Πριν λίγες μέρες θα θυμάσαι που έπεσε χαλάζι. Το μέγεθός του σε μερικές περιοχές ήταν αρκετά μεγάλο, σαν καρύδια!Μερικών χάλασαν τα αυτοκίνητα, βούλιαξε η οροφή τους και τρέχουν τώρα σε συνεργεία. Ένας φίλος, με είδε και μου είπε ότι αυτό το μεγάλο χαλάζι χτύπησε τη μάνα του στο κεφάλι, την ώρα που γύριζε απ’ τη δουλειά. Το άκουσα και έφερα την εικόνα στο μυαλό μου, κι επειδή ήξερα τη μάνα του προσωπικά, ένιωσα ακόμα περισσότερη λύπη.
- Τι λες τώρα! Απίστευτο, πολύ κρίμα, ρε παιδί μου.
- Ναι, γύρισε σπίτι, και είχε καρούμπαλα στο κεφάλι. Και μας είπε, «κοιτάξτε τι έγινε στο κεφάλι μου!»
- Πωωω, λυπάμαι πολύ.
- Όχι, όλα καλά! Το έλεγε και γελούσε. Κι όταν η μαμά στο σπίτι γελά, όλα είναι καλά!
Αυτό το τελευταίο το είπε ο φίλος μου, και έλαμψε το πρόσωπό του.
Κι ήταν σα να ‘βλεπα τη λάμψη της μάνας του στα δικά του μάτια.
«Όταν η μαμά γελά, όλα είναι καλά!!»
Αν είσαι μαμά, αν είσαι μπαμπάς, να γελάς! Αυτό που είσαι, το σκορπάς και γύρω σου: Και τη γκρίνια, και το χαμόγελο. Και την κλάψα, και την ελπίδα. Και τη μιζέρια, και το Φως!!
Να διαλέγεις όσα πάνε το σπίτι σου μπροστά! Όσα κάνουν την ψυχή του παιδιού σου να ανθίζει. Όσα θυμίζουν Χριστό, Αγάπη και Χαρά!

Κ.