Η Καμπάνα σημαίνει πανηγυρικά και ο Ιερός Ναός ευωδιάζει στη στιγμή θυμίαμα. Οι ιερατικές δεήσεις και η υμνωδία των ψαλτών γίνονται ένα με τις προσευχές των ευσεβών χριστιανών.Σήμερα συναχθήκαμε γιατί έχουμε γιορτή.Σήμερα τελούμε για μια ακόμη φορά, με τη Χάρη του Θεού, το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Σήμερα τιμούμε τη μνήμη και γιορτάζουμε έναν μεγαλομάρτυρα της Εκκλησίας μας.Θαύμα παράδοξο αγαπητοί εν Χριστώ Αδελφοί ζούμε στη σημερινή εορτή. Ό Άγιος που τιμούμε άφησε παρακαταθήκη και κληρονομία για την επίγεια Εκκλησία, στους αιώνες των αιώνων, την ευωδία του παραδείσου.Γινόμενος ο Ίδιος Ναός του Αγίου Πνεύματος με την θυσιαστική προσφορά του στο έργο της Εκκλησίας, το κήρυγμα και την κατήχηση, ντύθηκε τον Χριστό μας, αφήνοντας στην άκρη το πολύτιμο ένδυμα του αξιώματος του.

Ναι τίμησε τον Ρωμαίο Αυτοκράτορα με τίμια και γενναία υπηρεσία αλλά δεν τον προσκύνησε!Η λατρεία ανήκει στον έναν και μοναδικό Θεό, την Αγία Τριάδα. Δεν τελείται σε πολυτελή βασιλικά ανάκτορα και ειδωλολατρικούς ναούς που πιστεύουν στο ψέμα, την ατιμία και την αδικία.Οι χριστιανοί συνάζονται στους Ιερούς Ναούς όπως ακριβώς έκανε και ο  Ιησούς Χριστός με τους μαθητές του στο Υπερώο κατά τον Μυστικό Δείπνο και τελούν με φόβο Θεού, πίστη και αγάπη το μυστήριο των μυστηρίων, την Θεία Ευχαριστία για να γίνουν ένα με το Χριστό μας.

Έτσι λοιπόν και ο Άγιο Δημήτριος, για τον οποίο σήμερα η Εκκλησία μας γιορτάζει και τελεί τη Θεία Λειτουργία, δεν ήταν δυνατόν αυτά ακριβώς που δίδασκε και ζούσε με υπακοή και ταπείνωση την εν Χριστώ ζωή, να μην τα ομολογήσει μπροστά στον επίγειο βασιλιά, τον Ρωμαίο αυτοκράτορα.Για αυτή την θαρραλέα ομολογία αρχικά βασανίστηκε και φυλακίστηκε στις άθλιες και υγρές ρωμαϊκές φυλακές σαν κοινός κακούργος, αυτός που ήταν αρχοντόπουλο της Θεσσαλονίκης και αξιωματικός στον Ρωμαϊκό στρατό, προτίμησε την Ευλογημένη Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.

Μπορεί να φυλακίστηκε, όμως δεν νοιάστηκε έστω την τελευταία στιγμή να σώσει τον εαυτό του από την καταδίκη που ήταν βέβαιη. Αγαπούσε το έργο της Εκκλησίας έως θανάτου και στήριζε μέσα από τα κάγκελα της φυλακής την χριστιανική κοινότητα της Θεσσαλονίκης δίνοντας ολοζώντανο παράδειγμα θάρρους, υπομονής, ομολογίας και αυταπάρνησης. Γι’ αυτό τον λόγο στήριξε με όλη του την καρδιά και τη θερμή προσευχή του τον Νέστορα, για να αντιμετωπίσει τον ασεβή Λυαίο και με τη Χάρη του Θεού κατατρόπωσε όχι απλά ένα δυνατό άνθρωπο, αλλά την ίδια την ανθρώπινη ματαιοδοξία που αγγίζει τα όρια της αρχαιοελληνικής ύβρεως και κάνει τον άνθρωπο να νομίζει πως είναι ο ίδιος θεός. Το προπατορικό αμάρτημα απάλειψε ο Άγιος Δημήτριος και άγιος Νέστωρας στο ρωμαϊκό στάδιο. Όχι, ο άνθρωπος δεν είναι θεός, δεν γίνεται να ζει χωρίς τον αληθινό Θεό. Η απιστία και η ασέβεια μας κάνει να μοιάζουμε με το πτώμα του Λυαίου που σωριάστηκε από την υπερηφάνεια και την βλασφημία. Αυτή την αλήθεια δεν αντέχουν οι εξουσιαστές του κόσμου μας γι’ αυτό και λυσσομανούν κατά τον χριστιανών σε κάθε γωνιά της γης.

Έτσι λοιπόν και ο Ρωμαίος αυτοκράτορας διατάζει θάνατο δια λογχισμού για τον Άγιο Δημήτριο. Όμως το τίμιο σώμα του ευωδιάζει τον παράδεισο με το Μύρο που αναβλύζει για να τονωθεί η πίστη μας και να δοξάζουμε στους αιώνες των αιώνων τον αληθινό Θεό και να μην τρομάξουμε από την αθεΐα που είτε μας κολακεύει είτε μας φοβερίζει για να αρνηθούμε τον Χριστό και την πίστη μας στην Εκκλησία.Είμαστε Ορθόδοξοι Χριστιανοί που καλούμαστε να μιμηθούμε τη ζωή των μαρτύρων της Πίστεως μας και να ζούμε την Εκκλησία όχι ως έθιμο αλλά ως εν Χριστώ ζωή στους Ναούς και στις ζωές μας.

Δημήτριος Τζαφέρης

Ιεροψάλτης Ι.Ναού