Στίς 11 Φεβρουαρίου ἡ Ἐκκλησία ἑόρτασε τήν μνήμην τοῦ Ἁγίου Ἱερομάρτυρος Βλασίου, ἐπισκόπου Σεβαστείας. Στόν Ναό μας πάνω ἀπό μισό αἰῶνα τώρα ψάλλεται ἡ ἀκολουθία του καί τελεῖται Θ. Λειτουργία, καθώς καί ἁσπαζόμεθα τή μεγαλοπρεπῆ εἰκόνα του. Φέτος εἶχα τήν ἰδιαιτέρα εὐλογία νά βρεθῶ στή μνήμη του στό χωριό Παναγία Θηβῶν, ὅπου τιμᾶται ὁ Ἅγιος χωρίς διακοπή ἐδῶ καί 14 αἰῶνες στόν ὁμώνυμο Ναό του, νῦν κοιμητηριακό, ὁ ὁποῖος εἶναι ἀπό τούς ἀρχαιότερους τῆς Βοιωτίας καί τοῦ ὁποίου τμήματα, ὅπως ἡ κόγχη τοῦ Ἱ. Βήματος (βλ. φωτο- γραφία) καί ἡ περιοχή τῆς θύρας τῆς νοτίου πλευρᾶς, σώζονται ἀπό τά χρόνια τοῦ Ἰουστινιανοῦ.

Δυστυχῶς τίς τελευταῖες τρεῖς δεκαετίες, κυρίως μετά ἀπό τούς σεισμούς μέ ἐπίκεντρο τίς κοντινές Ἀλκυονίδες νήσους, ὁ Ναός θεωρήθηκε ἐπικίνδυνος καί ἐγκαταλείφθηκε σχεδόν στήν τύχη του. Ἐπειδή ἡ μνήμη τοῦ ἁγίου ἑορτάζεται καί στήν καρδιά τοῦ χειμῶνα, μεταφέρθηκε ὁ ἑορτασμός στόν Κε- ντρικό Ναό τοῦ χωριοῦ, ὁ ὁποῖος διαθέτει πολύ μεγαλύτερες ἀνέσεις καί ὡς πρός τόν χῶρο καί ὡς πρός τήν θέρμανση.

Τήν τελευταία πενταετία ἔγιναν προσπάθειες νά συντηρηθῆ καί νά διασωθῆ ὁ σπουδαῖος αὐτός Ναός, πρᾶγμα ἰδιαιτέρως λεπτό καί δύσκολο, διότι ὡς ἀρχαιολογικό μνημεῖο ἀπαγορεύεται κάθε οὐσιαστική ἐπέμβαση στό κτίριο, μέχρι νά ἐνταχθῆ σέ ἐπίσημο πρόγραμμα ἀνακαίνισης, τό ὁποῖο συνεπάγεται πανάκριβες μελέτες καί μεγάλη χρονική καθυστέρηση. Παρά τήν δύσκολη οἰκονομική κατάσταση τῶν περισσοτέρων κατοίκων τοῦ χωριοῦ ἐκπονήθηκαν πέρυσι οἱ ἀπαραίτητες μελέτες καί ἄρχισε ἡ συγκέντρωση χρημάτων γιά τήν ριζική ἀνακαίνιση τοῦ μνημειακοῦ ναοῦ.

Φέτος, γιά πρώτη φορά μετά ἀπό 25 χρόνια ἐψάλη ὁ Ἑσπερινός τοῦ Ἁγίου πάλι στό Ναό του. Ἀνήμερα στόν Ὄρθρο καί στήν Θεία Λειτουργία χοροστάτησε ὁ Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης, Μητροπολίτης Θηβῶν καί Λεβαδείας, κ. Γεώργιος στόν Κεντρικό Ναό τοῦ χωριοῦ, στόν Ἱ.Ν. Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Ὁ Σεβασμιώτατος ἀπό τότε πού ἀνέλαβε τήν Μητρόπολη, δείχνει ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον γιά τήν διάσωση τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγ. Βλασίου καί πιέζει τίς ἁρμόδιες ἀρχές καί ὑπηρεσίες. Γι’αὐτό μέ πρωτοβουλία του κλήθηκαν φέτος καί τά σχολεῖα, τόσο τῆς Παναγίας ὅσο καί τῶν Θεσπιῶν στή Θ. Λειτουργία.

Μετά δέ τό πέρας τῆς Λειτουργίας πήγαμε στόν ἱστορικό Ναό τοῦ Ἁγίου, ὅπου ἐψάλη μιά σχετική δέησις, καί ὅπου κάλεσε ὁ Σεβασμιώτατος γιά ἄλλη μιά φορά τούς κατοίκους τοῦ χωριοῦ, ἀλλά καί ὅλους τούς παρευρισκομένους νά προσευχηθοῦν καί νά στηρίξουν τή διάσωση τοῦ Ναοῦ κατά τό δυνατό.Ἄν αἰσθάνεται κανείς μπαίνοντας στόν Ἱ. Ναό ὅτι πλησιάζει τόν Οὐρανό, ὅτι ἀπαλλάσσεται, ἔστω πρός στιγμήν, ἀπό τήν καθημερινότητα, ὅτι ἀφήνει

τό ἐγώ καί συμμετέχει στήν κοινή δοξολογία ἀνθρώπων καί ἀγγέλων, πόσο μεγαλυτέρα εἶναι ἡ συγκίνηση ἄν διαπιστώνει, ὅτι συμμετέχει καί ἡ θριαμ- βεύουσα Ἐκκλησία καί ὅτι ἑνώνεται μέ ὅλους, οἱ ὁποῖοι ἀνά τούς αἰῶνες στόν ἴδιον ἱερό χῶρο τιμοῦσαν τόν Ἅγιον καί δοξολογοῦσαν τόν Θεόν.

Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί αὐτό τό πνεῦμα νά παρακαλέσουμε τόν Πανάγαθον Θεόν νά ἀναπαύση ὅλους τούς ἀνά τούς αἰῶνας κεκοιμημένους Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καί μέ αὐτό τό πνεῦμα νά διέλθουμε τή Μεγάλη Σαρακοστή καί νά συνεορτάσουμε ὅλοι μαζί, Στρατευομένη καί Θριαμβεύουσα Ἐκκλησία, τά πάθη τοῦ Χριστοῦ καί τήν Τριήμερον Ἔγερσίν Του.

π.Γεώργιος Χαάς