Η εἴσοδός μας στό Ἱερό ἀπαιτεῖ τήν ἀνάλογη παρουσία καί προετοιμασία, πού ἀρκετές φορές δέν διαθέτουμε, ἐξαιτίας τῆς κούρασης καί τῆς ἀνωριμότητάς μας. Ὅπως καί νά ’χει πάντως, ἡ προσωπική μου πεποίθηση εἶναι ὅτι ἡ προσέλευσή μας στήν Ἐκκλησία καί στό Ἱερό, μᾶς καθιστᾶ χαρούμενους, καθώς πρόκειται νά διακονήσουμε τό Χριστό καί νά συμβάλλουμε, μέ τόν τρόπο μας, στήν διεξαγωγή τῆς θείας Λειτουρειγίας.

Μέ χαρά καί εὐτυχία, συμμετέχει στήθεία Λειτουργία το σύνολο τῶν πιστῶν, καί ὄχι ἐπειδή εἶναι ὑποχρέωση τοῦ κάθε ἀνθρώπου νά ἀσκεῖ τα θρησκευτικά του καθήκοντα. Ἐπιπλέον, λόγῳ τῆς ἁγιότητας τοῦ χώρου, πού εἶναι ὁ ἐπίγειος οἶκος τοῦ Θεοῦ, μέ κατάνυξη καί εὐλάβεια παρακολουθῶ, ἐγώ και ὁποιοσδήποτε πιστός τήν κάθε κίνηση τοῦ ἱερέα, ἐνῶ τά θεία λόγια πού ἀκούγονται παρασύρουν ὅλο το ἐκκλησίασμα στό νά ψέλνει μαζί μέ τους ψάλτες.

Ὅλοι οἱ πιστοί, ἀλλά κυρίως ἐμεῖς πού παραμένουμε μέσα στό ἱερό, ἔχουμε διάθεση γιά προσφορά πρός τό Δημιουργό και Ποιητή τῶν ὅλων. Τέλος, ὅλη ἡ τελετή τῆς θείας Λειτουργίας ἔχει ὡς κύριο σκοπό, τη μετάληψη τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων, τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος τοῦ Θεανθρώπου. Εἶναι φυσικό, γιά κάθε πραγματικά εὐσεβή πιστό, στήν ἱερότερη στιγμή τῆς θείας Λειτουργίας, ὅπου τό Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι παρόν, τό δέος καί ἡ κατάνυξή μας να φθάνει στό ἀποκορύφωμά της, ἐνῶ μέ τό πέρας αὐτῆς τῆς τελετουργίας, ἡ χαρά μας εἶναι ἀνυπολόγιστη καθώς φωτοβολοῦμε λόγῳ τῆς πνευματικῆς καί σωματικῆς ἀνανέωσης πού ἔχει ἐπέλθη στόν ἑαυτό μας.

Ὅσο καί ἄν φαίνεται περίεργο, ἀπό τήν προσωπική μου ἐμπειρία, ὅσον ἀφορᾶ ἐμένα, ὑπάρχουν στιγμές πού ἀνυπομονῶ τήν ἔλευση σημαντικῶν Ἑορτῶν, σταθμούς γιά τήν Ὀρθοδοξία, ὄχι μόνο ἐξαιτίας τῶν διακοπῶν, ἀλλά καί ἐξαιτίας τῆς ἰδιαιτερότητας τῶν Συνάξεων τῶν πιστῶν στήν Ἐκκλησία καί τήντέλεση τῆς θείας Λειτουργίας κατά τή συγκεκριμένη περίοδο. Ἐν κατακλείδι, θα ἤθελα νά προσθέσω, ὅτι ὅλοι οἱ πιστοί, ὅπως καί ἐγώ προσωπικά, χαί ρονται πού προσέρχονται στήν ἐκκλη σία συμμετέχοντας  στή διεξαγωγή τῆς Θείας Εὐχαριστίας. Το ἐπιθυμοῦν, τό νιώθουν βαθιά μέσα τους.

Ἡ ἔλευσή μας στό ἱερό, σηματοδοτεῖ τήν ἀνανέωσή μας, βοηθώντας μας νά προχωρήσουμε, κοιτώντας μπροστά. Γι’ αὐτό καί ἐγώ προσωπικά, χαίρομαι πού ἔχω τή δυνατότητα καί τήν ἰκανότητα νά παρακολουθῶ, νά συμμετέχω καί νά διακονῶ, ὅσο μπορῶ, κατά τή διάρκεια τῆς τέλεσής Της.

Πέρρος Παρασκευᾶς παπαδάκι προ ετών τώρα Φοιτητής Ιατρικής.