Μια μητέρα της οποίας ο γιός ήταν ναυτικός είχε την καλή συνήθεια να σηκώνεται κάθε βράδυ στις 12 τα μεσάνυκτα και να διαβάζει την Παράκληση στην Παναγία για το παιδί της. Αυτό το έκανε χρόνια και έτσι με αυτόν τον θυσιαστικό τρόπο άφηνε τον γιό της στην πρόνοια και στην στοργή της Κυρίας Θεοτόκου. Κάποτε συνέβη ένα ναυάγιο στο οποίο κινδύνεψε το παιδί ενώ πολλοί από το πλήρωμα χάθηκαν . Όταν γύρισε ο γιός στη Μητέρα του μετά  την ολοκλήρωση του ταξιδιού, της μίλησε για την περιπέτεια του, για την αγωνία αλλά και για την θαυμαστή σωτηρία του. Η έκπληξη της μάνας μεγάλωσε όταν ο ναυτικός γιός της τής είπε ότι η ώρα που σώθηκε ήταν η 12 τα μεσάνυκτα.

Η ώρα της προσωπικής αγωνίας της μάνας, η ώρα της θυσιαστικής της αγάπης και των προσευχητικών δακρύων της Αυτές τις ημέρες θα γίνουν Θείες Λειτουργίες, Παρακλήσεις, Προσευχές, Τάματα κλπ για την επιτυχία των παιδιών μας και την εξ Ύψους ενίσχυση τους. Και είναι καλό ,αναγκαίο και οφέλημο. Όμως μήπως περιμένουμε να λειτουργήσουν μαγικά όλα αυτά για το καλό των παιδιών; Μήπως πρέπει να κάνουμε και ένα επόμενο βήμα;

Το βήμα που έκανε η μάνα της πραγματικής ιστορίας η οποία έκανε κόπο και θυσία για το παιδί της. Χάλασε τον ύπνο της και την ησυχία της για το καλό του. Ας μην μείνουμε σε κάποιες τυπικές θρησκευτικές ενέργειες. Ας τρέξουμε με αγάπη με πόνο και αγωνία στην Μητέρα όλων μας. Όταν η προσευχή ξεφύγει από τα πλαίσια της άνεσης  τότε είναι πιο δυνατή και πιο αποτελεσματική.

Στην Ενορία μας απο την Τετάρτη 22 Μαίου 2013 ώρα 7.00 μ.μ θα τελείται η Παράκληση υπέρ των εξεταζομένων μαθητών και σε κάθε Θεία Λειτουργία μέχρι το πέρας της δοκιμασίας τους θα αναφέρουμε στον Ιησού που είναι η Πηγή της Σοφίας και της Γνώσεως τα αιτήματα των καρδιών τους σαν μιά μικρή συμπόρευση και συμπαράσταση στον αγώνα και την αγωνία τους.