« Ἄς μήν ξεχνᾶμε ἀπό ποῦ δανειστήκαμε τή λέξη Σταύρωση. Τή δανειστήκαμε ἀπό τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Ἑπομένως, μπορεῖ νά χρησιμοποιεῖ τόν ὅρο «Σταυρός» κάποιος γιά μία κατάσταση καί νά πεῖ εἶναι ὁ Σταυρός μου, ὅταν ὁ ἴδιος εἶναι ἀπολύτως ἀμέτοχος καί ἀναίτιος σ’ αὐτό πού τοῦ συμβαίνει» (π. Βασίλειος Θερμός). «Τό νά πεθάνει ξαφνικά ὁ σύζυγος εἶναι Σταυρός ἤ ὅταν ἀρρωστήσει βαριά, πρᾶγμα πού θά ἐπιβαρύνει καί τόν ἄλλο, ἤ ἀντίστοιχες καταστάσεις μέ τά παιδιά ἤ μέ τήν προσωπική μας ὑγεία ἤ ἕνα ἄλλο θέμα σοβαρό τῆς ζωῆς μας» (π. Βασίλειος Θερμός). Καί μία ἄλλη διάσταση τοῦ Σταυροῦ: « Ὁ Σταυρός μας εἶναι νά μπορέσουμε νά ἀνακαλύψουμε ἐμεῖς τί μᾶς συμβαίνει, ὁ Σταυρός μας εἶναι νά διορθώσουμε τόν χαρακτῆρα μας, γιατί τόν χαρακτῆρα μας δέν τόν δημιουργήσαμε ἐμεῖς, ἀλλά τότε ἀλλάζει τό κέντρο βάρους καί δέν λέμε «ὁ Σταυρός μου εἶναι ὁ σύντροφός μου», λέμε «ὁ Σταυρός μου εἶμαι ἐγώ, μ’ αὐτά πού ἔχω, τά κουσούρια πού ἔχω.

Οἱ Ἅγιοι αὐτό τό φρόνημα εἶχαν...» (π. Βασίλειος Θερμός). Τί δέν εἶναι Σταυρός στήν οἰκογένεια; «Τό νά ὀνομάζουμε, ὅμως, Σταυρό, ὅπως γίνεται συνήθως, μία κατάσταση κακῆς συμπεριφορᾶς τοῦ συζύγου ἤ τῆς συζύγου, στήν ὁποία ἐγώ ἔχω τό 50 ἤ 60 ἤ 70%, συμμετέχω σ’ αὐτή καί τήν ὑποδαυλίζω, αὐτό ὄχι ἁπλῶς εἶναι λάθος, ἀλλά εἶναι καί βεβήλωση τῆς ἔννοιας τοῦ Σταυροῦ» (π. Βασίλειος Θερμός). Ἐπίσης, Σταυρός δέν εἶναι τά παραμικρά προβλήματα ἤ τά ἀντιμετωπίσιμα. Δηλαδή οἱ ἁπλές ἀρρώστιες ἤ τά μικρά ἀτυχήματα, τά ἐνοχλητικά χόμπυ τῶν συζύγων, οἱ καθημερινές δυσκολίες στίς συζυγικές καί συγγενικές σχέσεις. Δέν εἶναι οὔτε τά ἀτακτοποίητα παιδικά δωμάτια, οἱ τσακωμοί τῶν παιδιῶν, ἡ ἀντιδραστικότητα τῶν ἐφήβων, ἡ ἐπιθυμία αὐτονόμησής τους, ἡ τήρηση κάποιων ἀποστάσεων ἀπό τήν πατρική οἰκογένεια καί κυρίως ἀπό τή μητέρα, ἡ φυγή στό ἐξωτερικό γιά εὕρεση ἐργασίας, ἡ ἀνεργία, ὅταν εἶναι προσωρινή. Ἀκόμα, οἱ ἀναμενόμενες ἰδιοτροπίες τῶν 214 γηραιῶν γονέων μας καί, τέλος, ἡ μή συμμόρφωση ὅλων τῶν μελῶν τῆς οἰκογένειας στίς δικές μας συνεχεῖς ἐπιθυμίες, ἀνάγκες, ὑποδείξεις καί διαταγές. Σίγουρα ὅλα τά παραπάνω μᾶς δυσκολεύουν πολύ ἕως πάρα πολύ, ἀνάλογα μέ τόν χαρακτήρα καί τίς ἀντοχές μας, ἀλλά δέν εἶναι Σταυρός. Ποιός εὐθύνεται γιά τούς Σταυρούς; « Ἡ πεῖρα στίς σχέσεις τῶν ζευγαριῶν δείχνει ὅτι εἴμαστε σέ πολύ μεγάλο βαθμό ὑπαίτιοι γιά τήν κακή συμπεριφορά τοῦ ἄλλου, χωρίς νά τό καταλαβαίνουμε. Εἶναι αὐτό πού εἶπα πρίν γιά τήν κρίση στόν γάμο, ὅπου ὁ ἄλλος γίνεται ἐχθρός μου καί τά φορτώνομαι ὅλα... Μπορεῖ ἐμεῖς νά συντελοῦμε στήν κατάσταση τοῦ ἄλλου. Μήν εἴμαστε εὔκολοι νά ὀνομάζουμε κάτι Σταυρό» (π. Βασίλειος Θερμός).

Τέλος, οἱ Σταυροί σέ σχέση μέ τά παιδιά (παραβατική συμπεριφορά, σοβαρές ἀσθένειες, ἐξαρτήσεις κ.ἄ.), ἐκτός ἀπό τίς περιπτώσεις τῆς καθαρῆς δοκιμασίας πρός δόξαν Θεοῦ, ὀφείλονται καί στίς ἁμαρτίες τῶν γονέων (δύσκολος χαρακτήρας, ἐγωϊσμός, ἀπουσία ἠθικῶν ἀρχῶν, ἐκτρώσεις), ἀλλά καί σέ σοβαρά λάθη στήν ἀγωγή τῶν παιδιῶν, ὅπως αὐταρχικότητα, ἀδιαφορία, ἔλλειψη ὁρίων καί ὑπερπροστασία. Ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ Σταυροῦ Στήν περίπτωση ἑνός ἄρρωστου παιδιοῦ, πολύ ὠφελεῖ τούς γονεῖς καί ὅλη τήν οἰκογένεια ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ Σταυροῦ αὐτοῦ ὡς εἰδική ἐπίσκεψη τοῦ Θεοῦ. Ὡς εὐκαιρία γιά νά δείξουν πιό μεγάλη ἀγάπη, πιό πολλή στοργή. Σχετικά μέ τούς συζύγους, ὅταν ἡ ἑνότητα κινδυνεύει νά διαταραχτεῖ σοβαρά, ἡ συμπεριφορά τους πρέπει νά συνοδεύεται ἀπό ἀγάπη, κατανόηση, συνετή ὑποχωρητικότητα καί σιωπή, ὥστε νά κατορθώσουν νά διασώσουν τόν γάμο τους. Στίς σοβαρές οἰκογενειακές συγκρούσεις ἀπαιτεῖται ὑπέρβαση τοῦ ἑαυτοῦ μας, χωρίς ἀναμονή ἀνταπόδοσης (πάσχουσα ἀγάπη). Ἄς θυμηθοῦμε ἐδῶ καί τόν Ἰώβ, αὐτή τή μεγαλειώδη μορφή τῆς Παλαιάς Διαθήκης. Ἡ ἀποδοχή τοῦ θείου θελήματος καί ἡ ἐναπόθεση τοῦ ἑαυτοῦ μας καί τοῦ Σταυροῦ μας στόν Θεό εἶναι ἡ μόνη σωτήρια ὁδός. Συμβουλές τοῦ Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ Ἐγκλείστου «...Ἔχετε ἀκούσει γιά τήν ὑπομονή τοῦ Ἰώβ; Ἔ, λοιπόν ἐφαρμόστε την! Κάθε ἄνθρωπος σηκώνει τόν δικό του Σταυρό. Αὐτός ἔλαχε σ’ ἐσᾶς. Σηκῶστε τον καί ὁ κόπος σας θά εἶναι εὐλογημένος τόσο, ὅσο καί τοῦ Κυρηναίου Σίμωνα, πού σήκωσε τόν Σταυρό τοῦ Χριστοῦ. Ἄλλωστε, σέ τί συνίσταται ἡ χριστιανική μας ζωή; Στήν καθημερινή ἄρση τοῦ Σταυροῦ. Τό λέει ὁ Κύριος: ‘Εἴ τις θέλει ὀπίσω μου ἔρχεσθαι... ἀράτω τόν Σταυρόν αὐτοῦ καθ᾽ ἡμέραν’ (Λουκᾶ, θ΄, 23). Ἄς ἀξιοποιήσει ἐκεῖνος τόν κόπο μας! Δοξασμένο τό ὄνομά Του πού ὑπάρχει κάτι γιά νά σηκώσουμε! Ἄν δέν ὑπῆρχε κι αὐτό, τότε τί θεάρεστο θά κάνουμε;...» Καί ὁ Ἰησοῦς μᾶς διαβεβαιώνει: «Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες καί πεφορτισμένοι, κἀγώ ἀναπαύσω ὑμᾶς» (Ματθ. ια΄ 28).

Κύκλοι Μητέρων « Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος»