Μέσα στο μισοσκόταδο αχνοφαινόταν το φως από το κινητό της. Η εικόνα μιας νέας με το κινητό στο χέρι παραπέμπει που αλλού; facebook, instagram κ.α Καθώς η απόσταση όλο και μίκραινε ίσα-ίσα που αναγνώριζες ότι κάποιος μιλάει…..

Ήταν η Αγγελική φοιτήτρια Φ.Π.Ψ δίπλα στην γιαγιά της…. Το σερφάρισμα και οι ψίθυροι όμως δεν σχετίζονταν με κάποιο gossip site αλλά με τους Χαιρετισμούς στην Παναγία μας….

Παράξενη εικόνα ε; Όχι δεν φόραγε φούστα μέχρι τον αστράγαλο ούτε είχε μουστάκι, κότσο και καμιά 80 κιλά….. Είχε το concept το κοσμικό εκείνο (σκισμένο τζιν, σκουλαρίκια μπόλικα, βαμμένα νύχια και μαλλιά…..) που ελκύει όλα τα φαρισαϊκά βλέμματα που σε κεντάνε άνετα σταυροβελονιά, εντός και εκτός της εκκλησίας….

Βλέπεις υπάρχουν και αυτοί οι νέοι……Εκείνοι που το ‘’γάλα’’ το πνευματικό που θήλασαν ακόμα κυλάει μέσα στους ακόμα τους θρέφει….. Η γιαγιά που ήταν ασθενής διάβαζε στην μικρή τότε Αγγελικούλα διαρκώς στο προσκεφάλι της  εικονογραφημένες ιστορίες από την ζωή των Αγίων και του Χριστού και τώρα νιώθει ότι είναι η σειρά της….παρά το γεγονός ότι είναι φορές που δεν την αναγνωρίζει…

Τη νομίζει για μια καλή νοσοκόμα που απλά της κάνει παρέα…Υπήρξαν εκείνες οι γιαγιάδες και υπάρχουν και αυτοί οι νέοι….. Άνθη πανέμορφα με ρίζες δυνατές που παλεύουν στην δυσωδιά τριγύρω μας, που νιώθεις να σε πνίγει, να σου τρώει τα σωθικά,να σκορπίσουν την ευωδιά τ’ ‘’Ουρανού’’…

π. Ιωάννης Παπαδημητρίου