Σήμερα καλοί μου φίλοι όλοι μας περνάμε δύσκολα και ο κάθε ένας από εμάς σηκώνει τον δικό του Σταυρό.Ναι, περνάμε, πράγματι, πολύ δύσκολες μέρες. Και πολλοί συνάνθρωποί μας βρίσκονται σε απόγνωση. Η ζωή τους ανατράπηκε εντελώς. Τα σχέδια, τα όνειρα γίνηκαν θρύψαλα. Σαν να πέρασε ένα σαρωτικό τσουνάμι και να άφησε πίσω του μόνο ερείπια και εκατοντάδες χιλιάδων θύματα. Χωρίς να είναι θεωρίες συνομωσίας, υποστηρίζεται από κάποιους ότι η τεχνολογία μπορεί να προκαλέσει τεχνητούς σεισμούς και παλιρροϊκά κύματα μεγάλης έντασης. Παρόμοιο είναι το παγκόσμιο παλιρροϊκό κύματα που προκάλεσαν οι κερδοσκοπικοί οίκοι στους λαούς. Βασικός τους στόχος είναι να αυξήσουν οι άπληστοι τα κέρδη τους και μέσα από τον οικονομικό στραγγαλισμό των χωρών προσπαθούν να επιβάλουν την παγκόσμια δικτατορία τους.

Τεχνητά δημιούργησαν- με βάση ένα καλοστημένο σχέδιο- μια οικονομική κρίση. Κάποιοι την χαρακτηρίζουν τρίτο παγκόσμιο πόλεμο, που γίνεται όχι με τη δύναμη του πυρός, αλλά με τη δύναμη των ομολόγων και των οικονομικών δεικτών. Βασικό θύμα αυτής της παγκόσμιας κρίσης η πατρίδα μας, η οποία έχει χάσει την κυριαρχία της έχοντας εκχωρήσει εδαφικά και διοικητικά δικαιώματα σε ξένα κέντρα. Η κυβέρνηση δεν διοικεί. Απλά επιβάλει τα μέτρα που επιθυμεί, διαμέσου της τρόικας, η οικονομική μαφία των πλουσίων.

Η οικονομική κρίση άλλους λαούς τους έπληξε πολύ κι άλλους μέτρια. Πάντως παρατηρείται ένα μεγάλο πισωγύρισμα σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης. Οι άνθρωποι σηκώνουν, άλλοι μεγάλους κι άλλοι μικρότερους, σταυρούς και πορεύονται το δικό τους δρόμο προς τον προσωπικό τους Γολγοθά.  Θαμπωθήκαμε από τα καλογυαλισμένα μπακίρια και τα καθρεφτάκια του υλικού πολιτισμού. Πιστέψαμε ότι το υλιστικό μπούκωμα μας έκανε ανεξάρτητους και δυνατούς. Μα ζούσαμε ένα όνειρο απατηλό!
Ώσπου μας τράβηξαν το χαλί κάτω από τα πόδια και σωριαστήκαμε κάτω, άλλος μπρούμυτα, άλλος ανάσκελα κι άλλος πλάγια. Και φάγαμε μπόλικο χώμα! Η στυφή του γεύση μας μουδιάζει τα χείλια και η σκόνη μας πνίγει τα ρουθούνια. Τα μάτια είναι θολά και δεν μπορούν να διακρίνουν όσα γίνονται για εμάς – χωρίς, όμως, εμάς – μέσα στο θολό τοπίο. Τα αυτιά μας βουίζουν από τις καθημερινές ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Τα χέρια μας παράλυσαν. Χάσαμε την αφή των αγαθών που αποκτήσαμε με ιδρώτα και αίμα γιατί οι οικονομικοί μαφιόζοι μας τα παίρνουν μέσα από τα νεκρά χέρια μας. Μας εγκατέλειψαν οι αισθήσεις. Χάθηκε ο κόσμος που ξέραμε….

Ο Σταυρός Του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Εκεί επάνω θυσιάστηκε ο Χριστός για εμάς. Η Αγάπη Του τόσο μεγάλη προς εμάς. Τί ήθελε να μας διδάξει με αυτήν την πράξη Του;Πόσα πολλά μας προσέφερε ώστε εμείς οι άνθρωποι να ακολουθήσουμε το παράδειγμά Του.Κάθε Πάσχα, εορτάζουμε και θυμόμαστε. Αναπαριστάμε στην Εκκλησία τα πάθη Του Κυρίου και την Σταύρωσή Του. Και έπειτα η Ανάσταση. Όλο τον χρόνο, ο Σταυρός Του Κυρίου είναι πολλά μηνύματα για εμάς.Μαθήματα προόδου ψυχής.Ο Σταυρός μας πολύ βαρύς, όμως ο καθένας θα χρειαστεί να σηκώσει τον δικό του. Η πικρή αλήθεια είναι ότι θα χτυπηθούμε πολύ από το σκοτάδι και από το άδικο, θα στροβιλιζόμαστε στον αέρα σαν έρμαια.

Η αποστολή μας θα είναι αυτή και όσο εμείς θα είμαστε απαραίτητοι για να νικήσει το φως, τόσο θα εξαρτιόμαστε από την αποδοχή του έργου μας από το σύνολο. Αν το σύνολο δεν τα καταλάβει αυτά , τότε ο χαμός μας θα είναι σίγουρος και το έργο μας μάταιο. Το αισιόδοξο του ονείρου είναι, ότι τελικά εμείς τα έρμαια, θα σωθούμε την τελευταία στιγμή από τα νύχια του σκότους, του ψεύδους, του μίσους. Αυτό που θα μας σώσει, θα είναι η ένωση του συνόλου που κατάλαβε αυτά τα λόγια . Αν δεν εκτελέσουμε σωστά την αποστολή μας, τότε θα είμαστε όλοι καταδικασμένοι. Και ο Θεός απλώνει το χέρι Του, Μας γεμίζει με θέληση, με θάρρος. Μας εγκαρδιώνει, μας εμπνέει. Ή στέλνει κάποιον στο δρόμο μας να γίνει ο στυλοβάτης μας, ο οδηγός άλλοτε που θα μας βγάλει από τα αδιέξοδα.

π. Θεόφιλος