Ερμηνεύοντας τή Θεία Λειτουργία, άγαπητοί μου χριστιανοί, φτάσαμε στό «Πιστεύω», μέ τό οποίο ομολογούμε όλη τήν πίστη μας. Προσοχή, χριστιανοί μου,νά κρατήσουμε τήν πίστη μας! Νά τήν κρατήσουμε, όπως άκριβώς μάς τήν παρέδωσαν οι Άγιοι Πατέρες, χωρίς νά τήν παραλλάξουμε σέ τίποτα. Γιατί ή πίστη μας ειναι τέλεια καί δέν δέχεται ούτε πρόσθεση ούτε άφαίρεση. Ειναι σάν τά μάτια μας πού δέν δέχονται ούτε καί μία λεπτή τρίχα μέσα τους. Ας κρατήσουμε λοιπόν τήν πίστη μας σταθερή, γι' αυτό καί ο Ιερέας μετά τό «Πιστεύω» λέγει: «Στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου». Πού «νά σταθοϋμε καλώς»; Νά σταθούμε στόν βράχο τής πίστης μας, πού άπαγγείλαμε μέ τό «Πιστεύω».

Αλλά, όπως ερμηνεύουν άλλοι, αυτό τό «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου», πού ακούμε τώρα άπό τόν Ιερέα, αφορά αυτά πού θά γίνουν παρακάτω. Από τώρα, αγαπητοί μου χριστιανοί, άπό τώρα κυρίως άρχίζει ή Θεία Λειτουργία. Γιατί όλα τά προηγούμενα ήταν μία μεγάλη προετοιμασία γι' αυτό πού θά γίνει τώρα. Τώρα θά γίνει ή άναπαράσταση τής Θυσίας του Χριστού, πού πρόσφερε στό Γολγοθά τήν Με­γάλη Παρασκευή γιά τήν σωτηρία μας. Αυτό ειναι ή Θεία Λειτουργία, πού τήν λέ­με «Αγία Αναφορά», γιατί θά «αναφέρουμε», δηλαδή θά προσφέρουμε στόν Θεό Πα­τέρα τήν Θυσία του Υιού Του. Έτσι λοιπόν τώρα πού άρχίζει ή κυρίως Θεία Λει­τουργία λέγει ο Ιερέας στόν λαό: «Πρόσχωμεν τήν Αγίαν άναφοράν εν ειρήνη προσφέρειν».

Πολλές φορές ακούμε αυτό τό «πρόσχωμεν» στή Θεία Λειτουργία. Αλλά τούτο τό «πρόσχωμεν» πού ακούμε τώρα ειναι πιό δυνατό άπό όλα τά άλλα. Γιατί αυτό τό «Πρόσχωμεν» δέν άναφέρεται σέ Αναγνώσματα ή τροπάρια ή σέ κάποια τελετή, άλλά άναφέρεται σ' αυτό τό Ίδιο τό Μυστήριο τής Θείας Λειτουργίας. Κι άν λοιπόν σέ κάθε τι πού γίνεται μέσα στήν λατρεία μας πρέπει νά προσέχουμε, πόσο πρέπει νά προσέχουμε τώρα, καί νά ειναι προσηλωμένος ο νούς, τώρα πού φθάνουμε στήν καρδιά τής Θείας Λειτουργίας! Αυτό θέλει νά πεί ο Ιερέας μέ τήν προτροπή του «πρόσχωμεν τήν Αγίαν Αναφοράν εν ειρήνη προσφέρειν».

Ας παρατηρήσουμε, χριστιανοί μου, ότι ο Ιερέας τώρα πού αρχίζει κυρίως ή Θεία Λειτουργία μάς λέει πάλι γιά «ειρήνη». ««Τήν Αγίαν άναφοράν εν ειρήνη προσ­φέρειν», λέγει. Θυμάστε, άγαπητοί μου, ότι καί άπό τήν άρχή που άρχισε ή Θεία Λειτουργία μέ τό «Ευλογημένη ή Βασιλεία...» καί τότε άκούγαμε τόν Ιερέα νά μι­λάει γιά τήν «ειρήνη», λέγοντάς μας: «'Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν». Γιατί πρέπει νά ειναι ειρηνική καί ήρεμη ή καρδιά, όταν προσεύχεται στό Θεό. Καί τώρα πού στήν Θεία Λειτουργία φτάσαμε στό κύριο μέρος, στήν προσφορά τής Θυσίας του Χριστού, τώρα λέγω μάς τονίζει πάλι ο Ιερέας ότι πρέπει νά εχουμε ειρήνη γιά νά ειναι ευάρεστη στόν Θεό ή προσφορά μας, ή «Αναφορά» μας. «Πρόσχωμεν», λοιπόν, «τήν άγίαν άναφοράν εν ειρήνη προσφέρειν». Ναί, χριστιανοί μου! Πάντοτε πρέπει νά είμαστε ειρηνικοί καί συμφιλιωμένοι μέ όλους, άλλά κυρίως πρέπει νά είμαστε ειρηνικοί κατά τήν Θεία Λειτουργία. Μήν ξεχνάμε ότι ο Ιησούς Χριστός μας σταυ­ρώθηκε γιά νά μάς συμφιλιώσει μέ τόν Θεό Πατέρα, γιά νά ειρηνοποιήσει τόν ουρα­νό μέ τήν γή καί τελικά γιά νά εχουμε ειρήνη καί αγάπη μεταξύ μας. Μιλώντας ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος γιά τήν Θυσία του Χριστού — πού αυτό ειναι ή Θεία Λειτουργία — λέγει: «Διά τήν ειρήνην εις τόν άδελφόν σου αυτη η Θυσία γέγονεν». Η σταυρική δηλαδή Θυσία του Χριστού καί ή Θεία Λειτουργία λοιπόν, πού άναπαριστάνει αυτή τή Θυσία, γίνεται γιά νά εχουμε ειρήνη καί αγάπη μεταξύ μας. Γι' αυτό, ξαναλέμε, ειναι άπαραίτητη ή ειρήνη τής καρδιάς καί ή άγάπη πρός όλους γιά νά προσφέρουμε καί γιά νά γευθούμε τήν Θεία Λειτουργία. Έτσι ειναι στήν κατάλ­ληλη θέση τό κέλευσμα του Ιερέα, γιά τό οποίο μιλάμε: «Πρόσχωμεν τήν άγίαν άναφοράν εν ειρήνη προσφέρειν».

Στή συνέχεια, Αδελφοί χριστιανοί, άρχίζει ένας δραματικός διάλογος του Ιερέα μέ τό λαό, τόν οποίο αντιπροσωπεύει ο ψάλτης. Ο Ιερέας ειπε στό λαό νά προσ­φέρει «εν ειρήνη» τή Θεία Αναφορά. Καί ο λαός τώρα — δηλαδή ο ψάλτης — απαντώντας στόν Ιερέα του λέγει: «Έλεον ειρήνης, θυσίαν αινέσεως». Δηλαδή σάν νά λέγει: Τήν εχουμε αυτή τήν ειρήνη καί τό «ελεος» — δηλαδή τήν άγάπη — μέσα μας. Καί ξέρουμε ότι αυτά τά δυό, τό ««ελεος» καί ή «ειρήνη», ειναι ή καλύτερη θυσία μέ τήν οποία δοξάζεται καί ευαρεστείται ο Θεός. «Έλεον ειρήνης, θυσίαν αινέσεως»! Θυμάται κανείς εδώ, άδελφοί χριστιανοί, τόν λόγο του Θεού πού ειπε στήν Παλαιά Διαθήκη μέ τό στόμα του Προφήτου 'Ωσηέ: ««Ελεον θέλω καί ου θυσίαν»! Αγάπη δηλαδή θέλω, ειπε ο Θεός στούς 'Ιουδαίους, καί όχι τίς τυπικές θυσίες καί τίς υλι­κές προσφορές πού μου δίνετε. Αυτόν τό λόγο του Θεού στήν Παλαιά Διαθήκη, πού επαναλαμβάνει καί ο 'Ιησούς Χριστός μας στήν Καινή Διαθήκη, αυτόν τό λόγο, τόν σπουδαίο λόγο, λέγει ο ψάλτης άπαντώντας στήν προτροπή του Ιερέα νά προσφέ­ρουμε μέ ειρήνη καί άγάπη τήν θυσία μας στόν Θεό. Αλλά άς σταματήσουμε εδώ, γιατί άμέσως παρακάτω αρχίζει ή Τριαδική ευλογία.

O Γόρτυνος Ιερεμίας