Η εταιρία «Σκοπιά» αρκετό καιρό τώρα, έχει αρχίσει ένα καινούργιο σύστημα κη­ρύγματος. Αυτό απευθύνεται σε όλο τόν κόσμο τόν εκτός τής οργανώσεως. Στην «Σκοπιά» τής 1^ης εκάστου μηνός, παρουσιά­ζει ένα διάλογο μεταξύ δύο «μαρτύρων τού Ιεχωβά». Ό ένας «μάρτυρας» αναπτύσσει διάφορα θέματα βασικά καί ό άλλος πα­ριστάνει τόν Χριστιανό, πάνω σέ διάφορα θέματα, όπως τήν πρόγνωση τού Θεού, τό Άγιο Πνεύμα καί άλλα. Στό τεύχος τής 1^ης Απριλίου 2012 άσχολειται με τόν Ιησού Χριστό. Άς δούμε ένα παράδειγμα άπό τίς σελίδες 20-22:

 Μία φιλική συζήτηση ΕΙΝΑΙ Ο ΙΗΣΟΥΣ Ο ΘΕΟΣ;

Ακολουθεί μία χαρακτηριστική συζήτηση πού θά μπορούσε νά έχει ένας μάρτυρας τού Ιεχωβά μέ κάποιον συνάνθρωπό του. Άς φανταστούμε ότι μία μάρτυρας τού Ιεχωβά, ή Χριστίνα, βρίσκεται στην πόρτα τής κ. Ελένης.

-   Ελένη: Είναι αλήθεια ότι δεν πιστεύετε στόν Ιησού; Ό πνευματικός μου λέει ότι οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά δέν πιστεύουν στόν Ιησού.

-   Χριστίνα: Θέλω νά σάς διαβεβαιώσω ότι πιστεύομε ότι γιά νά σωθεί κάποιος είναι άπαραίτητο νά ασκεί πίεση σέ αύτόν.

-   Ελένη: Καί εγώ τό πιστεύω.

-   Χριστίνα: Νά λοιπόν κάτι στό όποιο συμφωνούμε. Άν οί μάρτυρες τού Ιεχωβά πιστεύουν όντως στόν Ιησού, τότε γιατί κά­ποιοι λένε τό άντίθετο;

-   Ελένη: Ναι, μού φαίνεται παράξενο.

-   Χριστίνα: Πιστεύομε πάρα πολύ στόν Ιησού, άλλά δέν δεχόμαστε όλα όσα λένε γιά αύτόν.

-   Ελένη: Τί δέν δέχεστε;

-   Χριστίνα: Άς πούμε, ορισμένοι Λένε ότι ό Ιησούς ήταν άπλώς ένας καλός άνθρωπος. Εμείς δέν τό πιστεύουμε αύτό.

-   Ελένη: Ούτε εγώ.

-   Χριστίνα: Νά καί κάτι άλλο στό όποιο συμφωνούμε. ’Εκτός αυτού, οί μάρτυρες τού Ιεχωβά δέν δέχονται διδασκαλίες πού συγκρούονται μέ όσα είπε ό Ιησούς γιά τήν σχέση του μέ τόν Πατέρα.

-   Ελένη: Δηλαδή;

-   Χριστίνα: Πολλές θρησκείες διδάσκουν ότι ό Ιησούς είναι ό Θεός. Ίσως καί ή δική

σας.

-   Ελένη: Ναι ό πνευματικός μου, λέει ότι ό Θεός καί ό Ιησούς είναι τό ίδιο πρόσωπο.

-   Χριστίνα: Δέν συμφωνείτε, όμως, ότι γιά νά μάθουμε τήν αλήθεια σχετικά μέ τόν 'Ιησού, τό καλύτερο είναι νά έξετάσουμε τί είπε ό ίδιος γιά τόν έαυτό του;

-   Ελένη: Ασφαλώς.

Στό σημείο αύτό, πού τελειώνει τό πρώτο μέρος τής συζητήσεως, καλό είναι νά έξε­τάσουμε μερικά σημεία αύτού τού διαλό­γου. Στην άρχή εξελίσσεται μέ τήν γνωστή μέθοδο τής «Σκοπιάς». Όλα προχωρούν ομαλά, μειλίχια, ήρεμα όσο ό ακροατής συναινεί στίς καλοστημένες παγίδες. Έτσι περνάει τίς κακοδοξίες της καί ό δήθεν Χρι­στιανός συμπορεύεται καί συμφωνεί, ώστε νά άρχισει ή προσηλυτίστρια «μάρτυρας» νά παρουσιάζει όλες τίς διδαχές τής «Σκο­πιάς». Έάν όμως ό διάλογος ήταν πραγμα­τικός, στήν πρώτη θέση τής «μάρτυρος» ότι «ό Ιησούς Χριστός ήταν άπλώς ένας καλός άνθρωπος, εμεις δέν τό πιστεύομε αύτό», ή Ελένη θά άπαντοΰσε: έχω διαβάσει στο βιβλίο τής «Σκόπιας» (Αγαθά Νέα σελ. 118) ότι: «Ό Ιησούς δέν ήταν κατά τό ήμισυ ό Θε­ός καί κατά τό ήμισυ άνθρωπος. Δεν ήταν ό Θεός εν σαρκί. Γιά νά έξιλεώση "τό άμάρτημα του ενός (τού Άδάμ)" ό άνθρωπος Ιησούς Χριστός έπρεπε ν' αποτελεί τό ακριβές πα­ράλληλο του άλλοτε τέλειου Άδάμ, έπρεπε νά είναι ένας τέλειος άνθρωπος τίποτε πε­ρισσότερο καί τίποτα λιγότερο». Έδώ όμως μου λέτε διαφορετικά διδάγματα από αύτό πού κηρύττει ή «Σκοπιά», είναι δικές σας άπόψεις.

’Επίσης στην τοποθέτηση τής «μάρτυρος» ότι πολλές θρησκείες λένε ότι ό Θεός καί ό ’Ιησούς είναι τό ίδιο πρόσωπο, ή απάντηση τής δήθεν Χριστιανής ότι ό πνευματικός μου λέει ότι ό Θεός καί ό Ιησούς είναι τό ίδιο πρόσωπο, ανοίγεί τό δρόμο γιά νά αρχίσει πλέον κανονικά ή κατήχηση τής «Σκοπιάς». Ή «μάρτυρας» οδηγεί την συζήτηση όπως θέλει. Έάν ήταν άληθινή χριστιανή ή Ελένη, ή απάντησή της θά ήταν: εγώ σάν χριστιανή πιστεύω ότι ό Θεός Πατέρας καί ό Υιός πού ενσαρ­κώθηκε στόν Ιησού είναι δύο ξεχωριστές προσωπικότητες. Όμως μέ τήν άπάντηση, ό πνευματικός μου λέει  ή «Σκοπιά» βάλλει εναντίον δύο στόχων: στήν υπο­τιθέμενη άγνοια τής χριστιανής γιά τό «πιστεύω» της καί συγχρόνως κατά των ιερέων. Άλλωστε, αυτό είναι σύνηθες γιά τήν «Σκοπιά», νά τούς κατηγορεί μονίμως. Βεβαίως, αυτά τά κηρύγματα τής εταιρίας σέ μορφή διαλόγου άπευθύνονται σέ όλους τούς εκτός τής «Σκοπιάς», γι' αύτό κυκλοφορεί στή «Σκοπιά» τής 1^ης έκάστου μηνός καί όχι στήν εσωτερική τής 15^ης. Διότι θέλει νά προσελκύσει νέα θύματα.

 Στό δεύτερο μέρος τού διαλόγου αυτού γίνεται παρουσίαση τών διδασκαλιών τής «Σκοπιάς», κατευθύνοντας τήν συνομιλία όπως αυτή θέλει:

Τί είπε ό Ιησούς;

-    Χριστίνα: Άς δούμε ένα σημείο στή Γραφή πού διευκρινίζει κάπως τό ζήτημα. Κοιτάξτε, παρακαλώ, τί είπε ό Ιησούς στό εδάφιο Ιωάννης 6:38: «Έχω κατεβεί από τόν ουρανό γιά νά κάνω, όχι τό δικό μου θέλημα, αλλά τό θέλημα έκείνου πού μέ έστειλε». Προφανώς, αυτά τά λόγια δέν έχουν νόημα άν ό Ιησούς είναι ό Θεός.

-    Ελένη: Τί έννοείτε;

-    Χριστίνα: Όπως θά προσέξατε, ό Ιησούς είπε ότι δέν κατέβηκε από τόν ουρανό γιά νά κάνει τό δικό του θέλημα.

-    Ελένη: Σωστά, είπε ότι ήρθε γιά νά κά­νει τό θέλημα Έκείνου πού τόν έστειλε.

-    Χριστίνα: Άν, όμως, ό Ιησούς είναι ό Θεός, ποιός τόν έστειλε από τόν ουρανό; Καί γιατί υποτάχθηκε ό Ιησούς στό θέλημα Έκείνου;

-    Ελένη: Κατάλαβα τί θέλετε νά πείτε. Δέν είμαι, όμως, βέβαιη ότι αύτό τό έδάφιο καί μόνο άποδεικνύει ότι ό Ιησούς δέν είναι ό Θεός.

-    Χριστίνα: Δείτε τί είπε ό Ιησούς κάποια άλλη φορά. Άνέφερε κάτι παρόμοιο στό επό­μενο κεφάλαιο του Ιωάννη. Διαβάζετε, σάς παρακαλώ, τό έδάφιο Ιωάννης 7:16;

-    Ελένη: «Τότε ό Ιησούς τούς άπάντησε καί είπε: "Άύτά πού διδάσκω εγώ δέν είναι δικά μου, αλλά είναι έκείνου πού μέ έστει­λε"».

-    Χριστίνα: Τί βλέπετε έδώ; Δίδασκε ό Ίησούς δικές του απόψεις;

-    Ελένη: Όχι, είπε ότι οί διδασκαλίες του είναι Έκείνου πού τόν έστειλε.

-    Χριστίνα: Σωστά. Καί πάλι, προκύπτουν τά έρωτήματα: «Ποιός έστειλε τόν Ιησού; Καί ποιός του έδωσε τις άλήθειες πού δίδα­σκε»; Δέν θά ήταν άραγε Εκείνος μεγαλύ­τερος άπό τόν Ίησού; Άλλωστε, αυτός πού στέλνει κάποιον είναι ανώτερος άπό τόν άπεσταλμένο.

-    Ελένη: Ενδιαφέρον. Δέν είχα ξαναδιαβά­σει αύτή τήν περικοπή.

-           Χριστίνα: Δείτε επίσης τά λόγια του Ιη σού στό εδάφιο Ιωάννης 14:28: «Ακούσατε ότι σάς είπα: Φεύγω καί έρχομαι πίσω σέ εσάς. Άν μέ αγαπούσατε, θά χαιρόσασταν πού πη­γαίνω στόν Πατέρα, επειδή ό Πατέρας είναι μεγαλύτερος άπό εμένα». Πώς νομίζετε, λοιπόν, ότι θεωρούσε ό Ιησούς τόν εαυτό του σέ σχέση μέ τόν Πατέρα;

-   Ελένη: Άπό ό,τι βλέπω, είπε πώς ό Πα­τέρας είναι μεγαλύτερος άπό αυτόν. Επο­μένως, μάλλον θεωρούσε τόν Θεό ανώτερό του.

-   Χριστίνα: Ακριβώς. ’Επιπλέον, κοιτάξτε τί είπε στούς μαθητές του, σύμφωνα μέ τό εδάφιο Ματθαίος 28:18: «Μού έχει δοθεί όλη ή έξουσία στόν ούρανό καί στη γή». Άρα, είπε ό ’Ιησούς ότι είχε άνέκαθεν όλη τήν έξουσία;

-   Ελένη: Όχι, είπε ότι τού έχει δοθεί.

-   Χριστίνα: Άν, όμως, ό ’Ιησούς είναι ό Θε­ός, πώς τού δόθηκε περισσότερη έξουσία; Καί ποιός τού τήν έδωσε;

-   Ελένη: Μέ βάζετε σέ σκέψεις.

Τελειώνοντας καί τό δεύτερο μέρος αυτής τής συζητήσεως παρατηρούμε ότι ή κ. Ελένη, ή όποια ύποδύεται τόν ρόλο τής μή «μάρτυρος» καί πάντοτε κατά τίς υποδείξεις τής «Σκοπιάς», θέτει λίγα ερω­τήματα κάνοντας ότι δέν πείθεται εύκολα, προκαλεί τήν κ. Χριστίνα, τήν έπισήμως «μάρτυρα», νά παραθέσει ολόκληρο τό υλικό πού διαθέτει ή «Σκοπιά», ώστε ό άναγνώστης νά άρχίσει καί έκείνος νά δεί­χνει ένδιαφέρον γιά τήν εξέλιξη τής όλης παρουσίασης.

Καί συνεχίζει τό όργανο τής «Σκοπιάς».

Σέ ποιόν μιλούσε;

-   Χριστίνα: Υπάρχει καί κάτι άλλο πού δέν βγάζει νόημα άν ό ’Ιησούς είναι όντως ό Θεός.

-   Ελένη: Ποιό πράγμα;

-   Χριστίνα: Αύτό πού διαβάζουμε σχετικά μέ τό βάφτισμά του. Προσέξτε τί λένε τά έδάφια Λουκάς 3:21, 22. Τά διαβάζετε, σάς παρακαλώ;

-   Ελένη: «Αφού, λοιπόν, βαφτίστηκε όλος ό λαός, βαφτίστηκε καί ό ’Ιησούς καί, καθώς προσευχόταν, άνοιξε ό ουρανός καί κατέβη­κε πάνω τό άγιο πνεύμα μέ σωματική μορφή σάν περιστέρι, καί μιά φωνή ήρθε άπό τόν ούρανό: " ’Εσύ είναι ό Γιός μου ό άγαπητός  σέ έχω επιδοκιμάσει"».

-   Χριστίνα: Παρατηρήσατε τί έκανε ό Ιη­σούς ενόσω βαφτιζόταν;

-   Ελένη: Προσευχόταν.

-   Χριστίνα: Ναι. Όπότε, λογικά άναρωτιόμαστε: Άν ό ’Ιησούς είναι ό Θεός, σέ ποιόν προσευχόταν;

-   Ελένη: Καλή έρώτηση. Θά ρωτήσω τόν πνευματικό μου.

-   Χριστίνα: ’Επίσης, θά είδατε ότι, άφού ό Ιησούς άνέβηκε άπό τό νερό, κάποιος μίλησε άπό τόν ούρανό. Προσέξατε τί είπε;

-   Ελένη: Ότι ό Ιησούς ήταν ό Γιός Του, ότι τόν άγαπούσε καί ότι τόν επιδοκίμαζε.

-   Χριστίνα: Ακριβώς. Άν, όμως, ό ’Ιησούς είναι ό Θεός, ποιός είπε αυτά τά λόγια άπό τόν ούρανό;

-   Ελένη: Δέν τό είχα σκεφτεί ποτέ αύτό.

Στό τρίτο αύτό μέρος τού διαλόγου τών δύο «μαρτύρων τής Σκοπιάς» εμφανίζεται πλέον ή όλη προσπάθεια τής εταιρίας νά παρουσιάσει τόν Ιησού Χριστό ένα κατώτε­ρο πρόσωπο άπό τόν Πατέρα. Όπου ή στά­ση τής Ελένης γίνεται έμφανής άκόμη καί σέ έναν άπλό άναγνώστη. Ακολουθεί τίς διδασκαλίες τής εταιρίας, δέν έκφράζει τήν προσωπική της θέση, άλλά επαναλαμβά­νει πάλι «θά ρωτήσω τόν πνευματικό μου».

Μέ αύτό τόν τρόπο θέλει ή «Σκοπιά» νά παρουσιάσει τούς Χριστιανούς ώς μή γνωρίζοντες τήν πίστη τους, άλλά γιά τόσο σοβαρά θέματα όπως ή θεότητα τού Ιη­σού Χριστού αποποιούνται τήν προσωπική τους μαρτυρία, όπως ή κ. Ελένη καί άναφέ- ρονται πάλι στόν πνευματικό.

Στή συνέχεια, άφού ή «μάρτυς» χρη­σιμοποιήσει καί άλλα δήθεν σχετικά και αποδεικτικά εδάφια γιά τίς κακοδοξίες της, καταλήγει στόν έπιδιωκόμενο στόχο, ότι δηλαδή ό Ίησούς είναι μικρότερος τού Πατέρα του, ό όποιος έχει περισσότερη έξουσία:

Τί έλεγαν οί Πρώτοι Ακόλουθοι του Ιη­σού;

-   Χριστίνα: ...θά ήθελα νά σάς άναφέρω άλλο ένα σημείο .Άν ό Ιησούς είναι όντως ό Θεός δέν θά περιμένατε νά τό έχουν πει ξεκάθαρα οί μαθητές του;

-   Ελένη: Λογικά, ναι.

-   Χριστίνα: Πουθενά, όμως, στή Γραφή δέν διαβάζουμε ότι δίδαξαν κάτι τέτοιο. Αντίθετα, προσέξτε τί έγραψε ένας άπό τούς πρώτους άκολούθους του, ό άπόστολος Παύλος. Στό έδάφιο Φιλιππησίους 2:9, περι­γράφει τί έκανε ό Θεός μετά τό θάνατο καί τήν άνάσταση του  Ίησού: «Ό Θεός τόν εξύ­ψωσε [τόν Ίησού] σέ άνώτερη θέση καί τού έδωσε μέ καλοσύνη τό όνομα πού είναι πάνω άπό κάθε άλλο όνομα». Τί έκανε, λοιπόν, ό Θεός γιά τόν Ίησού;

-   Ελένη: Τόν εξύψωσε σέ άνώτερη θέση.

-   Χριστίνα: Ωραία. Άν, όμως, ό Ιησούς ήταν ίσος μέ τόν Θεό προτού πεθάνει, καί μετά Εκείνος τόν εξύψωσε σέ άνώτερη θέ­ση, δέν θά βρισκόταν ό Ίησούς πάνω άπό τόν Θεό; Πώς γίνεται νά είναι κάποιος άνώτερος άπό τόν Θεό;

-   Ελένη: Δέν γίνεται. Είναι άδύνατον.

-   Χριστίνα: Συμφωνώ. Μέ βάση, λοιπόν, όλες αυτές τίς άποδείξεις, θά λέγατε πώς ή Γραφή διδάσκει ότι ό Ίησούς είναι ό Θεός.

-   Ελένη: Μάλλον όχι. Ή Γραφή λέει ότι είναι ό Γιός τού Θεού.

-   Χριστίνα: Ακριβώς. Θέλω νά σάς διαβε­βαιώσω, όμως, ότι οί Μάρτυρες του Ιεχωβά τρέφουν μεγάλο σεβασμό γιά τόν Ίησού. Πι­στεύουμε ότι, πεθαίνοντας ώς ό Υποσχόμε­νος Μεσσίας, άνοιξε τό δρόμο γιά νά σωθούν όλοι οί πιστοί άνθρωποι.

-   Ελένη: Καί εγώ τό πιστεύω.

 
Χριστίνα: Τότε ίσως άναρωτιέστε: «Πώς θά δείξουμε στόν Ίησού τήν εκτίμησή μας γιά τό ότι έδωσε τή ζωή του γιά εμάς»;

-   Ελένη: Άκούγεται ενδιαφέρον.

-   Χριστίνα: Τί θά λέγατε νά ξαναπεράσω τήν άλλη έβδομάδα, τέτοια ώρα, καί νά δούμε μαζί τήν άπάντηση τής Γραφής. Θά είστε στό σπίτι;

-   Ελένη: Ναι, έδώ θά είμαι».

Στό τελευταίο αυτό μέρος τού διαλόγου έχει έπιτύχει ή «Σκοπιά» νά περάσει τή διδασκαλία της, ότι, ό Ιησούς δέν είναι Θεός. Γιά νά γίνει αύτό άποδεκτό έπικαλείται τήν Αγία Γραφή, λέγοντας ότι: «πουθενά στή Γραφή δέν διαβάζουμε ότι οί απόστολοι δίδαξαν κάτι τέτοιο», καί συνε­χίζοντας λέει: «Μέ βάση λοιπόν όλες αυτές τίς άποδείξειc, θά λέγατε πώς ή Γραφή διδάσκει ότι ό Ίησούς είναι ό Θεός»; Καί ή άπάντηση στήν οποία θέλει νά φθάσει: «μάλλον όχι».

Όπως γνωρίζομε, ή εταιρία άλλοιώνει τά έδάφια τής Αγίας Γραφής, παραποιεί τό νόημά τους καί ψεύδεται. Ισχυρίζεται ότι ή Αγία Γραφή δέν άναφέρει πουθενά ότι ό Ιησούς Χριστός είναι Θεός «ούτε οί από στολοι δίδαξαν κάτι τέτοιο».

Όμως, ή Αγία Γραφή γιά μιά άκόμη φορά διαψεύδει τίς διδασκαλίες τής «Σκο­πιάς». Από τήν Παλαιά Διαθήκη προ­φητεύεται ή θεότητα τού Ιησού Χριστού: Ήσαΐας θ' 6: «Διότι παιδίον έγεννήθη εις ήμάς, υιός έδόθη εις ημάς καί ή έξουσία θέ­λει είσθε επί τόν ώμον αυτού καί τό όνομα αύτού θέλει καλεσθή, Θαυμαστός, Σύμβου­λος, Θεός ισχυρός, Πατήρ τού μέλλοντος αιώνος, Άρχων ειρήνης».

Ζαχαρίας ιβ'10: «Καί θέλω εκχέει επί τόν οίκον Δαβίδ καί επί τούς κατοίκους τής Ιερουσαλήμ πνεύμα χάριτος καί ικεσιών καί θέλουσι επιβλέπει πρός εμέ τόν όποιον έξε- κέντησαν». Τό ίδιο έδάφιο διαβάζομε καί στήν Καινή Διαθήκη Ίωάν. α' 7: «Όψονται εις όν έξεκέντησαν».

Ό ευαγγελιστής ’Ιωάννης, άρχιζει τό ευαγγέλιό του ώς έξής: «Έν άρχή ήτο ό Λό­γος καί ό Λόγος ήτο παρά τώ Θεώ καί Θεός ήτο ό Λόγος...». Καί στήν Α' ’Επιστολή του ε' 20 γράφει: «Έξεύρομεν ότι ό Υίός τον Θεού ήλθεν, καί έδωκεν εις ήμάς νόησιν διά νά γνωρίζωμεν τόν αληθινόν καί είμεθα έν τώ άληθινώ, έν τώ Υίώ αυτού Ιησού Χριστώ οντος είναι ό άληθινός Θεός καί ή ζωή ή αιώνιος».

Ό απόστολος Ίούδαα στήν έπιστολή του εδάφιο 4 επισημαίνει: «.... καί τόν μόνον Δεσπότην καί Κύριον ήμών Ίησούν Χριστόν άρνούμενοι».

Καί ό Απόστολος Παϋλος γράφει στήν πρός Ρωμ. θ' 5: «τών οποίων είναι οί πατέ­ρες καί έκ τών όποιων έγεννήθη ό Χριστός τό κατά σάρκα, ό ών έπί πάντων Θεός ευλο­γητός εις τούς αιώνας. Αμήν».

Επίσης, στήν Α' Τίμ. γ' 16 λέει: «Καί άναντιρρήτως τό μυστήριον τής εύσεβίας είναι μέγα· Θεός έφανερώθη έν σαρκί, έδικαιώθη έν Πνεύματι έφάνη εις άγγέλους, έκηρύχθη εις τά 'Εθνη, έπιστεύθη εις τόν κόσμον άνε λήφθη έν δόξη».

Στίς Πράξεις κ' 28 διαβάζομε: «Προσέ­χετε λοιπόν εις έαντούς καί εις όλον τό ποι­μνών, εις τό όποιον τό Πνεύμα τό Άγιον, σάς έθεσεν έπισκόπους διά νά ποιμαίνητε τήν έκκλησίαν τού Θεού, τήν όποιαν απέκτησε διά τού ίδιου αυτού αίματος».

Όμως, γνωρίζομε πολύ καλά ότι τό αίμα στό Σταυρό τό προσέφερε ό ’Ιησούς Χριστός. Δηλαδή ό Θεός προσέλαβε σάρκα καί έχυ­σε τό αίμα Του ώς άνθρωπος. Αύτό είναι εκεινο πού δέν διδάσκει ή «Σκοπιά», ότι ό ’Ιησούς έχει δύο φύσεις, μία άνθρώπινη καί μία Θεία. Άλλοτε όμιλεί ώς άνθρωπος καί άλλοτε ώς Θεός. Ή «Σκοπιά» γιά νά «άπο δείξει» ότι ό ’Ιησούς υπήρξε μόνον άνθρω­πος επικαλειται τούς λόγους του: «Ό Πατήρ μου μείζων μου έστί» καί όταν ό ’Ιησούς λέει: «όχι τό δικό μου θέλημα, άλλά τό δικό σου».

Γράφει ή «Σκοπιά» στό βιβλίο της «Γνώ­ση» σσ. 62, 69: «Μονογενής = τόν δημιούρ­γησε άπ’ ευθείας. Κατά τόν θάνατό του ό Ιησούς παρέδωσε τήν άνθρώπινη ζωή του γιά πάντα. Ή σωτηρία μας δέν ήταν ό πιό σπουδαίος λόγος, πού έζησε καί πέθανε ό Ιησούς στή γή». Υπάρχει καί συνέχεια στίς άσεβείς διδασκαλίες τής εταίρίας. Στό βι­βλίο «Πλούτη» σελ. 22 γράφει: «Γιατί ήλθε ό Ιησούς στή γή; Ό κυριώτερος λόγος δίδεται υπό τών Γραφών, ήτο διά νά διεκδικήσει τό όνομα τού Ιεχωβά. Ό δευτερεύων νά λυτρώση τό ανθρώπινο γένος». Καί στό βιβλίο «Διεκδίκησις», τόμος Α' σελ. 279 λέει: «Ό Ιησούς Χριστός είναι ό μέγας σφαγέας καί τώρα περιζώνεται τήν μάχαιρά του καί έλαύνει νικηφόρος εις τόν πόλεμον».

Ό «πιστός καί φρόνιμος δούλος» στο­χεύει στήν άπογύμνωση τού Ιησού Χρι­στού άπό τήν Θεότητά Του. Γιά τόν λόγο αύτό κηρύττει όλες αυτές τίς άντιχριστιανικές δοξασίες της, πού όχι μόνον είναι ψευδείς καί εκτός Αγίας Γραφής, άλλά προσβάλλουν τούς Χριστιανούς, έφ' όσον στρέφονται έναντίον τού Αρχηγού τής πίστεώς μας καί δηλητηριάζουν άνθρώπινες ύπάρξεις, τά γνωστά θύματα τής «Σκοπιάς».

Ό «δούλος» παρουσιάζει τόν Χριστό ώς τό πρώτο κτισμα τού Πατρός, τό παράλλη­λο τού Αδάμ, έναν ’Ιησού τέλειο άνθρωπο, τίποτα λιγότερο καί τίποτα περισσότερο. Αύτός είναι ό Ιησούς Χριστός, τόν όποιο κηρύττει ή «Σκοπιά», όπως διαβάσαμε από τά κείμενά της. Όμως, αυτός ό Χριστός τής «Σκοπιάς» είναι δικό της κατασκεύασμα, κάτι πού δέν είναι ό Κύριος καί Σωτήρας τών Χριστιανών. Δέν είναι ό «Σηλώ» τών προφητών, ό «Εμμανουήλ» τού Ησαΐα, ό «Γιαχβέ» όλης τής Παλαιάς Διαθήκης, ό Λυτρωτής τού κόσμου, όπως τόν έκήρυξαν οι άπόστολοι, ό μεγάλος Θεός τής Καινής Διαθήκης. Ό «Χριστός τής Σκοπιάς» δέν είναι ό Θεός, τόν Όποιον αναγνωρίζει ό Απόστολος Θωμάς καί άναφωνεί «ό Κύριός μου καί ό Θεός μου».

Tης κ. Άννας Μπουρδάκου,

μέλους του Πν. Σ. της Π.Ε.Γ.

''ΔΙΑΛΟΓΟΣ''- ΤΕΥΧΟΣ 70