"Ο,τιδήποτε πάθουμε άδικα από κάποιον,ο Θεός υπολογίζει την αδικία αυτή είτε προς διάλυση των αμαρτημάτων μας, είτε προς απόδοση αμοιβής…'' Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος



Ιερές Ακολουθίες του μήνα
Αρχική » Κατήχηση » Κηρύγματα

Μία σκηνή ἀρχαιοελληνικῆς τραγωδίας μᾶς θυμίζει τό σκηνικό τῆς σημερινῆς εὐαγγελικῆς περικοπῆς. Μία τραγική φιγούρα, μία μάνα διπλά χτυπημένη ἀπό τό θάνατο εἶναι ἡ θλιβερή πρωταγωνίστρια. Ἡ ὕπαρξή της σπαράζεται ἀπό τόν πόνο, ἡ ψυχή της κομματιάζεται ἀπό τή θλίψη γιά τήν ἀπώλεια τοῦ μονάκριβου υἱοῦ της. Ἐκεῖ στά σύνορα τῆς πόλης, καθώς πορεύεται γιά τόν ἀπαίσιο τάφο, συναντάει τήν ἐλπίδα τοῦ κόσμου, τήν πηγή τῆς ζωῆς, τήν ἀφορμή τῆς χαρᾶς, τόν Κύριο καί Λυτρωτή Ἰησοῦ.

Τά δύο βλέμματα συναντιοῦνται. Τά μαυρισμένα ἀπό τά δάκρυα μάτια τῆς μάνας διασταυρώνονται μέ τά θεανδρικά μάτια τοῦ Σωτήρα. Τό βλέμμα τοῦ Ἰησοῦ ἀγκαλιάζει τόν ἄνθρωπο σ’ ὅλες τίς στιγμές τῆς ζωῆς του. Ἀγκαλιάζει τόν ἄνθρωπο ἀπό τήν πρώτη ἀνάσα πού πῆρε μέσα στήν Ἐδέμ ἕως τήν αἰωνιότητα. Παρακολουθεῖ ὁ Παντοδύναμος καί Παντογνώστης Πατέρας τά παιδιά Του συνεχῶς, ὅλα μαζί καί τό καθένα χωριστά. Τά θωπεύει μέ τή ματιά Του καί στίς χαρές καί στίς λύπες τους. Πιό πολύ, ὅμως, συνοδοιπορεῖ μέ τόν ἄνθρωπο στό μονοπάτι τοῦ πόνου. Ἐκεῖ πού τό δάκρυ ἔρχεται νά κάψει τά πέπλα τῆς ἀνεμελιᾶς, ἐκεῖ πού τά γιατί ζητοῦν ἀπαντήσεις καί συνθλίβουν τή λογική, στέκεται παρών ὁ Χριστός.

Μέσα στό βλέμμα αὐτῆς τῆς μάνας ὁ Κύριος διαβάζει ὅλο τόν ἀνθρώπινο πόνο γιά τό θάνατο, ὅλο τόν ἀνθρώπινο φόβο γιά τή μοναξιά, ὅλο τό ἀνθρώπινο παράπονο γιά τήν ἀδικία τῆς ἀπώλειας. Ἐκεῖ μέσα βλέπει τήν κατάντια στήν ὁποία ὁδήγησε τόν ἄνθρωπο ἡ ἀνυπακοή, ἡ ἀποξένωση ἀπό τό Δημιουργό, ἡ πτώση στήν κοιλάδα τῶν θλίψεων καί τῶν στεναγμῶν. Ἀλλά ὁ Κύριος θέλει νά διδάξει πώς ὑπάρχει ἐλπίδα. Ἡ ἐλπίδα τοῦ κόσμου εἶναι Ἐκεῖνος ὁ Ἴδιος. Ὁ θάνατος νικάει, ἀλλά δέν θριαμβεύει. Ἡ φθορά κατατρώει, ἀλλά δέν ἐπικρατεῖ. Ὁ πόνος βασανίζει ἀλλά μόνον πρόσκαιρα καί παροδικά. Θέλει νά δείξει πώς ἔχει τή θέληση ὡς Παντοδύναμος νά καταργήσει κάθε ἀνθρώπινη περιπέτεια, νά ρίξει τό βάλσαμο τῆς παρηγοριᾶς σέ κάθε πονεμένη ψυχή καί γι’ αὐτό, ὅταν συναντάει τό βλέμμα αὐτῆς τῆς μάνας τοῦ νεκροῦ παιδιοῦ, «ὁ Κύριος ἐσπλαχνίσθη ἐπ’ αὐτῇ καί εἶπεν αὐτῇ∙Μή κλαῖε».

Ὁ Χριστός ἀπό τήν ἀπέραντη φιλευσπλαχνία Του τήν παρηγορεῖ, τῆς ζητάει νά σταματήσει νά κλαίει, διότι ἡ φιλανθρωπία Του εἶναι πιό βέβαιη ἀπό τό θάνατο, ἡ παντοδυναμία Του εἶναι πιό ἰσχυρή ἀπό τή φθορά, ἡ ἀγάπη Του εἶναι πιό πλατιά ἀπό τόν Ἅδη.Ὅλοι μας  κάποτε βρισκόμαστε σέ κάποια διαδρομή τῆς ζωῆς μας πού εἶναι γεμάτη πόνο καί θλίψη. Ὅλοι κάποτε λιώνουμε κάτω ἀπό τό βάρος τοῦ ἀνεξήγητου, τοῦ ἄδικου, τοῦ ἄωρου, τοῦ φοβεροῦ. Ἐκεῖνες τίς ὧρες τῆς θλίψεως καί τῶν ἀμέτρητων ἀναπάντητων «γιατί» ἄς ψάξουμε μέ τό βλέμμα μας τό βλέμμα τοῦ Σωτήρα. Ἄς χτυπήσουμε μέ τήν προσευχή μας τό ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον Του γιά μᾶς. Ἄς ζητήσουμε τή δική Του παρηγοριά, τή δική Του συμπαράσταση. Ἄς ἐξασφαλίσουμε τή δική Του παρουσία μέσα μας μέ τή Θεία Εὐχαριστία. Εἶναι βέβαιο ὅτι θά τρέξει κοντά μας, ὅπως τό κάνει πάντοτε. Θά σκουπίσει τά δάκρυά μας μέ τή σοφία καί τή διδασκαλία Του καί θά μᾶς χαρίσει τήν πραγματική ζωή, πού εἶναι ἡ ζωή Του. Μακάρι νά ἀξιωθοῦμε μιᾶς τέτοιας δωρεᾶς καί ποτέ νά μήν τή χάσουμε.

 

π.Δημήτριος Καντούνης





Επίκαιρα κείμενα

DVD Πατήστε εδώ για να το δείτε

Επικοινωνία | Ο Ναός μας | Εκδόσεις
Copyright Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου του Νέου, με την υποστήριξη της e-RDA