Στεκόμαστε  μπροστά στο Θυσιαστήριο και ατενίζουμε τον Τίμιο Σταυρό. Τον βλέπουμε να υψώνεται Πελώριος, Μεγαλειώδης, Ολοπόρφυρος από του Λυτρωτή το αίμα, σαν γέφυρα που ενώνει τον ουρανό με τη γη. Τον νοιώθουμε να απλώνει τη σκιά του και να αγκαλιάζει στοργικά την κουρασμένη, πληγωμένη, και απελπισμένη ανθρωπότητα,. Πόσο μοιάζουν, αλήθεια, οι δυο οριζόντιες πλευρές του, πάνω στις οποίες καρφώθηκαν τα χέρια που σκόρπισαν την αγάπη, με μία ανοικτή Πατρική αγκαλιά!...

Ατενίζοντας τον Τίμιο Σταυρό αναπολούμε το συγκλονιστικότερο δράμα της Ιστορίας. Το δράμα που χάρισε στον άνθρωπο τη Λύτρωση. Στην κορυφή του Γολγοθά δόθηκε η μεγαλύτερη μάχη και κερδήθηκε η ενδοξότερη νίκη. Μαχητής και Νικητής ο Σταυρωμένος και Αναστημένος Χριστός. Ο Σταυρός είναι ο βωμός πάνω στον οποίο ο Μέγας Αρχιερεύς πρόσφερε τη Θυσία που εξιλέωσε τον άνθρωπο. Θύτης και μαζί Θύμα! Χάρη σε αυτή τη Σταυρική Θυσία ο άνθρωπος ξαναβρήκε τον χαμένο Παράδεισο, σηκώθηκε από τη λάσπη και υψώθηκε μέχρι τον Θρόνο του Θεού!

Ατενίζοντας τον Τίμιο Σταυρό διαπιστώνουμε της ανθρώπινης αμαρτίας το βάρος και της θεϊκής αγάπης το μέγεθος . Φέρνουμε στη σκέψη μας την πτώση του ανθρώπου, αναπολούμε αιώνων ολόκληρων πόνους και δάκρυα , αγωνίες και νοσταλγίες, περιπλανήσεις και αναζητήσεις και ψηλαφίζουμε την απάντηση που έδωσε στο πανανθρώπινο δράμα η αγάπη του Θεού. Την συνοψίζει σε λίγες γραμμές ο Ευαγγελιστής: «Ούτως ηγάπησεν ο Θεός τον κόσμον, ώστε τον Υιόν αυτού τον Μονογενή έδωκεν, ίνα πας ο πιστεύων εις αυτόν μη απόληται αλλ΄ έχη  ζωήν αιώνιον».

Ατενίζοντας τον Τίμιο Σταυρό έχουμε μπροστά μας ολόκληρο το Ευαγγέλιο, γιατί σ΄ αυτόν συμπυκνώνεται το απέραντο μεγαλείο του Χριστιανισμού ως θρησκείας της αγάπης. Ρώτησαν κάποτε ένα χριστιανό, άγιο και σοφό, αν θα μπορούσε να γράψει ένα βιβλίο που να αποτελείται από μια μόνο σελίδα και η σελίδα αυτή να περιέχει μόνο μία λέξη και το βιβλίο τούτο να περιλαμβάνει όλη τη χριστιανική Αποκάλυψη. Και ο άγιος πήρε ένα χαρτί και έγραψε τούτη τη λέξη: Σταυρός!

Ατενίζοντας τον Τίμιο Σταυρό δεν βλέπουμε μόνο τον Πανίερο Βωμό πάνω στον οποίο προσφέρθηκε η μοναδική στην Ιστορία εξιλαστήριος θυσία. Βλέπουμε και έναν άμβωνα . Έναν άμβωνα που εξαγγέλει στον άνθρωπο μηνύματα αιώνια αγάπης και ελπίδας .Ας θυμηθούμε τα λόγια του Ιερού Αυγουστίνου: «Ο Σταυρός του Χριστού δεν είναι μόνο το κρεβάτι ενός ετοιμοθάνατου, αλλά και η έδρα ενός δασκάλου». Ο αιματωμένος Σταυρός θυμίζει σε μένα και σε όλους μας ένα μεγάλο χρέος . Το χρέος να αγαπούμε. Να αγαπούμε μέχρι θυσίας. Κι αυτούς ακόμα τους εχθρούς μας. Στ΄ αυτιά μας ας αντηχεί, ψίθυρος αιωνιότητος, το μεγάλο παράγγελμα: «Εντολήν καινήν δίδωμι υμίν ίνα καθώς ηγάπησα υμάς και υμείς αγαπάτε αλλήλους». Ένας συλλογισμός του Ευαγγελιστού της αγάπης ας περνά από τη σκέψη μας: «Ει ούτως ο Θεός ηγάπησεν ημάς , και ημείς οφείλομεν αλλήλους αγαπάν».

Ατενίζοντας τον Τίμιο Σταυρό σκεπτόμαστε πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος , αν όλοι εμείς που φέρουμε το όνομα του Χριστού αποφασίζαμε να αξιοποιήσωμε την αγάπη που Εκείνος μας έφερε! Η γη από ζούγκλα θηρίων θα γινόταν «κράτος Θεού». Θα σταματούσε ο πόνος, η αγωνία, το δάκρυ. Η ειρήνη θα απλωνόταν στον κόσμο μας και τις καρδιές μας. Και ο Σταυρός δεν θα ήταν, όπως σήμερα, ένα διακοσμητικό σύμβολο στους ναούς και τα στήθη μας ,στολισμένο σήμερα με βασιλικά και μύρα, ούτε μια πράξη συνήθειας στους τάφους των νεκρών, αλλά σημαία της Βασιλείας του Θεού στα χέρια αναστημένων!...

Ατενίζοντας τον Τίμιο Σταυρό δεν διδασκόμαστε μόνο την αγάπη. Αντλούμε και ελπίδα . Γιατί ο Σταυρός δεν είναι μόνο σύμβολο της Θυσίας του Χριστού για του ανθρώπου την λύτρωση, είναι και σύμβολο της Νίκης Του. Είναι το προανάκρουσμα της Αναστάσεως. Η Σταύρωση μέσα στο κλίμα της Ορθοδοξίας δεν είναι απλώς άκρα ταπείνωσις, αλλά μαζί και θρίαμβος . Όπως στην περίπτωση του Θεανθρώπου, έτσι και σ΄ αυτήν του ανθρώπου, ο σταυρός δεν είναι παρά σταθμός στην πορεία προς την Ανάσταση. Δεν είναι τέρμα . Είναι ξεκίνημα . Η πείρα χιλιάδων σταυρωμένων που ένωσαν τις πληγές τους με τα παθήματα του Χριστού το επιβεβαιώνει. Κανείς ποτέ στη ζωή δεν νίκησε χωρίς αγώνα, δεν χάρηκε χωρίς να πονέσει, δεν αναστήθηκε χωρίς να σταυρωθεί.

Ατενίζοντας τον Τίμιο Σταυρό του Χριστού νοιώθουμε ελαφρύτερο τον δικό μας σταυρό και μαθαίνουμε να αγαπούμε και να ελπίζουμε!...

A.Π