Ο Σταυρός και το μεγαλειώδες θαύμα της Αναστάσεως του Κυρίου μας, αγαπητοί μου αδελφοί, αποτέλεσαν και θα αποτελούν αιώνια πηγή θάρρους, πίστης, ελπίδας, ζωής, δύναμης και προπάντων αγάπης για την ανθρωπότητα. Επί είκοσι και πλέον αιώνες η Οικουμενική Χριστιανοσύνη τιμά και γιορτάζει τις Άγιες ημέρες των Παθών και του Πάσχα, βιώνοντας κάθε φορά, με την ίδια μυσταγωγία, ευλάβεια και συγκίνηση, αλλά και με δέος και αγαλλίαση, το λυτρωτικό μυστήριο των μοναδικών θαυμάτων.

Επί είκοσι και πλέον αιώνες οι Χριστιανοί, σ’ όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, κλίνουν ευλαβικά και με υπέρτατο σεβασμό το γόνυ, μπροστά στον Εσταυρωμένο Ιησού, που απλώνει όλος αγάπη τα άχραντα χέρια Σου στο Σταυρό, αυτόν που αποτελεί το μέγα καύχημα της Ορθόδοξης πίστης μας, το σύμβολο εκείνο που, από όργανο ατίμωσης, περιφρόνησης, τιμωρίας και θανάτου, κατέστη, χάρη στο Πάθος και τη θυσία του Θεανθρώπου, σύμβολο ζωής, δύναμης, δημιουργίας, σύμβολο έμπνευσης και αισιοδοξίας για όλους εκείνους που στηρίζουν επάνω του τον αγώνα και την αγωνία της ζωής τους.

Επί 2000 και πλέον χρόνια οι Χριστιανοί προσκυνούν με συγκίνηση και με δάκρυα στα μάτια τον Επιτάφιο, αλλά και με χαρά και αγαλλίαση ψάλλουν θριαμβευτικά στον Όρθρο του Μεγάλου Σαββάτου το Αναστείτω ο Θεός..., υψώνοντας, με όλη τη δύναμη της ψυχής, το λάβαρο της Θείας Ανάστασης.

Αυτή η πεποίθηση στο μεγαλύτερο θαύμα και γεγονός της ιστορίας όλων των εποχών, είναι που μάς δίνει θάρρος και δύναμη στον αγώνα της ζωής, αφού η Ανάσταση του Κυρίου είναι ταυτόχρονα και η Ανάσταση της ψυχής.

Έρχεται κάθε χρόνο η μυσταγωγία και η κατάνυξη των Αγίων Ημερών και των απόβραδων της Μεγάλης εβδομάδος, μέσα στην πεζή και βιαστική καθημερινότητα, να μάς γεμίσουν με ηρεμία και γαλήνη, να χαρίσουν στις καρδιές μας ανακούφιση και αγάπη, με τις κατανυκτικές ακολουθίες του Νυμφίου, που ξεκινούν απόψε και των Αχράντων Παθών, τις πλημμυρισμένες από τις ευωδιές της βιολέτας, της πασχαλιάς, τις ευωδιές της άνοιξης. Πόσο απέραντη είναι η ευγνωμοσύνη και η λατρεία μας για τον γλυκύτατο Ναζωραίο, το γλυκύ έαρ της Παναγιάς μας, που με τη μαρτυρική Σου θυσία στο Σταυρό της οδύνης, έδειξε την απερίγραπτη και χωρίς όρια αγάπη Σου στον πολύπαθο άνθρωπο!

Η πνευματική φιλοσοφία του Σταυρού και του θαυμαστού μεγαλείου της Ανάστασης θα πρέπει πάντα να μάς συνοδεύει, σε κάθε στιγμή της ζωής μας και να μάς δίνει κουράγιο, πίστη και ελπίδα για το ξεπέρασμα των δυσκολιών της ζωής, αφού πίσω από το μαρτύριο και το πάθος της Σταύρωσης, ο αληθινός Χριστιανός, που χαλυβδώνει την πίστη του μέσα από τις δοκιμασίες, διακρίνει πάντα το γλυκό φως της Ανάστασης, το ανέσπερο, που ξεπροβάλει πίσω από τον λόφο του Γολγοθά και πηγάζει μέσα από το ξύλο του Σταυρού.

Είναι αυτό το γλυκό και ανέσπερο φως που, ειδικά στους σκληρούς, στους απάνθρωπους και ταραγμένους καιρούς μας, χρειάζεται τόσο απαραίτητα να φωτίζει τις ψυχές των σύγχρονων και «πολιτισμένων» ανθρώπων, που παραπαίουν στην υλιστική εποχή μας και πνίγονται στην αλόγιστη δίψα του κέρδους με κάθε μέσο, θεμιτό και αθέμιτο. Είναι αυτό το ανέσπερο φως της Ανάστασης του Χριστού μας που θα πρέπει να ζεσταίνει, να γλυκαίνει και να μαλακώνει τις σκληρές και παγωμένες καρδιές των ισχυρών του κόσμου τούτου για ένα ειρηνικότερο και ανθρωπινότερο αύριο της ανθρωπότητας.

Με αυτή την ελπίδα στο φως της Ανάστασης, ας ξεκινήσουμε απόψε, αδελφοί μου, την πορεία μας προς τον Γολγοθά, αναλαμβάνοντας τον Σταυρό του Χριστού, αλλά και ο καθένας μας τον δικό μας σταυρό. Ας σταθούμε μπροστά στα γεγονότα του Πάθους όχι ως θεατές μιας ιστορίας που επαναλαμβάνεται θεατρικά μπροστά μας κάθε χρόνο, αλλ’ ως συνοδοιπόροι στο Θείο Πάθος, ως προσκυνητές στη καθημερινή θυσία του Χριστού για όλους μας και τον καθένα προσωπικά. Καλή Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα και Καλή Ανάσταση!

Αρχιμ.Ε.Ο