Αυτές τις ημέρες ακούγεται το σύνθημα: "Μένω σπίτι". Ευεργετικό για την υγεία.Υπάρχει όμως μια δυσκολία.Αυτός ο εγκλεισμός, ίσως μας κάνει να μην ενδιαφερόμαστε για το διπλανό σπίτι.Στην παρακάτω ιστορία, ένας Εβραίος (Yankel) περιγράφει την φροντίδα του σε έτερο Εβραίο, μια παγωμένη νύχτα, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης, για να αποδείξει ότι,όποιος βοηθά, δίνει ζωή!"Δεν υπήρχαν κουβέρτες για να ζεσταθούμε. Το χιόνι κάλυπτε τα πάντα. Ήμασταν εκατοντάδες άνθρωποι εκείνη την απίστευτα κρύα νύχτα. Χωρίς φαΐ, χωρίς στέγη, χωρίς κουβέρτες. Το αίμα στο σώμα μας είχε αρχίσει να παγώνει.Δίπλα μου βρισκόταν ένας ηλικιωμένος άντρας εβραϊκής καταγωγής από την ίδια πόλη με εμένα που αγαπούσα πολύ.Έτρεμε ολόκληρος και η όψη του δεν ήταν καθόλου καλή. Έτσι, τύλιξα τα χέρια μου γύρω του, για να τον ζεστάνω.

Τον αγκάλιασα σφιχτά, για να τον ζεστάνω. Έτριψα τα χέρια του, τα πόδια του, το πρόσωπό του και τον λαιμό του.Τον ικέτευσα να προσπαθήσει να παραμείνει ζωντανός.Μ'αυτόν τον τρόπο, τον κράτησα ζεστό καθόλη τη διάρκεια της νύχτας.Ήμουν κουρασμένος και είχα και εγώ παγώσει από το κρύο.Τα δάχτυλά μου είχαν μουδιάσει, ωστόσο, δεν σταμάτησα ούτε στιγμή να τρίβω το σώμα αυτού του ηλικιωμένου ανθρώπου για να το ζεστάνω.  Πέρασαν πολλές ώρες ώσπου κάποια στιγμή ξημέρωσε και ο ήλιος άρχισε να λάμπει στον ουρανό.Κοίταξα γύρω μου να δω τους άλλους ανθρώπους.Με φρίκη διαπίστωσα ότι γύρω μου βρισκόντουσαν μόνο παγωμένα σώματα.Και το μόνο που άκουγα ήταν μια νεκρική σιγή.

Κανένας άλλος δεν ήταν ζωντανός.Αυτή η παγωμένη νύχτα τους είχε σκοτώσει όλους. Πέθαναν από το κρύο. Μόνο δύο άνθρωποι είχαν επιβιώσει:Ο ηλικιωμένος άντρας και εγώ.Ο ηλικιωμένος άντρας είχε επιβιώσει επειδή τον κράτησα ζεστό… και εγώ είχα επιβιώσει επειδή τον ζέσταινα".

π.Σπ.Ρ