Το Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, ἀδελφοί μου, εἶναι ἡ πιό μεγάλη εὐεργεσία τοῦ Θεοῦ στόν ἄνθρωπο. Εὐχαριστοῦμε τόν Θεό γιά τόν ἥλιο πού μᾶς φωτίζει, εὐχαριστοῦμε τόν Θεό γιά τό ψωμί, εὐχαριστοῦμε τόν Θεό γιά τόν ἀέρα πού ἀναπνέουμε, εὐχαριστοῦμε τόν Θεό γιά ὅλα τά ἀγαθά τῆς γῆς, ἀλλά παραπάνω ἀπ' ὅλα εὐχαριστοῦμε τόν Θεό, γιατί;

Γιατί μᾶς ἀξιώνει, τά σκουλήκια τῆς γῆς, τά βρωμερά σκουλήκια τῆς γῆς, νά κοινωνοῦμε τοῦ Σώματος καί τοῦ Αἵματος Ἐκείνου πού δέν χωροῦν οἱ οὐρανοί, Ἐκείνου πού δέν χωροῦν τά ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, χωράει ὅμως ἡ καρδιά ἑνός ἁμαρτωλοῦ ἀνθρώπου. Ὦ Χάρις! Ὦ εὐλογία! Ὦ μεγάλη δωρεά! Οἱ ἄπιστοι δέν ἔχουν μάτια νά δοῦν ὅτι παραπάνω ἀπ' ὅλα εἶναι ἡ Θεία Κοινωνία, εἶναι τά Ἄχραντα Μυστήρια...

Ἀρχιμ. π. Θεόφιλος Ζησόπουλος