"Ο,τιδήποτε πάθουμε άδικα από κάποιον,ο Θεός υπολογίζει την αδικία αυτή είτε προς διάλυση των αμαρτημάτων μας, είτε προς απόδοση αμοιβής…'' Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος



Ιερές Ακολουθίες του μήνα
Αρχική » Κατήχηση » Κηρύγματα

Ερμηνεύοντας σύντομα τήν Θεία Λειτουργία, αδελφοί χριστιανοί, φθάσαμε στήν προετοιμασία γιά τήν Θεία Κοινωνία. Αύτό είναι τό τέλος τής Θείας Λειτουρ­γίας, η Θεία Κοινωνία. Ολα έγιναν γιά τήν Θεία Κοινωνία, γιά νά μετάσχουμε στό Τραπέζι του Θεού, πού έχει πάνω του τήν Θεία Τροφή, τό Σώμα καί τό Αίμα του Χριστού. Αλλά πρέπει νά κοινωνούμε ενσυνείδητα, νά νοιώθουμε δηλαδή τί κάνου­με έκείνη τήν στιγμή.Καί πρέπει νά κοινωνούμε μέ καθαρή τήν καρδιά, γιά νά μάς ωφελήσει ή Θεία Κοινωνία, γιά νά μας γίνει «είς αφεσιν αμαρτιών καί είς ζωήν αιώνιον καί αθάνατον». Γι' αυτό λοιπόν καί ή 'Εκκλησία καθόρισε — όπως είπαμε καί στό προηγούμενο κήρυγμά μας — τότε πού στήν Θεία Λειτουργία πάμε γιά τήν Θεία Κοινωνία, νά λέγονται ευχές πού αναφέρονται σέ μιά καλή καί σωστή προε­τοιμασία γι' αυτήν. Οι ευχές αυτές είναι τέσσερις. Γιά τήν πρώτη ευχή σάς μίλη­σα στό προηγούμενο κήρυγμα. H εύχή αυτή γιά τήν Θεία Κοινωνία προυποθέτει τό νά παραδώσουμε τόν εαυτό μας στόν Θεό· γι' αύτό καί ο Ιερέας είπε εκφώνως «Χριστώ τώ Θεώ παραθώμεθα» καί συνέχισε έπειτα μέ τήν ευχή: «Σοί παρακατιθέμεθα τήν ζωήν ημών άπασαν».

H αλλη ευχή - προσευχή πού αναφέρεται στήν Θεία Κοινωνία είναι τό «Πάτερ ήμών». Σκεφθήκατε, αδελφοί μου χριστιανοί, γιατί στήν Θεία Λειτουργία λέμε τό «Πάτερ ημών» τώρα στήν θέση αύτή, πού σχεδόν είναι τό τέλος τής Θείας Λειτουρ­γίας; Λέμε τό «Πάτερ ημών» στήν θέση αύτή ακριβώς γιατί σχετίζεται μέ τήν Θεία Κοινωνία.Στό «Πάτερ ήμών» λέμε τό αίτημα «τόν αρτον ημών τόν επιούσιον». Ζητάμε δηλαδή τό Ψωμί, πού είναι άναγκαίο γιά νά ζήσουμε. Οι άγιοι Πατέρες ερμήνευσαν ότι αύτό τό αίτημα «τόν αρτον ήμών τόν επιούσιον», πού ζητάμε από τόν Θεό, είναι ή Θεία Κοινωνία. Ο ίδιος ο Χριστός είπε γιά τόν Εαυτό Του: «Εγώ είμι ο αρτος ο ζών, ο έκ του ουρανού καταβάς». Και στήν συνέχεια είπε: «Οποιος φάγει άπό αύτόν τόν αρτο, θά ζήσει γιά πάντα» ('Ιωάν. 6,51). Ετσι, λοιπόν, στό αίτημα «Τόν αρτον ημών τόν επιούσιον» ή Εκκλησία είδε τήν Θεία Κοινωνία καί γι' αύτό έβαλε τό «Πά­τερ ήμών» σ' αύτή τήν θέση, τώρα πού πάμε γιά τήν Θεία Κοινωνία.

Καί προσέξτε, χριστιανοί μου, τί είναι ή Θεία Κοινωνία, κατά τό αίτημα αύτό. Είναι «επιούσια» Τρο­φή. Δηλαδή, είναι Τροφή ούσιαστική, άναγκαία γιά τήν ζωή μας, τήν πραγματική μας ζωή έννοώ. Ναί, χριστιανοί μου! Μόνο μέ τήν Θεία Κοινωνία θά μπορούμε νά «στα­θούμε στά πόδια μας» καί νά είμαστε δυνατοί στήν πίστη, γιά νά «βγάλουμε πέρα» τά τόσα προβλήματα πού έχει ή ζωή.H αλλη ευχή, πού αναφέρεται καί αύτή στήν Θεία Κοινωνία καί θεωρείται ώς προετοιμασία γι' αύτήν, είναι ή λεγόμενη εύχή τής «Κεφαλοκλισίας». Δηλαδή, ο Ιερέας, άφού πεί «τάς κεφαλάς ήμών τώ Κυρίω  κλίνομεν», διαβάζει έπειτα τήν εύχή αυτή.Ας προσέξουμε ότι γιά νά κοινωνήσουμε πρέπει πρώτα νά δηλώσουμε τήν ύποταγή μας στόν Χριστό. Πρέπει πρώτα «Τάς κεφαλάς ήμών τώ Κυρίωω κλί­νομεν». Καί αυτό τό ύποσχόμαστε, γιατί ο Ψάλτης, πού είναι τό στόμα του λαού, λέει: «Σοί Κύριε». Δηλαδή, ναί σέ Σένα υποτάσσομαι, Θεέ μου, καί τό δηλώνω αύτό μέ τήν κλίση τής κεφαλής μου.

 Καί στήν πρώτη ευχή προετοιμασίας γιά τήν Θεία Κοινωνία, πού μάς ζητούσε νά παραδώσουμε τήν ζωή μας στόν Χριστό, καί σέ τού­τη τήν εύχή, πού μάς ζητάει νά ύποταχθούμε στόν Χριστό, εμείς απαντάμε καί στά δυό μέ τό «Σοί Κύριε». Δηλαδή, σέ Σένα καί μόνο σέ Σένα ύποτάσσομαι, ώ Θεέ, καί σέ κανέναν αλλον. Είναι ωραία καί δυνατή ή φράση, πού λέει ο Ιερέας στόν Θεό γιά τούς πιστούς σ'αύτήν έδώ τήν ευχή τής κεφαλοκλισίας: «Ού γάρ έκλιναν σαρκί καί αίματι, αλλά Σύ τώ φοβερώ Θεώ»!Καί ή ευχή αυτή είπαμε αναφέρεται στήν Θεία Κοινωνία. Ο Ιερέας εύχεται στόν Θεό γιά τούς πιστούς πού θά κοινωνήσουν καί λέει: «Πάσιν είς αγαθόν εξομάλισον κατά τήν εκάστου ιδίαν χρείαν». Δηλαδή, σάν νά λέει: Κάνε, Θεέ, ή Θεία Κοινωνία πού θά λάβουν τά παιδιά σου νά έξομαλύνει «εξομάλυσον» όλες τίς ανάγκες τους.

 Καί τό λέει παρακάτω πιό συγκεκριμένα: Αν αύτοί θά ταξιδέψουν στήν θάλασσσα νά είσαι μαζί τους· «Τοίς πλέουσι σύμπλευσον». Αν θά οδοιπορήσουν σέ επικίνδυνους δρόμους νά τούς είσαι συνοδοιπόρος· «Τοίς οδοιπορούσι συνόδευσον». Αν είναι άρρωστοι άπό κάποια σωματική άσθένεια, θεράπευσέ τους· «Τούς νοσούντας ίασαι, ο ιατρός τών ψυχών καί τών σωμάτων ημών». Θυμάται κανείς έδώ αύτό πού λέγε­ται γιά τούς Ισραηλίτες, πού οδοιπορούσαν στήν έρημο.Ετρωγαν τό Μάνα, πού τούς έπεφτε άπό τόν ουρανό, μιά τροφή πού προεικόνιζε τήν Θεία Κοινωνία. Καί τρώγοντας ο κάθε Ισραηλίτης τό Μάνα του μετατρεπόταν σέ γεύση τής τροφής πού έπιθυμούσε. Καί εδώ σέ μάς ή Θεία Κοινωνία γίνεται: «Τοίς πλέουσι σύμπλευσον»· τοίς οδοιπορούσι συνόδευσον τούς νοσούντας ίασαι, ο ιατρός τών ψυχών καί τών σω­μάτων ημών»!Αλλά, άδελφοί μου χριστιανοί, απομένει καί μία αλλη εύχή ώς προετοιμασία γιά τήν Θεία Κοινωνία. Καί ένα πολύ σπουδαίο τροπάριο ακόμη. Θά μιλήσω όμως γι' αύτά στό επόμενο κήρυγμα.

O Γόρτυνος Ιερεμίας

 





Επίκαιρα κείμενα

DVD Πατήστε εδώ για να το δείτε

Επικοινωνία | Ο Ναός μας | Εκδόσεις
Copyright Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου του Νέου, με την υποστήριξη της e-RDA