Καί πάλι, αγαπητοί μου χριστιανοί, καί στό σημερινό μας αυτό κήρυγμα θά μιλή­σουμε γιά τήν θεία Κοινωνία. Δέν χορταίνει τό στόμα μας νά μιλάμε γι' αυτήν. Αλλά καί όσα κηρύγματα νά κάνουμε γιά τήν θεία Κοινωνία καί όσα βιβλία καί νά διαβάσουμε γι' αυτήν δέν θά μπορέσουμε ποτέ νά νοήσουμε τόν γλυκασμό της καί τό μεγαλείο της καί τά σωστικά της αποτελέσματα. Μάς θεώνει! Γι' αυτό νά αγαπάμε, αδελφοί μου, τήν θεία Κοινωνία. Ας είμαστε προσεκτικοί στήν ζωή μας, άς κρατάμε τήν ψυχή μας καθαρή, γιά νά μπορούμε νά κοινωνάμε συχνά.

Ο άγιος Ιωάννης τής Κροστάνδης επέμενε πολύ στήν συχνή θεία Κοιωνία. Μάλιστα έκανε καί θαύματα μέ τήν θεία Κοινωνία. Προέτρεπε τούς αρρώστους νά κοινωνούν καί γίνονταν καλά^- γιατί ή θεία Κοινωνία δίνεται όχι μόνο γιά τήν ίαση τής ψυχής, αλλά καί γιά τήν ίαση του σώματος. Όταν κοινωνάμε, τό σώμα μας γίνεται «ίδρυμα του Τριαδικού θεού», όπως λέγει κάπου ο άγιος Χρυσόστομος! Μιγνυόμαστε μέ τόν Χριστό! Ενσωματωνόμαστε μ' Αυτόν! 'Ακούστε ενα ώραίο πού λέγει ο Χρυ­σόστομος: "Ο Χριστός μάς επιτρέπει όχι μόνο νά τόν πλησιάσουμε, όχι μόνο νά του μιλή­σουμε, όχι μόνο νά τον αγκαλιάσουμε, όχι μόνο νά τόν φιλήσουμε, αλλά ακόμη μάς τό επι­τρέπει καί μάλιστα μάς τό επιβάλλει νά βάλουμε τά δόντια μας στό Σώμα Του^- Γιατί αυτό σημαίνει τό νά «φάμε τό Σώμα Του» καί νά «πιούμε τό Αίμα Του»! Είπα ότι αυτό ο Χρι­στός μάς τό επιβάλλει, γιατί πραγματικά μάς το είπε ως εντολή Του. «"Αν δέν  φάτε — μας είπε — τό Σώμα μου καί δέν πιείτε τό Αίμα μου, δέν θά έχετε ζωή μέσα σας» ('Ιωάν. 6,53). Τρείς είναι οι εντολές του Χριστού, αδελφοί μου, πού αν δεν τις κάνουμε, χαθήκαμε. Η πρώτη εντολή είναι νά τελούμε τήν θεία Λειτουργία. «Τούτο ποιείτε εις τήν εμήν ανάμνησιν», μάς είπε. Καί πραγματικά, στήν θεία Λειτουργία, όπως είπαμε σέ προη­γούμενα μαθήματά μας, επαναλαμβάνουμε τήν θυσία του Χριστού, πού έκανε για μάς στο Γολγοθά. Η δεύτερη εντολή είναι αυτή πού είπαμε παραπάνω, νά κοινωνάμε τό Σώμα του καί τό Αίμα του, γιά νά έχουμε μέσα μας ζωή. Καί ή τρίτη εντολή του Χριστού είναι νά είμαστε αγαπημένοι μεταξύ μας. «Ταύτα εντέλλομαι υμίν, να αγαπάτε αλλήλους», μάς είπε. Προσέξτε τό «εντέλλομαι», πού σημαίνει ότι αυτό ο Χριστός — τό νά αγαπάμε δη­λαδή ο ενας τόν άλλο — μάς τό λέγει ως εντολή.Γιά νά γίνει όμως ή θεία Κοινωνία, αδελφοί μου, φάρμακο μας καί νά μάς δώσει τήν σωτηρία μας, πρέπει νά κοινωνάμε μέ καθαρή ψυχή. Αλλά, ποιος έχει καθαρή ψυ­χή; 'Αλλοίμονό μας!...Ας μάς ελεήσει ο θεός, γιατί όλοι μας έχουμε μολύνει τήν καρδιά. Τό παλεύουμε όμως καί τό προσπαθούμε νά καθαρίζουμε τήν καρδιά μας καί τό προσευ­χόμαστε μέ εκείνον τόν λόγο του Ψαλμωδού «καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί ο θεός».Καί όταν λερωνόμαστε μέ κάποιο αμάρτημα, ξέρουμε ότι ή 'Εκκλησία μας εχει τήν εξομολόγηση καί πηγαίνουμε στόν πνευματικό πατέρα καί έξομολογούμαστε τό αμάρτημά μας αυτό.Έτσι πλένεται καί καθαρίζεται ή ψυχή μας. Μέ τέτοια λοιπόν προετοιμασία καί τέτοια έγνοια πρέπει νά πηγαίνουμε νά κοινωνήσουμε.

Καί όταν κοινωναμε, αγαπητοί μου, νά προσερχόμαστε, όπως μας τό λέγει ο Ιερέας. Νά κοινωνάμε «μετά φόβου θεού, πίστεως καί αγάπης»! Νά πιστεύουμε δηλαδή ότι αυτό πού παίρνουμε δέν ειναι «κρασάκι» καί «ψωμάκι», όπως λένε μερικοί ακατήχητοι, αλλά ειναι Σώμα καί Αιμα Χριστού. Αυτό σημαίνει τό «μετά πίστεως». Αυτή ή πίστη, ότι αυτό πού εχει τό Άγιο Ποτήριο καί πού θά τό κοινωνήσουμε εμείς ειναι τό Σώμα καί τό Αιμα του Χριστού, αυτή ή πίστη, λέω, πρέπει νά μας γεννάει μία κατάνυξη, ενα δέ­ος, έναν άγιο φόβο, γι' αυτό καί ο Ιερέας λέει «μετά φόβου θεού». Πραγματικά μας φο­βίζει τό ότι έμείς οι χωματένιοι καί λασπωμένοι από τήν αμαρτία άνθρωποι θά πάρουμε μέσα μας τό πανάγιο καί πανάσπιλο Σώμα καί Αιμα του Χριστού μας. Αλλά αγαπάμε τόν Χριστό. Καί ξέρουμε ότι Αυτός πρώτος μας αγάπησε καί από αγάπη μας καλεί γιά νά τόν κοινωνήσουμε. Έτσι θαρρεύουμε καί προσερχόμαστε. Αυτό ειναι τό «καί αγάπης προσέλθετε», πού λέγει ο Ιερέας. Ώστε λοιπόν: Οταν ακούω από τόν παπα μου τό «με­τά φόβου θεού» λίγο αυτό μέ τρομάζει νά κοινωνήσω, γιατί σκέπτομαι τά αμαρτήματά μου καί λέγω· «ειμαι άξιος εγώ νά πλησιάσω τό "Αγιο Ποτήρι;». "Οταν όμως τόν ακούω νά λέει τό «καί αγάπης προσέλθετε», αυτό μέ ελκύει γιά νά προσέλθω νά κοινωνήσω. Καλά καί ωραία λοιπόν τό είπαν ότι ή θεία Κοινωνία είναι τό «μυστήριο του τρόμου καί της μαγείας»!!!

Πολλά ωραία, γλυκά καί δυνατά γιά τήν θεία Κοινωνία λέγει ο Άγιος 'Ιγνάτιος ο θεοφόρος. Μεταξύ τών άλλων λέει: Όποιος κοινωνάει άξια γίνεται «χριστοφόρος», γιατί παίρνει μεσα του τόν Χριστό. Ακόμη γίνεται «θεοφόρος», γιατί παίρνει μέσα του τόν θεό· καί γίνεται τρίτον «ναοφόρος», γιατί αφού κατοικεί μέσα του ο Χριστός μέ τήν θεία Κοι­νωνία, γίνεται ναός του θεού. Σας εύχομαι, αγαπητοί μου, νά ειστε χριστοφόροι, θεοφόροι καί ναοφόροι. Τί μεγαλύτερο ειναι απ'αύτό; Μιά απλή γυναικούλα μου είπε κάποτε:«Βασίλισσα άν μ' εκαναν, δέν θά χαιρόμουν τόσο, όσο χάρηκα όταν ο πνευματικός μού δωσε τήν άδεια νά κοινωνήσω τά Χριστούγεννα»!

3. Μετά τήν θεία Κοινωνία ευχαριστούμε τόν Θεό γιά τήν μεγάλη αυτή δωρεά πού μας εδωσε. Γι' αυτό καί ακούτε τόν ιερέα νά λέει: «Μεταλαβόντες τών θείων, αγίων, αχρά­ντων.... Μυστηρίων αξίως ευχαριστήσωμεν τώ Κυρίω»! Η Ευχαριστία γιά τήν θεία Κοι­νωνία ειναι ενα ιδιαίτερο τμημα, ειναι μιά Ακολουθία, πού αρχίζει καί αυτό μέ τό «Ευλογητός ο θεός...». Καί μάλιστα ή Ακολουθία αυτή εχει καί ειδική ευχή. Αλλά εσείς, σάν Ευχαριστία μετά την θεία Κοινωνία, νά λέτε μέσα από την καρδιά σας στό Χριστό αυτά τά σύντομα λόγια: «Σ' ευχαριστώ, Χριστέ μου, πού μέ έλέησες καί σέ κοινώνησα. Μείνε μέσα μου καί αξίωσέ με νά Σέ κοινωνάω πάντοτε»!

Ο Γόρτυνος Ιερεμίας