπεινοί προσκυνητές τοῦ Σταυροῦ, ὑποδεχόμαστε κάτω ἀπό τή σκιά του τή δυναμικά ἐπερχόμενη Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ὁ Τίμιος Σταυρός μᾶς ἀνοίγει τό δρόμο καί τήν πόρτα γιά τήν κατάκτησή της.

Καμία δυσκολία νά μή μᾶς ἐμποδίσει ἀπό τό νά βροῦμε τό δρόμο μας. Κανένας ἄνθρωπος, καμία ἄποψη, καμία ἀμφιβολία νά μή μᾶς ἀλλοιώσουν τό φρόνημα τοῦ Σταυροῦ. Πάνω στό Σταυρό ἁπλώνεται ὁ Σωτήρας μας. Ἄς τόν ἀγκαλιάσουμε, γιά νά ἀγκαλιάσουμε καί νά βιώσουμε τή σωτηρία ἀπό  τώρα ὡς γεγονός καί στήν αἰωνιότητα ὡς βέβαιη ἐλπίδα.

Ι.Μ Δ