῾

Ο Στάρετς Νεκτάριος ὑπενθύμιζε ἐπανειλημμένως στὰ πνευματικά του τέκνα νὰ εὐχαριστοῦν τὸν Κύριο γιὰ ὅλα τὰ ἐλέη Του. Σὰν παράδειγμα εἰλικρινοῦς εὐγνωμοσύνης ἀνέφερε τὸν Ὅσιο Ἐλεάζαρ τῆς Σκήτης τοῦ Ἀνζέρσκ. Ὁ Ὅσιος αὐτὸς βγῆκε μία νύκτα στὸν ἐξώστη τοῦ Κελλιοῦ του καὶ ἀτενίζοντας τὴν ὀμορφιὰ καὶ τὴν γαλήνη τῆς φύσεως τῆς Σκήτης τοῦ Ἀνζέρσκ, ἡ ὁποία τὸν περιέβαλλε, αἰσθάνθηκε συγκίνησι μέχρι τὸ σημεῖο νὰ δακρύση. Καὶ μέσα ἀπὸ τὴν καρδιά του ποὺ πλημμύρισε ἀπὸ θεία ἀγάπη, βγῆκε ἕνας βαθὺς ἀναστεναγμός: «῏Ω Κύριε, τὶ ὀμορφιὰ εἶναι αὐτὴ ποὺ ἔχεις δημιουργήσει γιὰ μᾶς! Μὲ τί μέσα καὶ τί τρόπους μπορῶ ἐγώ, ἕνα ἀξιοκαταφρόνητο σκουλήκι, νὰ σὲ εὐχαριστήσω γιὰ ὅλα τὰ μεγάλα καὶ πλούσια ἐλέη ποὺ μοῦ ἔχεις δώσει;»΄

Ἡ δύναμις τοῦ ἀναστεναγμοῦ καὶ ἡ προσευχή τοῦ Ὁσίου ἄνοιξαν τοὺς οὐρανοὺς καὶ μπροστὰ στὰ μάτια τῆς ψυχῆς του ἐμφανίσθηκαν μυριάδες Ἄγγελοι φωτεινοί, ποὺ ἔψαλλαν τὴν μεγάλη ἀγγελικὴ δοξολογία: «Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις εὐδοκίᾳ». Μία φωνὴ εἶπε στὸν Ὅσιο: «Καὶ σὺ ἐπίσης, Ἐλεάζαρ, νὰ εὐχαριστῆς τὸν Πλάστη καὶ Δημιουργό σου μὲ αὐτὰ τὰ λόγια τῆς δοξολογίας». Καὶ ὁ Στάρετς Νεκτάριος ὑπογράμμισε ἀναστενάζοντας: «Ἡ σημερινὴ γενιὰ ἔχει σταματήσει νὰ ἀπευθύνη εὐχαριστήριες προσευχὲς πρὸς τὸν Κύριο, καὶ περιορίζεται νὰ Τοῦ ἀπευθύνη συνεχῶς μόνο αἰτήματα, σὰν τὸν ἀχάριστο ζητιάνο».

Ἅγιοι Γέροντες τῆς Ὄπτινα, Ὁ Ὅσιος Νεκτάριος

ἐκδόσεις Ἱερᾶς Μονῆς Ὁσίου Συμεὼν τοῦ Νέου Θεολόγου, Κάλαμος 2003.῾