Ερμηνεύοντας την Θεία Λειτουργία, αγαπητοί μου χριστιανοί, βρισκόμαστε ακόμη στην αρχή της, στα «Ειρηνικά». Όπως είπαμε, «Ειρηνικά» είναι τα αιτήματα που λέει ο παπάς, μετά το «Ευλογημένη η Βασιλεία…». Και λέγονται έτσι, επειδή αρχίζουν με το «Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν» και λέγουν όλο για ειρήνη.

Για να είναι στην αρχή της Θείας Λειτουργίας τα «Ειρηνικά» αυτό σημαίνει ότι την Θεία Λειτουργία πρέπει να την τελούμε με ειρήνη. Προσοχή, χριστιανοί μου, σ ’αυτό, γιατί, όταν είμαστε μαλωμένοι μεταξύ μας και ταραγμένοι, τι Λειτουργία να κάνουμε; Ούτε εμείς την νοιώθουμε, αλλά ούτε και η προσευχή μας φτάνει στον Θεό. Όπως είπε κάποιος, όταν κάνουμε ταραγμένοι την Θεία Λειτουργία, «ξεκαρδίζονται στα γέλια οι δαίμονες στον αέρα»! Γιατί ξέρουν ότι δεν θα ωφεληθούμε από την Λειτουργία αυτή. Επειδή, λοιπόν, είναι πολύ σημαντικό το θέμα της ειρήνης, ειρήνης και με τον εαυτό μας και με τους άλλους, γι΄αυτό στην Θεία Λειτουργία πολλές φορές ακούμε το «Εν ειρήνη του Κυρίου δεηθώμεν» και το «Ειρήνη πάσι». Ακόμη και στο τέλος, ακούμε τον παπά να λέει, «Εν ειρήνη προέλθωμεν». Δηλαδή: Πηγαίνετε στα σπίτια σας έχοντας ειρήνη στην καρδιά σας.

Τα «Ειρηνικά», όπως λέγαμε, έχουν πολλά αιτήματα, για τα οποία σας μίλησα στα προηγούμενα κηρύγματά μας. Θα έλεγα ότι τα «Ειρηνικά» με τα πολλά αιτήματα για όλους είναι μια μεγάλη αγκαλιά της Μάνας Εκκλησίας, με την οποία αγκαλιάζει όλα τα βάσανα και τους πόνους και τις ανάγκες των παιδιών Της. Αλλά από τα  «Ειρηνικά», σαν καλύτερα, φαίνονται αυτά τα δύο, που ακούμε στο τέλος.

(α) Το ένα είναι το: «Υπέρ του ρυσθήναι ημάς από πάσης θλίψεως, οργής, κινδύνου και ανάγκης». Τα λέει όλα το αίτημα αυτό. Μ’αυτό παρακαλούμε τον Θεό να μας σώσει από κάθε θλίψη, από κάθε κίνδυνο και κάθε ανάγκη. Και τι άλλο έχει η ζωή μας, αγαπητοί μου, παρά μόνο θλίψεις, κινδύνους και ανάγκες; Και πολλές φορές είναι απρόοπτοι και αιφνίδιοι οι κίνδυνοι, οι θλίψεις και οι ανάγκες της ζωής μας.  Γι’αυτό και μπήκε στην Λειτουργία το αίτημα αυτό και παρακαλούμε τον Θεό να μας σώσει από τους διάφορους κινδύνους και τα διάφορα θλιβερά περιστατικά της ζωής. Αλλά τι σημαίνει εκείνη η περίεργη λέξη, που λέει το αίτημα αυτό, το «οργής»; Τι σημαίνει αυτό το «οργής»; Οργίζεται ο Θεός; O Θεός, αγαπητοί μου, είναι αγάπη και δεν θυμώνει και δεν οργίζεται ποτέ. Γιατί δεν αλλοιώνεται και δεν μεταβάλλεται ο Θεός, πότε να είναι αγάπη και πότε να είναι οργή. Αλλά, όταν η ψυχή μας δεν είναι καθαρή, δεν μπορεί να μείνει σ΄αυτήν η Χάρη του Θεού, που πήραμε με το Βάπτισμα. «Οργή Θεού», λοιπόν, είναι να μας πάρει ο Θεός τη Χάρη Του, να μας πάρει την θεία Του ευλογία. Πραγματικά, το χειρότερο σε μια οικογένεια και σε ένα χωριό είναι το να μην υπάρχει η Θεία Χάρη και η ευλογία του Θεού σ΄αυτό. Και σαν το χειρότερο που είναι το κακό αυτό, το λέμε λαϊκά «οργή Θεού»!

(β) Ναι! Στην προσευχή μας, αγαπητοί μου αδελφοί, πρέπει πάντα να ζητάμε την Χάρη του Θεού. Με την Χάρη Του ο Θεός μας διαφυλάττει από κάθε κίνδυνο και με την Χάρη Του μας συγχωρεί τις αμαρτίες μας. Γι΄ αυτό και λέμε στο άλλο, το τελευταίο αίτημα των «Ειρηνικών»: «Αντιλαβού, σώσον, ελέησον και διαφύλαξον ημάς ο Θεός τη ση Χάριτι»! Πάντοτε, λοιπόν, στην προσευχή μας, χριστιανοί μου, να ζητάμε τη Χάρη του Θεού, για να μας φυλάγει, εμάς και τους δικούς μας, από κάθε κακό, σωματικό και πνευματικό. «Ο Θεός τη ση Χάριτι», να λέμε πάντα.

 Τα «Ειρηνικά» τελειώνουν μνημονεύοντας την Παναγία μας. Λέει ο Ιερέας: «Της Παναγίας Αχράντου, Υπερευλογημένης, Ενδόξου, Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας». Επτά στον αριθμόν είναι αυτά που λέγονται για την Παναγία. Και το επτά σημαίνει το τέλειο, όπως επτά είναι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Η Παναγία μας, πραγματικά, είναι ΤΟ ΤΕΛΕΙΟΝ. Είναι ΠΑΝ-ΑΓΙΑ, παραπάνω, δηλαδή, από Αγία. Είναι ΥΠΕΡΑΓΙΑ! Είναι η Τιμιωτέρα των Χερουβείμ και Ενδοξοτέρα ασυγκρίτως και των Σεραφείμ ακόμη. Γι΄αυτό και σώζει. Και δεν πρέπει να λέμε «Υπεραγία Θεοτόκε, πρέσβευε υπέρ ημών», αλλά «Υπεραγία Θεοτόκε, σώσον ημάς». «Διάσωσον από κινδύνων τους δούλους Σου, Θεοτόκε», λέμε στην Παράκληση.

Αλλά, γιατί βάζουμε τελευταία την Παναγία στα «Ειρηνικά; Αυτό, πάλι, κρύβει μια μεγάλη έννοια. Αυτό σημαίνει πως, ό,τι ζητήσαμε από τον Θεό με τα «Ειρηνικά», τα δίνουμε στην Παναγία και η Παναγία να τα δώσει στον Θεό και να Τον παρακαλέσει να εκπληρωθούν. Γιατί ό,τι λέει η Παναγία γίνεται. Ας θυμηθούμε τον γάμο της Κανά. Δεν ήταν η ώρα για να γίνει το θαύμα, αλλά, επειδή το είπε η Παναγία, ο Χριστός έκανε το θαύμα. Η Παναγία, αγαπητοί μου, αναγκάζει – ας το πω έτσι – τον Χριστό να κάνει θαύμα, επειδή το λέει Αυτή, που είναι η Μητέρα Του. Σας εύχομαι πλούσια την ευλογία της Παναγίας σε Σας και την οικογένειά Σας.

Ο Γόρτυνος Ιερεμίας